Takıntılı Zorbam

[19]*Hastalık"

Aradan 5 gün geçmişti.

Koskoca 5 gün. Ve inanırmısınız? İlk defa Çağandan bu kadar uzak kaldım. Ciddiyim. O günden beri Çağan ne göründü, ne de mesaj attı. Akın ve Poyrazda haber alamıyordu. Çağan onlara onu rahatsız etmemesini söylemiş.

Delirircesine merak ediyordum. Bir kaç kez mesaj atmıştım. Ama bakmıyordu. Aramaya çalıştım. Evet tam 52 kere aradım. Ama yinede cevap vermiyordu.

"Hadi Tuana! Yapabilirsin!" dedim kendi kendime. Şuan Yeliz hocanın odasının önündeyim. Neden mi? Tabiki de Çağanı sorucam. Umarım yanlış anlamaz.

Nefesimi verdim. Ve kapıyı çaldım. İçeriden "gel" komutu gelince içeriye girdim. Yeliz hoca beni gördüğünde gülümsedi.

"Bir sorun mu var Tuananaz?" Dedi.

"Hayır hocam size bir şey soracaktım" dedim çekinerek.

"Sor" dediğinde nefesimi dışarıya verdim.

"Çağan nerde? Ya da o iyimi?" Diye sordum en sonunda. Yemin ederim rahatlamıştım.

Kaşları hafif havalandı. Ama hemen kendini düzeltti.

"Çağan hasta" dediğinde şok oldum.

"N-ne?" Diyebildim.

"Bir kaç gün boyunca soğuk suyun altına girmiş ve saatlerce çıkmamış" dediğinde gözlerim açılmıştı.

"Şuan ateşler içinde yanıyor. Aslında evde kalacaktım ama, zorla beni işe gönderdi. Yemek falanda yemiyor. Napıcağımı şaşırdım" dedi sıkıntıyla nefesini vererek.

Cidden hala şaşkınlık içerisindeydim. Çağanın şuan bu halde olması tamamen benim suçumdu. Allah'ım! Vicdan azabından ölücem galiba.

"Hocam evinizin adresini vere bilirmisiniz?" Dedim aniden. Yeliz hoca bakışlarını çevirdi.

"Çağanla konuşmam gerek" dedim.

"Lütfen çok acil" diye yalvarıcı bakışlarımı da attım.

"Peki ya derslerin?" Diye sorduğunda hemen öne atıldım.

"Son iki dersimiz boş" dedim. Yeliz eline bir kağıt parçası ve kurşun kalem aldı. Birşeyler yazıp bana verdi.

" Al canım" dediğinde hemen aldım.

"Teşekkür ederim" dedim.

"Rica ederim" dedi.

"İzninizle" dedim ve odadan çıktım. Hızla sınıfa ilerledim.

Sınıfa geldiğimde Alisada buradaydı. Hemen çantamı ve ceketimi aldım.

"Tuana noluyor?" Diye Alisa bana soru yöneltdiğinde ona döndüm.

"Şimdi acelem var Alisa. Daha sonra anlatırım" dedim ve cevabını beklemeden sınıftan çıktım.

Okulun önünde taksi beklemeye başladım ki şansıma boş taksi gördüm. Hemen koştum ve bindim.

"Bu adrese lütfen" dedim elimdeki kağıtı uzatarak. Adam kağıtı aldı ve kafasıyla onayladı. Ardından adam direksiyonu çevirdi ve sürmeye başladı.

***

"Teşekkürler" diyip taksiden indim. Beni büyük bir villa karşılamışdı. Hemen kapının pervazınaz yaklaştım. Ama bir sorun vardı. Korumalar!

"Kimsiniz?" Diye sordu 35 gösteren koruma. Başımı dik tutarak.

"Ben Çağanın arkadaşıyım ve onunla görüşmek istiyorum" dedim. Adam ikna olmamış gibiydi.