Nefret Edilenler

4.Ateş Tenli Çocuk

"Bırak! Bırak çok küçük o daha!"

Boğulduğumu hissettim. Hava nefessiz kalır mıydı?

Abim beni iyice kucağına çekip sımsıkı sarıldı. Burnunu saçlarıma götürüp derin nefesler aldı. Ben niye alamıyordum?

"Almayın onu benden!"diye haykırdı acıyla.

Yutkunamadım...

Almayın beni ondan.

"Kardelen,sakin ol ufaklık tamam mı? Nefes al!"diye fısıldadı kulağıma.

Nefes alamıyorum.

"Abi..."

Beni göğsüne yasladı ve hıçkırarak ağladı.

"Kızı bize ver!"diye bağırdı korkunç adam. Soluğum iyice kesildi. Ağzımı kocaman açıp nefes almaya çalıştım.

"Vermeyeceğim! Kardeşim o benim!"

Abimin kollarından tuttular. Direndi. Çırpınıp acıyla bana sarılmaya çalıştı ama yapamadı.

Nefes alamıyorum.

"Almayın onu benden! Korkar o almayın!"

Korkuyorum.

Abi, bırakma beni!

"Kardelen, nefes al ufaklık yalvarırım nefes al."diye mırıldandı çaresizce. Abim hiç yalvarmazdı ki. Beni onun kollarından çekip aldılar. Tanımadığım adamın kucağına alınırken nefesim iyice kesilmişti.

"Kor... Korkuyorum..."

Suratı acı çekiyormuş gibi kasıldı ve çırpınmaya çalıştı. Karnına inen yumrukla canı yanmışsa da belli etmedi.

"Ben buradayım, korkma. Nefes al ufaklık!"

Beni karanlık odaya götürdüler. Gıkımı çıkaramadım.

"Hayır, karanlık oda olmaz! Dayanamaz o,beni alın!"

Dayanamadım.

Acıyla haykırdım. Abimin çaresiz çığlıklarını duyuyordum ama ne dediğini çok anlamıyordum.

"Benim canımı alın da onun canını yakmayın! Çocuk daha o, canı acır!"

Canım acıdı.

Ağladım.

Son kez.

Artık ağlamak bana yasaktı.

"Hayata küser o bırakın!"

Gerçek miydi rüya mı?

Vedalar mı acıtır yoksa geride kalanlar mı?

Ağlamak yasak mıdır ki insana? Ağlayacak bir şeyi kalmadıysa...

"Kardelen!"

Bu Umut'un sesi miydi? Anlayamıyordum.

"Kardelen, aç gözünü, bak bana!"

Başımın altında bir el hissettim. Bedenim bir bedene yaslıydı. Yanaklarıma dokunan ellerle kaşlarımı çattım.

"Uyanıyor! Kardelen?"

Gözlerimi zorlukla araladım. İlk gördüğüm şey Umut'un endişe dolu suratı oldu.

"Kardelen, iyi misin?"

Süperim ya.

"Hı hı."diye mırıldandım ve kalkmaya çalıştım. Umut beni eliyle engelleyip kucağına aldı. Panikle kollarımı boynuna doladım. Sırıttı.