İn My Heart // Hyunin

22 . bölüm

Hyunjin'in bu dediği ile daha da sinirlenmiştim , kahve yapmadığı için değil iki de bir bakıcı dediği için sinirleniyordum

J : Hyunjin kahve yapmadığın için sinirli değilim tamam mı ? senin kahvene kalmadım zaten , iki de bir bakıcı da bakıcı demenden bıktım artık , şu Jisung'u savunuyorsun bir de bana

H : ne bekliyordun Jeongin , sence kardeşimin bakıcısını mı savunayım yoksa kaç yıllık arkadaşımı mı ??

J : haklı olanı Hyunjin !

H : haklı olan oydu zaten

J : Hyunjin yeter artık ya sırf sana benim için bakıcısı olduğum çocuğun abisinden başka bir şeyi ifade etmediğini söylediğim için yapma artık böyle

H : birşey yapmıyorum ki Jeongin benim tek yaptığım sana hak ettiğin kadar değer vermek , sence sen bana beşte bir sevgi verirken ben sana beşte beş sevgi verirsem doğru olur mu ha ?

J : sen ne zaman bana beşte beş sevgi verdin Hyunjin , ben neden hatırlamıyorum tek yaptığın beni korkutmaktı bu kadar sevgini hiç görmedim ben

H : o zaman körsün Jeongin , seni evime aldım , mutlu olman için çabaladım , babandan kurtardım , iş verd-

J : BÖYLE YAPARAK MI SEVGİNİ GÖSTERİYORSUN SEN ?!! , diye çıkışmıştım bu sevgi göstermek falan değildi sadece yaptığı şeyleri yüzüme vuruyordu bu kadar

JS : herkes sevgisini aynı göstermez Jeongin kimisi de göstermeyi bilmez bağırma boş boş

J : şu ana kadar senden duyduğum tek mantıklı cümle buydu Jisung vay canına , ama ona asıl kızma sebebim yaptığı iyilikleri yüzüme vurması böyle yapacağını bilseydim en baştan sen bana iyilik yapma derdim

H : git o zaman Jeongin

Kaşlarımı çatıp Hyunjin'e baktım , bekle cidden gitmemi mi söyledi o

JS : kanka bir dakka sakin ol-

H : olamam gelmiş boş boş evimde bağırıyor bana , sevgi göstermedin dedi bende onu sevdiğim için yaptığım iyilikleri söyledim ama o bunu anlamak yerine " yaptığın iyilikleri yüzüme vuruyorsun " diyor , istemiyorum o zaman gitsin evimden Youngmin'in de ona ihtiyacı yok zaten , anladığım kadarıyla onun da bize ihtiyacı yok , e o zaman burada kalmasının bir manası da yok

JS : ya bak sakinleş ondan sonra konuşun kovma çocuğu gidecek yeri falan da yok dedin bana

J : bana acımış gibi yapmayı kes Jisung , istenmediğim yerde durmam ben eşyalarımı alıp gidiyorum

H : eşyan olmadığını söylemem gerekiyor mu :q , dedi sırıtarak

doğru ya burada hiç eşyam yoktu

JS : olm bir durun Allah aşkına sakin sakin konuşun ya

J : gerek yok gidiyorum , dedim zar zor titreyen sesim ile daha sonra kapıya doğru adımladım tam kapıyı açmış gidecekken arkamdan Youngmin'in sesini duydum

Y : YILDIZ ABİ GİTME !

arkama dönüp ona baktım bana korkmuş korkmuş bakıyordu

J : Youngmin üzgünüm...

Y : LÜTFEN GİTME BEN SANA ÇOK ALIŞTIM GİDEMEZSİN

Hyunjin'in boş bağırmaları beni biraz kırmıştı ama Youngmin'in gitmemem için söyledikleri içimi paramparça etmişti

Youngmin ayağa kalktı ve koşa koşa bana doğru gelip bir anda sarılıverdi , gözümden yaşlar süzülmeye başlamıştı çünkü Youngmin'in yaptıkları ve onun da ağlaması beni üzüyordu...

Y : Yıldız abi sen gidersen eğer ben bir daha kimseyi sevemem kimseye alışamam , sen anneme benziyorsun yalvarırım gitme onun gibi bırakma beni lütfen lütfen ne olur

Gözlerimden gelen yaşları ellerimle sildim ve daha sonra Youngmin'e diz çöküp eğildim

J : Youngmin merak etme sonsuza kadar gitmiyorum ben geri gelicem birkaç güne annen gibi sonsuza kadar gitmiycem , dedim yalan söylüyordum gitmemi engellemesin diye

Y : yalan söylemiyorsun değil mi ?

J : o nasıl söz Youngmin Yıldız abin sana hiç yalan söyler mi ? duymayayım bir daha , dedim ve burnundan bir makas aldım zar zor , belki de ben gittikten sonra çocuk bir daha kimse ile bağ kuramayacaktı kim bilir...

Y : tamam o zaman çabuk gel , dedi gülerek ve bana son kez sarıldı sarılmasına içtenlikle karşılık verdim , Hyunjin ikimize de sinirli sinirli bakıyor , Jisung ise hala büyük ihtimalle olayın şokunu atlatmaya çalışıyordu

Biraz sonra Youngmin ile ayrıldık yanağına bir öpücük kondurdum ve geri çekilip ardından da kapıyı açıp gittim , Hyunjin'in bu tavrı aşırı fazlaydı ama onun evine kalmadım ben başımın çaresine bakarım

***

Yaklaşık 1 saattir insanların bana garip bakışları arasında sokakta yürüyordum hayır ne var da böyle bakıyorlar...ha...şu şort of... Allah senin belanı versin Hyunjin , hayatımı daha iyi yaparsın dedim daha da mahvettin gerizekalı

Biraz sonra telefonuma gelen mesaj ile irkildim ve telefonu tam elime almıştım ki lanet olası yağmur yağmaya başladı , bende tekrar telefonu cebime koyup gördüğüm ilk markete girdim , kasiyer bana küçümser bakışlar atarken umursamadan bir köşeye geçip telefonumu çıkardım ve gelen mesaja baktım , atan kişi Minho'ydu bu çocuk da hep vakitli vakitsiz mesaj atıyor bana

~ Devam edecek