Not So Bad

CHAPTER : I

HARVEY'S POV :

Privacy sign on the door
And on my page
and on the whole world
Romance is not dead
if you keep it just yours
Levitate above all the messes made
Sit quiet by my side in the shade
And not the kind that's thrown
I mean, the kind under where a tree
has grown

Peaceful.

'Yan ang ang nararamdaman ko ngayon habang pinapakinggan paborito kong artist, Taylor Swift.

"Like we were in Paris, oh.." I really love Paris. Kaya naman palagi ko piniplay itong kanta na to. It's my dream to go to Paris.

Ito 'din ang ginawa kong inspiration para sa project namin ngayon. I painted the famous Eiffel Tower and the bustling city of Paris.

Project kase namin ngayon ay mag paint ng isang sikat na tourist destinations. Malapit ko na 'din ito matapos at mga final details na lang nilalagay ko katulad ng mga greenery at mga tao.

Buwelo naman ako gumawa ng project ko kase ako pa lang mag-isa sa art room namin. kanina pa ko 7am dito samantalang simula ng klase namin ay 10am pa dahil may ginagawa pa daw instructor namin.

"HARV!"

Muntik ko na matapon ang hawak hawak kong palette sa canvas ko. Alanganin ko tinignan agad kung may tumalsik ba na paint yung piece ko.

Nakahinga ako ng maluwag nang makita ko na wala naman na tumalsik. I shot a glare sa napaka-ingay na taong biglang pumasok sa room.

"Maleiah! uso kaya kumatok muna!" I huffed and placed down my palette. Tumawa naman siya at nag peace sign na lang. "Sorry na, I bought breakfast oh." Tinuro naman niya yung hawak hawak niyang McDo na paper bag.

Akmang kukunin ko na sana ito kase gutom na talaga ako. Hindi ako nakakain ng breakfast dahil kanina pa kong umaga gumagawa project. Tinext ko na 'din ito kay Mavy at nakuha naman niya agad ito kaya naman bumili na din siya ng pagkain namin.

Nilayo niya agad yung paper bag at sinamaan ko siya ng tingin. "Kumalma ka 'teh, sa labas na tayo kumain." Inirapan ko siya. Puwede naman kumain dito eh. "Alam ko kanina ka pa dito, jusko! you need sunlight!"

Lumapit naman ako sa bintana ng room at binuksan ang mga kurtina nito para may makapasok na araw. "There, sunlight." Walang emosyon kong imik.

"Mama mo sunlight, tara na nga." Inirapan niya ako at hinila braso ko. Kinuha ko na muna ang bag ko at nag dasal na wala sanang hinayupak ang gumalaw sa project ko at baka makapatay ako ng katabi ko nang 'di oras.

Dinala naman niya ako sa labas papunta sa garden ng campus. Doon kase ang palagi naming tambayan at puwesto. Umupo na 'ko sa usual na bench namin at huminga ng malalim.

I closed my eyes and smell the fresh air making me relax and feel at peace. Sana ganito palagi, relaxing lang. Tahimik at-

"OH MY GOD HARVEY! ARE YOU OKAY?" Diniinan ko ang pagpikit ng mata. Sabi ko nga wish ko lang diba? Oa neto talaga.

Minulat ko ang mata ko and rolled my eyes. "Bakit kung maka akto ka kala mo namatay na 'ko?" Tumawa naman siya. Ang ingay talaga neto. Bakit ko nga ba 'to kaibigan?

"Baka kase namatay ka na sa kaka-paint mo diba?" Sabi niya habang umupo na din at inabot sakin ang paper bag. "Mukha ka na ngang anemic eh, natutulog ka pa ba?"

"Sorry, what is sleep?" I chuckled tiredly. Totoo naman na lagi ko pinag-pupuyatan 'tong mga projects namin. Kulang na lang ata wag na talaga ako matulog o pumikit eh.

Umiling naman ito at natawa naman ako. Para kasing anak turing niya sakin kung maka-alaga siya. Siya na nga itong mas bata samin pero kung umakto ay daig pa mga magulang ko.