10 . bölüm

1.3K 150 142
                                    

A : kapıya mor saçlı bir çocuk geldi Jeongin'e birşey demesi gerektiğini söyledi

tanıdığım tek mor saçlı kişi Minho'ydu...iyi de o burayı nasıl bulup gelmiş olabilir ki

B : AH BE GERİZEKALI KADIN BİR SİKTİR GİT YA İŞİM VAR BENİM JEONGİN İLE GÖNDER ONU !

Annem son kez bana sinirli bir bakış attı , ben ise ağlayarak yalvarır bakışlar atıyordum , gitmeden önce son birşey söyledi

A : tamam ben onu gönderirim sen işini rahat rahat yapmaya devam et

Bu söylediği söz ile kalbimin paramparça olduğunu hissetmiştim , sırf onun için eve gelmiştim ama onun umrunda bile değilim... Allah kahretsin ki hala bu salak kadına kıyamıyorum işte kıyamıyorum , geceleri mutfakta ağladığını gördüğüm , babam ile eski mutlu fotoğraflarına üzgün üzgün baktığını yakaladığım , kardeşimin babam tarafından gözünün önünde öldürülmesi ve babamın onu göz göre göre aldatması yüzünden kıyamıyorum ona işte kıyamıyorum...

Annem biraz sonra kapıyı kapattı ve gitti , babam ise gözlerini yine bana çevirdi , gözleri ile bedenimi süzüyordu , ondan nefret ediyorum iğrenç biri iğrenç

İstediğini yapmaması için ellerimi arkadan açmaya çalışıyordum ama o kadar sıkı bağlamıştı ki açamıyordum

B : merak etme oğlum biraz öpücem sonra dövmeye devam edicem  korkma , dedi ve belimdeki ellerini daha da aşağıya götürdü ayaklarım ile itmeye çalışıyordum ama hiçbir boka yaramıyordu biraz sonra da o iğrenç ve pis dudaklarını boynuma bastırdı , iğrenç iğrenç öpüyordu , ellerini de olduğu yerde gezdiriyordu

Şuan iğrenç hissediyorum , küçükken daha fazlasını yapmıştı ama çocuktum hiçbir şey bilmiyordum ki o zamanlar...nerden bilecektim şeker vericem deyip şey yapacağını...

Biraz sonra boynumun öbür ucuna gitti ve orayı da pis pis öptükten sonra iğrenç ellerini bedenimden çekti ve ayağa kalktı

B : şimdi devam edebilirim , dedi ve yine o masaya gidip bıçağı aldı

Boynumu çok sert öptüğü için çok canım yanıyordu , biraz sonra yanıma geldi ve bıçağı boynumu öptüğü yerlerden birinde hafif bastırarak gezdirdi

Canım çok yanıyordu hemde hiç yanmadığı kadar , bu halimden kurtulmanın bir yolu yok mu...

Bıçağı biraz sonra boynumun diğer ucuna götürdü ve orada gezdirdi , üzerimdeki Hyunjin'in verdiği tişörte baktım , hep kan olmuştu kıpkırmızıydı...

B : canın yanıyor mu canım oğlum

Cevap verecek durumda olmadığım için sadece ifadesiz bir şekilde yüzüne baktım

B : CEVAP VERSENE LAN ! , diye bağırınca gözlerimi sıkıca kapattım, gözlerimden daha fazla yaş gelmeye başlamıştı

Bıçağı bıraktı ve yanıma yaklaşıp zaten acıyan ve kanattığı boynumu iyice sıktı , deli gibi bağırmak istiyordum canım burada anlattıklarımdan anladığınızdan kat kat daha çok acıyordu

B : CANIN ACIYOR MU DEDİM SANA MAL ÇOCUK

Cevap verecek halde olmadığımı bildiği halde bunu bana nasıl sorabiliyor , cidden bu adamın çocuğu olduğuma inanamıyorum

Birkaç saniye sonra boynumu daha fazla sıktı , gözlerimin karardığını hissediyordum herşey yavaş yavaş gözümün önünden gidiyordu , nefes alış verişim de bozulmuştu

Babam yine birşey söyleyip bağırmıştı ama onu duymamıştım gözlerim artık kontrolüm altında olmadan kapanmıştı , hatırladığım son şey babamın o iğrenç yüzüydü , uyandığımda bunların hepsi bir rüya olsa ne kadar güzel olurdu ama bu imkansız...

~ Devam edecek

İn My Heart // HyuninWhere stories live. Discover now