VESAİRE | BXB

yirmi yedi

Hafiften esen havayla birlikte gri kapüşonluma biraz daha sarındım. Yaklaşık iki saattir Miraç ve Emir ile bahçede oturuyorduk. Konu konuyu açmıştı ve bunun gerçekten iyi geldiğini düşünmüştüm. İyi hissetmeye başlamıştım.

Belki de onu gördüğüm içindi, bilemiyordum.

"Kardeşim niye ikide bir telefonuna bakıyorsun sen?" Telefonumu kaçıncı kez kontrol ettiğimi bilmediğim bir süre içerisinde Emir söylenerek sormuştu bunu.

Tam on dakika önce engelini açmıştım, kendime itiraf edemesem de ne zaman fark edeceğini merak ediyordum.

"Hiç," Telefonu kilitleyip masaya koyduğumda ikisi de inanmaz gözlerle bana bakmışlardı.

"Sevgilinden falan mesaj mı bekliyorsun?" Miraç yüzünde ufak bir sırıtışla ağzımı aradığında omuzumu silkerek kaşlarımı çattım. İnsanlar sadece sevgililerinden mesaj beklemezlerdi sonuçta...

"Ne münasebet," Önümdeki çikolata parçasını ağzıma atarak konuştum. "Sevgilim yok bir kere." 

Gelen bildirim sesiyle dudaklarımda ufak bir tebessüm oluştu. Telefonumun ekranını açıp ondan gelen mesajın bildirimiyle daha da büyüdü bu tebessüm. Ne olmuştu o trip ve utanç muhabbetine sahi?

Koray abi: Esaretim bitmiş demek...

Mesajına baktığımda hemen cevap vermemek adına ekrandan çıkmak üzereydim ki adına takıldı bakışlarım. İsminin yanından 'abi' kısmını sildiğimde büyük bir ferahlık yaşamıştım sanki. Abi kelimesini bir daha duymak bile istemiyordum sanırım.

"O halde bu gülüşün platonik olduğunu gösteriyor." Sırıtan yüzümü ekrandan kaldırdığımda Miraç'ın gülerek konuştuğunu görmüştüm. Öğrenmeden bırakacak gibi durmuyordu.

Bakışlarım kısa bir süre Emir'e kaydığında aramızda sözsüz bir iletişim olmuştu o an. Sevdiğim kişiden bahsetmek diğerlerine göre daha zordu benim için, homofobi gibi bir etken vardı çünkü. Emir'in güven verici bakışlarını görsem de emin olamıyordum.

"Biri var aslında," Mırıldanarak söylemiştim bunu, Emir hariç birine açmak biraz tuhaf geliyordu. Önceki açışımda neler olduğunu görmüştüm çünkü. "Ama sana etik gelmeyebilir."

"Neden ki?" Yüzünde sorgular bir bakış oluştuğunda biraz gerilmiştim. "Bazı etkenler hariç aşkta sebep arayan biri değilim, rahat olabilirsin."

Bakışlarım tekrar Emir'e döndüğünde hala o rahat havasını görmüştüm, onun kötü yaklaşacağını düşünse böyle davranmazdı belli ki.

"O kişi bir erkek."

"Haa öyle bir şey," Ağzımdan çıkan şey onda kötü bir etki uyandırır sansam da o hafifçe gülümsemek dışında bir tepki vermemişti. "Etik deyince kötü bir şey söyleyeceksin sanmıştım, bu oldukça normal ki."

Bu beklemediğim bir tepkiydi, pek sık karşılaşmadığımdan.

"Belki homofobiksindir diye ben..." Gelen rahatlıkla bunu söylediğimde gülerek başını olumsuz anlamda sallamıştı. 

"Mümkün değil, aşka saygı duyan harika efsane biriyim." Söylediği şeyle Emir ve ben gülmüştük, onun yüzüne baktığımda göz kırpmıştı bana.

"Miraç'ın egosu seninkiyle yarışır bence." Emir kuzeninin kendine iltifat edişine ithafen konuştuğunda gülmüştüm ve ikisi yine birbirlerine laf atmaya başlamışlardı.

Aklıma gelen mesajla birlikte telefonumu açarak bir cevap yazdım.

Koray-Bora'nın sohbeti.