18 genç düşün. Birinden farklı yetenekleri olan 18 geçen. Ama normal yetenekler değil. zihin okumak, hayvanlarla konuşmak, yenilmezlik vesaire. Bu gençlerin Yok olmanın eşiğindeki adalet için savaştığını düşün. Adalet savaşçıları... Bir araba tüm h...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
****
Umut tehlikeli bir duyguydur ama oksijen nasıl yakıcıysa ve oksijenden gelen su nasıl o ateşi söndürüyorsa mutluluk için de umuda ihtiyaç vardır.
***
Bir hafta geçmişti aradan. Maalesef yine okulda matematik dersi görüyorduk ve yine konu polinomdu. Ada'ya döndüm. Deftere bir şeyler çiziyordu. Ne çizdiğini bilmiyorum ama iyi gidiyor. Zaten insan resim dersinden çok matematik dersinde ressam olur yani Ada öyle en azından.
Yan tarafa Alya'ya baktım kalemi ile... şey kalemle bir şeyler yapıyor ama ne? Sorgulamayıp Alex ve Huyun Su'ya döndüm. Hyun Su Alex'in yanına geçmişti. Sınıftakiler yeni avlarından memnundu. K-pop hayranı çok sınıfta. 4'lü av grubumuzdan -aralarında Nazlı da vardı- harika bir performans bekliyordum. Bu son iki dersti ve bundan önceki ders bedendi yani bütün sınıf yorgundu. Hoca da yorgun olacak ki bizi fazla yormuyordu.
İlerideki sırada Fevra uyuyordu. Onun yanında Mine vardı ve Fevra'nın saçına kalem geçiriyordu. Fevra bu olanları bilse herhalde kalp krizi geçirirdi. Saçı.. Şey saçı bir şeylere benziyordu ama neye? Sorgulamayıp önüme döndüm .
Az önce de bunu demiştim sanki.
Güneş içeri giriyor ve sanki okulda kimse yokmuş gibi ses çıkmıyordu. Sadece dışarıdan kuş ve rüzgarın ağaçların yapraklarını öperken çıkarttığı ses geliyordu. Sınıfın içinde bir sinek geziyordu. Harika. Hadi sineği izleyelim. Hocanın anlattıklarından daha heyecanlı olacağına eminim. Bir 5 dakika boyunca sineği izledikten sonra sıkılıp Alya'ya döndüm yaşasın o da sineği izliyor. Mutluluk...
Ada diziyle benim dizimi dürttü. "Ne oldu?" bana yorgun gözlerle bakıyordu. Gülümsedim. "Alya sineği izliyor." Ada devamını getirmem için bir süre bekledi. Boşuna bekleme bitti. Galiba anladı bittiğini. "Bazen çok tuhaf bir- Ananı! Bu nasıl soru?" doğal tepkisi o kadar komikti ki gülmemek için kendimi zor tutuyordum. "Gülme." nefes aldım. "Zaten gülemem hoca önümüzde."
