İn My Heart // Hyunin

6 . bölüm

Hyunjin pencereden bana odaklanmış şekilde bakıyordu , bu beni biraz geriyordu

J : cidden insanlara hızlı alışmıyor mu ?

H : evet sadece benimle konuşuyor ama benimle bile çok az , sana hızlı alıştı galiba , dedi ve Youngmin birden bana sarılmayı bırakıp ayağa kalktı

Y : ben doydum gidip yatıcam size iyi geceler , dedikten sonra koşar adımlarla gidiverdi

Bir anda gitmesi beni şaşırtmıştı bu çocuğu garip bir şekilde kendime yakın hissediyordum

Biraz sonra Hyunjin sonunda pencereden dışarıya bakmayı bıraktı ve önüne dönüp bana baktı

H : sen de doydun mu ?

J : fazla aç değildim zaten doydum merak etme , dedim ve hem Youngmin'in hem de kendi tabağımı elime alıp bana yaklaşan Hyunjin'e uzattım

Ama o bana yaklaşınca elimdeki tabakları almak yerine çenemden tutup kafamı kaldırdı ve göz göze gelmemizi sağladı , bu beni ürkütüyor

H : bulaşıkları yıkadıktan sonra bana ne olduysa anlatacaksın , dedi

Korkudan yutkunmuş ona öylece bakıyordum , o da fazla durmadı ve elini çenemden çekip tabakları da aldıktan sonra lavabonun yanına gidip bulaşıkları yıkamaya başladı

Ne yapıcam ben ne anlatıcam ona , ya da o bana ne soracak , hiçbir şey bilmiyordum , ama ne sorarsa sorsun cevaplamak falan istemiyordum

Ne yapıcam diye düşünürken aklıma uyumuş gibi yapabileceğim geldi ve kafamı masaya koyup gözlerimi yumup uyuma taklidi yaptım

Birkaç dakika sonra Hyunjin'in ayak sesleri geldi ve artık yanımda olduğunu , bana baktığını hissediyordum

H : uyumuş gibi yapmayı kes küçük

Hiçbir cevap vermedim, o da bir süre sessiz kaldı , daha sonra birinin nefesini kulağımın yanında hissettim

H : benimle oyun oynama yoksa kötü olur çocuk :)

bunu kulağımın yanında söylemesi ile bütün vücudum diken diken olmuştu , deli gibi de korkuyordum ama ona hiçbir şeyi anlatamayacağım için uyuma numarasına devam ettim , çok geçmeden de birinin - Hyunjin işte - beni kucağına aldığını hissettim ve hemen gözlerim açılıverdi

H : oyunculuğunu geliştir küçük tilki bunlar bana sökmez , dedi ve beni kucağında taşıyarak götürmeye başladı

J : Hyung özür dilerim bırak beni bir daha olmaz , dedim ama o sadece gözlerime baktı ve yürümeye devam etti

J : kendim yürürüm çok özür dileri-

sözümü bitirmeme izin vermeden bana öldürecek gibi baktı ve susuverdim , beni çok korkutuyor...

Biraz daha yürüdükten sonra kendi odasına girdi ve beni yatağına bıraktı sonra da yanıma oturdu

J : ışığı açar mısın ?

H : neden ?

J : karanlıktan korkuyorum... , dedim ve kalkıp ışığı açtıktan sonra tekrar yanıma oturdu

H : şimdi kimin seni oraya kapattığını anlat bana ve elindeki yıldızların hikayesini

gözlerimi ondan kaçırıyordum çünkü cevap vermek istemiyordum

H : ah... cevap ver artık , gözlerini kaçırmayı kes

yine yüzüne dahi bakmadım ve kafamı eyip parmaklarım ile oynamaya başladım

Biraz sonra Hyunjin ellerimi tuttu ve bana yine o ölümcül bakışlarını attı

H : artık cevap ve-

J : KARDEŞİNE BAKICI OLABİLİR MİYİM

Aklıma hiçbir şey gelmediği , ayrıca iş aradığım ve de konuyu değiştirmem gerektiği için bir anda böyle bağırmıştım

H : bir anda nerden çıktı bu soru ?

J : eeee..şey ben... iş arıyorum ayrıca da kardeşinle de iyi anlaştım bu yüzden bu fırsatı kaçırmak istemedim

Hyunjin ellerini ellerimden çekti ve ardından ayağa kalkıp bana bir bakış attıktan sonra kapıya doğru gitti

Neden cevap vermiyor diye düşünürken bir anda konuştu

H : tamam kabul ediyorum Youngmin'in bakıcısı olabilirsin , istediğin kadar da para veririm , dedikten sonra gitti

Aslında biraz düşününce büyük bir aptallık yapmıştım çünkü artık onu daha fazla görecektim , kaçayım derken kendi ellerimle onun pençesine düştüm...

~ Devam edecek