İn My Heart // Hyunin

19 . bölüm

Minho'dan

Odamda oturmuş Jeongin'in gizlice çektiğim resimlerine bakıyordum , sanırım ona karşı birşeyler hissetmeye başladım ya da bilmiyorum  Jisung'dan sonra bana iyi gelir gibime geliyor da olabilir...

Şimdiye kadar yaptığım herşey için deli gibi pişmanlık duyuyorum , ben o masum ve bana hiçbir zararı olmayan çocuğa nasıl acımadım ya nasıl iğrencim iğrenç

Şimdi ise bunun bedelini ona aşık olarak ödeyeceğim galiba , ama o beni asla sevmeyecek neden sevsin ki benim gibi birini

Ayrıca Hyunjin sırf bir iddia yüzünden onunla oynayacak bunu istemiyorum , kalbinin kırılmasını istemiyorum...hah sanki önceden onu köpek gibi üzmemişim gibi konuşuyorum oysa onu en çok üzenlerden biri benim

Bu kadar duygusal ve kafaya takan bir insan değilim normalde ama şuan cidden kafayı sıyırıcam bok gibi hissediyorum

Ayağa kalktım ve telefonu kapatıp yatağın üstüne attım , odamın balkonuna çıkıp yıldızlara bakmaya başladım belki kafam dağılır diye ama hayır öyle birşey olmadı aksine aklıma şuan Hyunjin ve Jeongin'in yıldızlar altında güzel anlar yaşadığı geldi

" BEN KENDİ KAFAMI SİKEYİM , JEONGİN'E YAPTIĞIM ŞEYLERİ DE , HYUNJİN' E VERECEĞİM FİKİRLERİ DE , GÜZELLER GÜZELİ ABİMİ DE HAYATIMI DA HERŞEYİ SİKEYİM ! " diye bağırıp tekrar sinirli sinirli odama girip aynadan kendime bakıp iç çektim

Kendime boş gözlerle bakarken abim içeri girdi bir anda

K : ne bağırıyorsun lan sen ?!

M : sinirlendim abi

K : bu balkona çıkıp mal mal bağırarak küfür edebileceğin anlamına gelmiyor gerizekalı

M : özür dilerim..

K : her neyse ben sana birşey sormaya geldim

M : neymiş o sor bakalım

K : sen Jeongin'e karşı hisler beslemeye mi başladın ?

M : hayır ne alaka ?

K : bana bak Minho yalan söyleme bana

M : ne yapıcaksın sen bunu ?

K : SORUMA SORUYLA CEVAP VERME

M : TAMAM BAĞIRMA BANA HİSSEDİYORUM EVET SANANE BUNDAN ?!

bana doğru yaklaştı ve tek eli ile saçlarımı tutup çekti

K : bak Minho sakın gidip iddia meselesinden ona bahsetme yoksa yemin ederim seni mahvederim Hyunjin zaten amacına ulaşamaz ben paramı alana kadar bekle ondan sonra ne yapıyorsan yap umrumda değil ama dikkat et Jisung gibi çıkmasın o da

elimle saçımda duran elimi sertçe çektim daha sonra da saçımı düzelttim

M : o Jisung gibi olamaz masum o

K : Jisung ile ilk tanıştığında da aynı cümleyi kurmuştun sonuç ne oldu peki ? Aldattı seni :D

M : TAMAM ABİ SİKTİR GİT ESKİLERİ HATIRLATMAYI KES BANA

K : tamam be :p

arkasına döndü ve kapıyı sertçe kapatıp gitti , ben ise yatağıma kendimi atıp düşünmeye başladım Jeongin de ya Jisung gibi yaparsa diye...ama olamaz böyle bir şey o saf kalpli biri Jisung gibi olamaz inanmak istemiyorum buna...

Jeongin'den

Dün gece çok rahat bir uyku çekmiştim şimdi ise Youngmin ile salonda oturmuş Hyunjin'in yemek yapmayı bitirmesini bekliyorduk

Y : yıldız abi bugün sırf senin için yıldızlı tişört giydim bak , dedi ve tişörtünü bana gösterdi lacivert ve üzerinde de küçük küçük yıldızlar olan bir tişörttü

J : çok güzelmiş Youngmin , dedim gülerek o ise eli ile bir yıldızı gösterdi ardından da konuşmaya devam etti

Y : bak Yıldız abi bu benim annem o da bir yıldız

Dediği şeye sadece gülümsedim çünkü diyecek birşeyim yoktu

Y : abim annemin gök yüzündeki en parlak yıldız olduğunu söylerdi her zaman bana , eğer annem burda olsaydı kesin ona asıl sen en parlak yıldız olacaksın derdi

J : abin annen ile iyi anlaşır mıydı ?

Y : evet onu çok seviyordu hatta annem ölmeden önce maske de takmıyormuş saçları da sarıymış ama o ölünce kendini değiştirmiş

J : neden acaba..

Y : bilmiyorum bana söylemedi

J : neden maske takıyor onu biliyor musun ?

Y : onu da pek bilmiyorum ama adını bilmediğim bir grup çocuk yüzüyle dalga geçmişti belki de o yüzdendir

J : iyi de abin çirkin değil ki çok yakışıklı biri

Y : evet ama o çocuklar öyle diyordu işte bilmiyorum

Tam başka bir şey daha diyecektim ki Hyunjin yanımıza geldi

H : hadi gelin yemek hazır

Youngmin yerinden ayıcığını da alarak koşup gitti , bende yavaş yavaş kalkıp yürümeye başladım

Mutfağa varana kadar Hyunjin benimle bir kere bile konuşmadı , daha sonra mutfağa geldik ve masaya oturduk

Ben yine Youngmin'e yediriyordum Hyunjin ise çok az yemiş şimdi ise önündeki yemek ile oynuyordu

J : bir sorun mu var Hyung-
ay aman lama öcüs-
of pardon Hyunjin diyecektim

Hyunjin dediklerimden sonra biraz gülümsedi daha sonra da konuşmaya başladı

H : hayır bir sıkıntı yok

J : ama var gibi Hyunjin hadi anlatabilirsin bana

H : emin misin ?

J : evet hadi , dedim bir yandan Youngmin'e yemek verirken

H : bak yarın bir arkadaşım buraya gelecek ve birkaç gün burada misafir olarak kalıcak aynı zamanda sizin okula da gelecek Youngmin ve senin rahatsız olmanızdan korkuyorum

J : bu muydu yani ? saçmalama Hyunjin ne rahatsızlığı ya biz kimseden rahatsız olmayız değil mi Youngmin

Y : ovot olmoyoz

H : ama bu arkadaşım biraz ukala

J : ya aman ne olucak adı ne onun ?

H : Han Jisung

~ Devam edecek