bölüm 12

29.4K 922 596
                                    

Uyanmıştım. Ama gözlerimi açmak istemiyordum. Altımdaki rahat yerden vücudumu ayırmak istemiyordum

Rahattım. Canımın acısı az dı. Pek hissetmiyordum yani sanırım

"Küçük hanım?" sesini duydum. Bu ses, bu ses...

Bu ses kalbimin ritmini hızlandırıyordu. Ne kadar yüzünü görmesem de sesini duyuyordum ve tanıyordum

"Hmm" dedim ağzımın içinden. Konuşmaya mecalim yoktu

"Gözlerini açar mısın?" dedi nazik bir sesle. Ölürüm abi ölürümm

Gözlerimi aralamaya çalıştım. Araladığımda hemen yatağın yanında olan iki çift göz gördüm

Uyumadığı her halinden belli olan gözleri yorgunluk ve acıyla bakıyordu

Hareket etmeye çalıştığım da ağzımdan bir inleme kaçtı

"Canım çok acıyor" dedim acıyla "çok üzgünüm çok üzgünüm" dedi yanıma otururken

"Neden?" diye sordum. Sesimi çatallaşmıştı

Başını yere eğdi. Sorumu cevaplamadı

"Neden üzgünsün Sa-" derken ne dediğimi fark edip "hoca" diyerek devam ettim

"Daha önce gelemedim" dediğinde gözündeki hüzünü ve acıyı görebiliyordum

"Kendini neden suçluyorsun? Gelmek zorunda bile değildin" diyerek onu rahatlatmaya çalıştım

"Ne demek gelmek zorunda değildin?"  dediğinde yüzü kızgın bir hal aldı

"Geldiğin için teşekkür ederim" diyip gülümsemeye çalıştım

Nerde olduğuma bakmadığım aklıma geldi ve etrafa bakındım. Hastane odası gibiydi ama değildi de anlamadım

"Neden gelmek zorunda değildin dedin"

Sorusuna cevap vermeyi es geçip "nerdeyiz" diye sordum

"Özel hastane" diyerek cevapladı sorumu

"Çıkabilir miyiz?" diye sordum

Bir an önce burdan çıkmak istiyordum. Burası rahat olsa bile daha rahat bir yatak istiyordum

"Çıkalım. Ben hemen işlemleri halledeyim" dediğinde kafamı salladım

Savaş odadan çıktığında ayağa kalkmaya çalıştım. Canım çok yanıyordu

Vücudum acıyordu. Yapılanlar aklıma gelince ağlıyıcak gibi oldum ama toparladım

Ayaklandığım da cama doğru yürüdüm.

Manzara olduğu söylenmezdi ama güzeldi

Boydan boya camdı burası ve ciddi anlamda çok güzeldi

Ama eve gidip sıcak bir yatağa girmek daha da güzeldi.

Savaş içeri girdiğinde "hop hop niye ayaklandın" endişeli sesiyle konuşmuş bana yaklaşmaya başlamıştı

"Sorun yok ki kalkabildim" dedim "hadi çıkalım" dediğinde gülümseyip başımı salladım

"üzerimi ne yapıcam" diye sordum "sana bunları almıştım" diyip eline yeni gördüğüm koltuğun üzerinde ki poşeti aldı

Allahım nasıl da düşünceliii

"Teşekkür ederim" diyip elinden almaya yeltenmiştim ki durdurdu "yardım edeyim" demişti sorarcasına fakat hemen kafamı sağa ve sola salladım

İçimde sütyen yoktu. Bu yüzden olmaz demiştim

"Peki sen giyin ben arkamı döneyim" diyip arkasını döndü

Matematik HocamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin