bölüm 20

17.3K 657 452
                                    

Savaş'ın kaldığı odanın kapısında bekliyordum. Ben Savaş değildim onun yaptığını yapmazdım

Sadece beni duyabiliceğini söylemişlerdi ve ben de bu yüzden böyle konuşmuştum

Bırakıp gitmeyecektim tabi ki uysansın sonra giderdim

Sandalye de oturuyordum. Çünkü Savaş'ın uyanmasını bekliyordum sonra eve gidecektim

Napayım yani birde kolundan tutup evine mi götüreyim

"Yenge, abim uyanmış" diyen korumaya çevirdim yüzümü

"Tamam" diyip ayağa kalktım

"Nereye?" diye sordu "Savaş abinin odası bu tarafta" diyip benim gittiğim yönün tam tersini gösterdi

"Biliyorum" diyip arkamı döndüm "bir yere mi gidicektiniz?" diye sordu

E bu da çok meraklıydı ha

"Fazla merak zararlıdır korkuluk" dedim ağzımdan çıkanları durduramayarak

Kahkaha atmamak için zor tutuyordum kendimi. Korkuluk demiştim dimi?

"Savaş abim sizi bekliyor" dedi ifadesini bozmayarak

"O daha çok bekler" dedim ağzımın içinden

"Buyrun lütfen" diyip kolumdan çekiştirmeye başladı

"Lan bıraksana" desem de beni dinlemeyip odaya doğru sürüklemeye başladı

Kapıyı açıp içeri soktu beni

"Liva" diye seslendi Savaş

"Şu korkuluklara söyle düzgün davransın" dedim sinirle

"Kaybol Mahir" dedi dişlerinin arasından

"İyi bana müsade" dedim gidiceğimi belli ederek

"Nereye?" dedi "cehenneme gelcen mi?" dedim aynı zaman da hayretle bakıyordum ona

"Gelcem" dedi gevşek gevşek

"Aynen" dedim. O ise oyalanmayarak ayaklandı

"Hayrola" dedim naptığını sorarcasına "hastaneden çıkıcam ya hani" diyerek naptığını anlatmış oldu

Sadece kafamı salladım "yardım eder misin?" dedi. Yüzünde ki acı kendini belli ediyordu

Canının yandığı belli oluyordu

Yardım etmek istemedim. Kendisi yapsın istedim ama ayaklarım benden bağımsız hareket etti

Direkt yanına gittim ve koluma girmesi için kolumu uzattım

Ah salak kafam bi de koluma girmesini bekliyorum. Ben bu adama neden karşı koyamıyordum?

Minnetle baktı yüzüme "teşekkür ederim" dedi

Bir şey demedim sadece önüme baktım

Odadan çıktığımızda korumalar direkt yanımıza geldiler

"Geçmiş olsun" diyip kafasını eğdiler. Savaş sadece kafasını salladı

"Arabayı hazırlayın eve gidiyoruz" diyerek yürümeye başladı

Ben de otomatik olarak onunla yürümeye başladım

Asansöre binip 1.katı tuşladık. Bazı korumalar bizimle aynı asansöre binerken bazıları ise yan tarafta ki asansöre bindiler

Sadece asansörden inmeyi bekledim. Sedalara gidicektim bende

Asansörden indiğimizde hastanenin bu katının da boş olduğunu fark etmiştim

Matematik HocamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin