Nefret Edilenler

11.Nefretim Kendime

"Bu anı ne kadar uzun zamandır bekliyorum tahmin bile edemezsin Kardelen perim."

Keskin beni öpmüştü.

Kestane gözlü çocuk, beni öpmüştü.

Şokla birkaç saniye gözlerine baktım.

Ardından elimi kaldırıp yanağına sert bir tokat attım.

Evet, bunu gerçekten yaptım.

Başı sağa doğru düşerken yankılanan ses içime oturmuştu. Sessizlik oldu. Ne o konuştu ne de ben.

"Bir daha sakın..."diye mırıldandım.

"Beni izinsiz öpme."

Gülümsediğini gördüm. Başını bana çevirmeden arkasını döndü ve hızlı adımlarla çıkıp gitti.

Çok mu ileri gitmiştim?

İçimdeki duyguları çözemiyordum. Beni seviyor olsa bile benim sevip sevmediğimi bilmeden beni öpemezdi.

Onu sevip sevmediğimi ben bile bilmiyordum, o nasıl bilecekti ki?

"Kardelen?"

Eren'in sesini duyduğumda hızla kendimi toparladım.

"Buyur canım benim?"

Sabır dilenip derin bir nefes aldı.

"Keskin'e selam verdim ama bakmadı bile. Bir şey mi oldu?"dedi şüpheyle.

İki öpüştük o kadar.

Öhm.

Arsız Kardelen çiçeği...

Beni öpen Keskin yalnız yazar?

Hadi ama, naz yapma. Seviyorsun işte kabul et.

Rahat bırak beni manyak, rahat bırak!

"Yok canım, ne olacak? Halimi hatırımı sordu gitti işte."dedim kıkırdayıp.

Şüpheyle baksa da üstelemedi.

"Abimler gelir şimdi."

Başımı salladım. Aklıma gelen şeyle durdum.

"Utku Bey ve Açelya Hanım? Onlar neredeler?"

Eren ilk başta yutkundu, daha sonra bakışlarını kaçırdı. Anlamıştım ben zaten.

Ah Kardelen, aile diye bir şey yoktur. Anla artık.

Doğru ya. Benim ailem ölmüştü.

Ah o ölüm...

O çığlık...

O kan...

Çok çığlık attım ama kimse beni duymadı.

10 yıl önce;

"Bebeğin beşiği çamdan."

Sesi. Onun sesi.

Ah o türkü... Hem yaralarımın şifası, hemde kanayan kalbimdi o türkü.

"Yuvarlandı düştü damdan."

Adım sesleri. Annemin o korkunç ama güzel sesi...

Annem hem korkunç hemde güzel bir kadındı.

Herkese güzel bana korkunç bir kadındı.

Nefret edilen olduğum için nefret ediyordu benden.

Çok bir şey istememiştim. Herkes benden nefret etsin, o saçımı okşasın istemiştim. Gerekirse tüm dünyayı karşısına alsın, yine de beni korusun istemiştim. Anneler kızlarını severdi bir kere. Benim annem benden nefret ediyordu. Nefret edilen olmak hiç bu kadar oturmamıştı içime...