18 genç düşün. Birinden farklı yetenekleri olan 18 geçen. Ama normal yetenekler değil. zihin okumak, hayvanlarla konuşmak, yenilmezlik vesaire. Bu gençlerin Yok olmanın eşiğindeki adalet için savaştığını düşün. Adalet savaşçıları... Bir araba tüm h...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Geçmiş ister zana ister mesafelere inat sizi bulur. Bulur ve kendini affettirir yada sizi boğar.
***
İdın Ruiz:
Affet beni İdın." dedi Felix. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.
Öncesi:
Birine yeteneğimle dokunduğum anda yere yığılıp öleceğini -muhtemelen- zaten biliyordum. Bir kavga çıkmış, üstüme atlayan kişiye dokunmuştum, yere yıkılmıştı. Eh tahmin edilebilir.
Birkaç kişi gelip onu bir yere götürmüştü. Alex zor bela herkesi sakinleştirmişti. Bir saat sonra falan birkaç kişinin sevinçli sesini duydum. 'Sema hanım geldi. Felix geldi! Felix şükürler Olsun." Kimdi bunlar?
Bir süre beni görmezden geldiler. Fakat ertesi sabah beni gören mavi gözlü kız ve genç bir kadın bağırıp çağırmaya başlamıştı. Kadının sesi normalden daha gürdü. Ya da normaldi de ben mi aklımı kaçırıyordum? O an her iki ihtimal de mantıklı geliyordu.
Kadın bana doğru hamle yapınca kenera kaçtım. Bu sefer ben bağırmaya başladım. Evet, çok aptalca. Ses yarışına girmek için yanlış kişiyi seçmiştim. Elim kulaklarıma gittiğinde kontrolü çoktan kaybetmiştim. "Kes sesini!". Bize doğru gelen adam hiç iyiye işaret değildi ve işaretler asla yanıltmazdı. Elindeki silah da bir işaret olsa gerek.
Birini zehirlemiş, herkesi birbirine katmıştım. Ha eksik olmasın, bi de karşımdaki bir adam bana silah tutmuş öldürmekle tehdit ediyordu. Yani ben de bunu bekliyordum. Tahmin etmesi zor değil.
Fakat birinin silah ve benim aramda siper olacağını tahmin edemezdim. Hatta tahmini bıraktım sanırım asla hayal bile edemezdim.
Ama bundan da şaşırtıcı şeyler var. Mesela o çocuğun şerefsiz üvey babamın(!) tıpatıp aynısı olması.
