18 genç düşün. Birinden farklı yetenekleri olan 18 geçen. Ama normal yetenekler değil. zihin okumak, hayvanlarla konuşmak, yenilmezlik vesaire. Bu gençlerin Yok olmanın eşiğindeki adalet için savaştığını düşün. Adalet savaşçıları... Bir araba tüm h...
İçim yanıyor. Her şeye baştan başlamak içimi yakıyor. 🥲 Neden Wattpad? Bildiğiniz üzere eski hesabımı olan Elena-1664 hesabıma olan erişimimi kaybettim. Tabii sadece hesabı değil tüm düzenim gitti ve şimdi baştan başlamak zorundayım. Eh bu durum boşa gitmesin diye belki ufak değişiklikler yaparım giriş bölümünde gördüğümüz gibi.
Lütfen oy ve yorum yapmayı unutma sevgili İsimsiz. Sevgilerimle iyi okumalar. Umarım iyi gider.
❗❗❗( Sevgili İsimsiz kurgumu okurken kahramanların çoğunun 'hasta' olduğunu lütfen unutma. Ana karekterimiz dahili olmak üzere çoğu karakter çeşitli hastalıklara sahip. Tetikleyici unsur içerebilir. Karakterlere bağlı şiddet ve travma yaratacak bazı sahneler bulunmakta.
+13 !!!! Lütfen yaş uyarısını dikkate alalım. Eğer psikolojinize güvenmiyorsanız bence pek size göre olmayabilir. )❗❗❗
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
***
Daha aynada gördüğün kişiyi bile tanımıyorken başkalarına takılma.
***
Size bir bilgi vereyim mi? İnsanoğlu tüm canlılar arasında nefes alırken boğulabilen tek canlıdır.
Boğulmak; vücuttaki dokulara yeterli oksijen gitmemesi sonucu dokularda bozulma meydana gelmesidir yahut nefes alamamaktır. Lakin bu öyle ciğerden, boğazdan gelen bir oksijen temelli boğulma değildir. Ruhtan gelir.
Ve biz tanrının boğulmaya mahkum ettiği tek kullarıyız. Bize o ruhu veren Tanrı'nın...
İşte şu an ruhumboğuluyordu. Her an olduğu gibi. Bazen bizi boğulmaya mahkum eden sadece Tanrı değildi.
Hayatının baharında çiçekleri solmuş bir genç mi? Ne gibi bir derdi olabilir ki? Naz yapıyordur ya sadece boş verin.
Ha ha (!)
Arabanın içinde yan koltukta oturan babam arada gözlerini bana çeviriyordu. Hissederdi aileler çocuklarının hissettiklerini çünkü genelde mutluluğunda hüznünde temeli onlar olurdu.
