Not So Bad

CHAPTER : VI

HARVEY'S POV

Pagka-labas ko ay hinanap na agad ng mata ko kung nasaan ang propesora na nag walk-out. Lumibot pa ako sa labas ng venue dahil hindi ko pa siya nakikita.

Pagkatapos ng ilang minuto nang pag hahanap ay nakita ko siya sa may fountain sa gilid ng venue. Nagi-isa lamang siya doon dahil busy lahat sa loob ng venue. Nakaupo lamang siya sa gilid ng fountain habang may hawak na yosi. So she smokes? Bawas angas yon, bad.

Nilapitan ko siya at kinuha ang yosi na nakapulupot sa daliri niya. Sinamaan niya ako ng tingin noong tinapon ko ito sa basurahan. "Do you know that smoking can kill you?" Sabi ko habang umupo sa tabi niya. "That was new!" She glared at me.

"Why are you even here?!" Mataray niyang saad sa akin. Galit na naman, lagi na lang. "Sabi mo babantayan mo ako, bakit umalis ka?" Tinaasan ko siya ng kilay. Sa totoo naman 'eh. Sabi niya kayla Daddy ay babantayan niya ako. "Oh my god, what a kid." Bulong-bulong pa siya 'eh naririnig ko naman siya. "Hoy, 20 na kaya ako." Hindi na ako minor moments para i-ganyan niya. "You should act like one, then." Napairap naman ako. Edi siya na ang mature!

Pinalibutan kami nang katahimikan. Hindi na muli kami umimik dahil wala naman talaga kaming rason para mag-usap. Parehas lang kaming nakatingin sa mga bituwin. Pinagmasdan ko naman ako blonditang katabi ko na mayroon ngayong maamong mukha. Bahagyang napangiti ako. She look innocent right now. Nothing like the typical dragon that she is. "You have a habit of staring."

Napaiwas agad ako ng tingin dahil nahuli na naman niya ako nakatingin sa kaniya. "H-hindi, tinitignan ko yung fountain." She looked at me weirdly. "The fountain is behind us, idiot." Inignore ko na lang siya. As if naman na a-amin ako 'no.

"Miss brat?" Hindi sigurado kong tawag sa kaniya. Tinaasan niya ako ng kilay na parang signal para ituloy ko sasabihin ko kahit mukhang pikon siya sa tawag ko sa kaniya. I mentally laugh while looking at her annoyed face. "Yung lipstick mo, na sakin." Wala na talaga ako maisip na topic, ang awkward 'din naman kung balutin lang kami ng katahimikan dito.

Nakita ko naman ang pag ta-taka sa kaniyang mga mata. "Why? did you stole it?" napaawang ako sa sinabi niya at tinignan ko siya ng masama. Ano tingin niya sa akin? mag nanakaw? "What the fuck?!— Aray ko!"
Napangiwi ako nang kinurat niya ang braso ko. That hurts! ang haba kaya ng mga kuko niya! "Don't curse at me! i'm a professor!" She hissed while glaring at me.

"Don't use your credentials on me, hindi ako takot sa ganon." Walang emosyong kong pahayag. She raised her eyebrows and seemed like she was offended by what I said. "That is true, but maybe if it's your Dad—"

"Sabi ko nga po ako may kasalanan." Magalang kong sabi habang may malawak na ngiti habang siya ay mayabang na nakangisi. I don't want to get in trouble, no way. Nakakatakot pa naman magalit sila Dad. They rarely get mad so when they do, r.i.p na lang sayo.

I mentally rolled my eyes. Yeah, I get it you're attractive pero nakakapikon talaga ngisi niya ngayon. "Go fetch it." Ha? anong fetch? bakit parang aso na naman ako? "Pardon?" She stared at like I was stupid. "Fetch my lipstick, Valentino." Ang sarap sa tenga marinig ang apelyido ko galing sa bibig niya pero bakit namab kasi parang aso turing niya sa akin!

"Do I look like a dog to you?" I asked in disbelief and she just shrugged. "You certainly look like one, you remind me of a doberman." She mentioned like that was the most casual thing to say to someone. At bakit doberman pa talaga?!

I decided to ignore her comments kahit na-insulto talaga ako doon. Tumayo na ako at nilahad ko ang kamay ko sa harap niya. Tinignan lang niya ako na tila curious bakit ko nilahad ang mga palad ko sa kaniya. "Tara sa kotse ko, kukunin ko." Sabi ko habang neutral lang ang ekspresyon ko sa mukha.