İn My Heart // Hyunin

14 . bölüm

J : senin dediğin hiçbir şeyi yapmak zorunda değilim Minho ?

M : zorundasın

J : DEĞİLİM !

M : neden zorundasın biliyor musun ? çünkü babanı tek sözümle tekrar serbest bırakırlar

J : n-nasıl ?

M : sizin çektiğim videonuzda babanın yüzü görünmüyor ve şikayette bulunan benim şikayetimi geri çekersem puf...baban artık özgür , dedi dalga geçerek

Gözlerim dolmuştu ama herhangi birşeye üzüldüğümden değil hiçbir şey yapamamanın verdiği sinirden

J : neden bu kadar kötüsün sen ?

M : Jeongin...

J : ne ?

M : ben kötü değilim , bakış açını değiştir

J : ya ne demeye çalışıyorsun sen nasıl kötü değilsin ya yaptıklarına baksana herşeyi kendi çıkarın için yapıyorsun iyilikleri bile karşılıklı yapıyorsun

M : sence senin gibi olup insanlara iyi davranıp onları mutlu edip kendimi üzmek mi iyi , yoksa kimseyi umursamadan hayatım boyunca sadece kendimi mutlu etmek için çabalamak mı iyi ?

J : Minho tamam kendini mutlu et ama çevrene neden zarar veriyorsun ? vermeden de mutlu olabilirsin ?

M : benim nasıl mutlu olacağımı nerden biliyorsun Jeongin ?

J : eee ben...

M : bak bilmiyorsun bu yüzden benimle anlaşmaya çalışma , kendi bildiğimi okuycam her türlü

J : etrafındakiler üzülünce ve acı çekince mi mutlu oluyorsun sen ?

M : hah...Jeongin bak anlamıyorsun boşuna anlamaya çalışma

J : ama-

M : SUS DEDİM !

J : anlamak istiyoru-

Minho iyice sinirlenmişti ve hiç beklemediğim bir hareket yapmıştı , susmam için mi bilmiyorum dudakları ile dudaklarımı kapatmıştı , birden öpmesi ile gözlerim fal taşı gibi açılmıştı ellerim ile onu itiyordum ama gerilemiyordu

Biraz sonra Hyunjin'in buraya geldiğini gördüm , ikimizi bu halde görürse kim bilir ne yapar , neden hala çekilmedi bu Minho diye düşünürken sonunda üstümden çekildi ve derin nefesler alıp verdi bende verdim , ona nefret eden gözlerle bakıyordum

M : artık sus dediğimde susmazsan bu taktiği uygularım baya işe yarıyormuş :) , deyip dilini dudağında gezdirdi

Ben ise elim ile dudağımı sildim o iğrenç dudakları ile öpmüştü beni , hala mal gibi bana sırıtarak bakarken Hyunjin yanımıza geldi sonunda

H : ne yapıyorsunuz ikiniz ?

M : konuştuk biraz ama sanırım onunla anlaşmak imkansız canım kuzenim bu yüzden gidiyorum çok konuşuyor zaten

Kaşlarımı çatıp ona sinirli sinirli baktım amacı ne bunun niye öptü beni neden

M : neyse bay ba- , diyecekti ki telefonu çalmaya başladı ve kimin aradığına bakınca yüzü düştü

M : görüşürüz , deyip hızlı adımlarla evden çıktı , evet şimdi de bu lama öcüsü ile kaldım Youngmin aşkım nerde benim bu mallar ile kalmak istemiyorum

J : Hyung Youngmin nerde ?

H : uyudu

J : yine mi ?

H : çocuk o yorulmuş , bir de Minho'nun gösterdikleri yüzünden korkmuştur uyudu işte

birşey demedim ve sadece yere baktım , aslında saat o kadar erken değildi ama benim uykum yoktu

H : sen uyuyacak mısın ?

J : hayır uykum yok

Bir süre boyunca ikimiz de konuşmadık ve uzun bir sessizlik oldu o gözlerini dikmiş bana bakıyordu ben ise yere bakıyordum

Aşırı geriliyordum ve sıkılmıştım , yapacak hiçbir şey yok mu ya daha ne kadar sessiz kalıcaz

H : şey...

J : şey mi dedin sen ?

H : evet ne var bunda niye şaşırdın ?

J : ne bileyim senin gibi biri şey kelimesini kullanmaz diye düşündüm de

H : ben sıkıcı mıyım ?

J : neden bir anda böyle bir soru sordun ?

Elini boynuna götürüp orayı kaşımaya başladı

H : herkes basit , sıkıcı ve gereksiz diyor da bana

herkes haklı desem şimdi ayıp olur o yüzden sıkıcı değilsin demem gerekiyor

J : hayır sıkıcı değilsin veya basit ve gereksiz , seni tam olarak tanımayan insanların sözlerine inanma

H : sen beni tam olarak tanımıyorsun ki-

Has doğru ben onu unuttum

J : hani evet tanımıyorum ama sıkıcı biri değilsindir inanıyorum ben buna

H : emin misin ?

J : evet Hyung eminim , dedim of şimdi sıkıntıdan patlıycam şurda ha

H : yalan söylüyorsun...

J : ne ?

H : yok birşey...her neyse , deyip yine yanımdan bir anda gitti of ben burada ne yapıcam ya sıkıntıdan gebericem sonunda

~ Devam edecek