Matematik Hocam

bölüm 19

Savaş kötü demişti değil mi? İçim de bir yerlerin yandığını hissettim

Ne diyordu böyle? Saçmalıyordu değil mi?

"Neyi var" dedim meraklı görünmemeye çalışarak

Aslında deli gibi merak ediyordum. Ne olmuştu? Neden kötüydü?

Cevap vermedi

"Cevap versene" derken sesimi yükseltmiştim

"Araba, arabanın altında kaldı" dedi

Kalbimi bir hançer adeta deldi geçti

Savaş'a araba mı çarpmıştı ne diyordu bu?

Bana şaka mı yapıyorlardı? Şakaysa bile komik değildi

"Bırak dalgayı" derken inanmadığımı belli etmiştim

İnanmıyordum, inanmak istemiyordum. Savaş'a araba çarpamazdı

Telefonunu çıkardı. Galeriye girip bir fotoğrafa tıkladı

Fotoğraf ta Savaş'ın her tarafı kan içindeydi

Yerde yatıyordu. Kendimden çok sevdiğim adam kanlar içindeydi

Benim kendimden çok önem verdiğim adam yerde yatıyordu

Yüzü bile belli olmuyordu kandan

Vücudum titredi. Sanki kontrolümü kaybediyordum

Ayakta duramıyordum. Savaş arkadan gelsin şaka desin affederdim

"Hemen beni ona götürün" dedim.

Kendimi ayakta tutmaya çalışıyordum. Ama vücudum benim yapmaya çalıştığımın aksine kendini yere bırakmaya hazırdı

Kendimi toparlamaya çalıştım.

Evden çıkmadan hemen önce içeriye döndüm "dikkat edin" dedim

Ceyda teyze "ah deli kızım kalbini dinle. Sen de kendine dikkat et" dedi

Kafamı sallayıp ayakkabılarımı giydim

Önümde ki 2 adam yürümeye başladığında bende yürümeye başladım

Savaş'a gitmek istiyordum. Onu görmek istiyordum

Sanki şaka deseler inanacak haldeydim. Şaka olmasını istiyordum. Çünkü gerçek olmayacak kadar kötüydü

Hızla kapının önünde ki arabaya bindik

"Hızlı gidin" dedim sanki içim içime sığmazken

Vücudum titrerken içim de yangınlar vardı

Beni yakıyordu bu yangın. Savaş ya uyanmazsa düşüncesi doluyordu beynime

Beni bırakır mıydı? Evet.

Bu düşünce beni daha da korkuturken stresimden dizimi hızlıca sallıyordum

"Geldik" dediklerinde dizimi sallamayı bırakıp kendimi hızla arabadan dışarı attım

Nefes alamıyordum. Sanki dünya da ki tüm oksijen gitmiş gibiydi

Ciğerlerime hava dolmuyordu sanki. Vücudum da ki bu korku beni daha da strese itiyordu

Önünde bulunduğumuz hastaneye doğru koştum

Yanım da gelen iki koruma hızla yürüyordu yanım da

Danışmana gittim koşarak "Savaş Demir nerde" dedim sesim titrerken

"5.kat ameliyat kısmı" dedi ve asansörleri gösterdi