Uyanmıştım. Ama gözlerimi açmak istemiyordum. Altımdaki rahat yerden vücudumu ayırmak istemiyordum
Rahattım. Canımın acısı az dı. Pek hissetmiyordum yani sanırım
"Küçük hanım?" sesini duydum. Bu ses, bu ses...
Bu ses kalbimin ritmini hızlandırıyordu. Ne kadar yüzünü görmesem de sesini duyuyordum ve tanıyordum
"Hmm" dedim ağzımın içinden. Konuşmaya mecalim yoktu
"Gözlerini açar mısın?" dedi nazik bir sesle. Ölürüm abi ölürümm
Gözlerimi aralamaya çalıştım. Araladığımda hemen yatağın yanında olan iki çift göz gördüm
Uyumadığı her halinden belli olan gözleri yorgunluk ve acıyla bakıyordu
Hareket etmeye çalıştığım da ağzımdan bir inleme kaçtı
"Canım çok acıyor" dedim acıyla "çok üzgünüm çok üzgünüm" dedi yanıma otururken
"Neden?" diye sordum. Sesimi çatallaşmıştı
Başını yere eğdi. Sorumu cevaplamadı
"Neden üzgünsün Sa-" derken ne dediğimi fark edip "hoca" diyerek devam ettim
"Daha önce gelemedim" dediğinde gözündeki hüzünü ve acıyı görebiliyordum
"Kendini neden suçluyorsun? Gelmek zorunda bile değildin" diyerek onu rahatlatmaya çalıştım
"Ne demek gelmek zorunda değildin?" dediğinde yüzü kızgın bir hal aldı
"Geldiğin için teşekkür ederim" diyip gülümsemeye çalıştım
Nerde olduğuma bakmadığım aklıma geldi ve etrafa bakındım. Hastane odası gibiydi ama değildi de anlamadım
"Neden gelmek zorunda değildin dedin"
Sorusuna cevap vermeyi es geçip "nerdeyiz" diye sordum
"Özel hastane" diyerek cevapladı sorumu
"Çıkabilir miyiz?" diye sordum
Bir an önce burdan çıkmak istiyordum. Burası rahat olsa bile daha rahat bir yatak istiyordum
"Çıkalım. Ben hemen işlemleri halledeyim" dediğinde kafamı salladım
Savaş odadan çıktığında ayağa kalkmaya çalıştım. Canım çok yanıyordu
Vücudum acıyordu. Yapılanlar aklıma gelince ağlıyıcak gibi oldum ama toparladım
Ayaklandığım da cama doğru yürüdüm.
Manzara olduğu söylenmezdi ama güzeldi
Boydan boya camdı burası ve ciddi anlamda çok güzeldi
Ama eve gidip sıcak bir yatağa girmek daha da güzeldi.
Savaş içeri girdiğinde "hop hop niye ayaklandın" endişeli sesiyle konuşmuş bana yaklaşmaya başlamıştı
"Sorun yok ki kalkabildim" dedim "hadi çıkalım" dediğinde gülümseyip başımı salladım
"üzerimi ne yapıcam" diye sordum "sana bunları almıştım" diyip eline yeni gördüğüm koltuğun üzerinde ki poşeti aldı
Allahım nasıl da düşünceliii
"Teşekkür ederim" diyip elinden almaya yeltenmiştim ki durdurdu "yardım edeyim" demişti sorarcasına fakat hemen kafamı sağa ve sola salladım
İçimde sütyen yoktu. Bu yüzden olmaz demiştim
"Peki sen giyin ben arkamı döneyim" diyip arkasını döndü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Matematik Hocam
Romance"Bak Liva" diyerek başladı cümlesine "Ben bazı şeylerin farkına vardım" dediğinde tam birşey söylemek için ağzımı açmıştım ki dudağıma kapanan dudaklarla susmak zorunda kaldım.