19.Bölüm: -Gardenya-

4.1K 305 210
                                    

instagram: zynepguvercin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

instagram: zynepguvercin

instagram: dunyakuzey

twitter: zeynepguvercin_

spotify: mitolojik.biri (kehribar zehri için liste var)

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

YENİ BÖLÜM SINIRI 500 OY VE 600 YORUM

🍂✨

♪Yaşlı Amca - Yıldızlara Bak♪

🍂✨

Rüyalarımın içinde hep bir koşma telaşındaydım.

Şimdi bir kez daha koşuyordum.

Artık rüyalarımın bilincindeydim. Yine ölü çiçeklerin arasında yeniden doğarmış gibi gözlerimi açmıştım. Çıplaklığımdan utanarak koşmaya başladığımda gökyüzü gürleyerek siyaha dönmüş, yağmur damlaları göğü terk edip tenime çarparken çırılçıplak tenim siyaha bulanmaya başlamıştı. Bu durum kalbimi kırıyordu. Sanki çok kötü bir günah, suç işlemişim gibi cezalandırılıyor muydum?

Koşuşumu hızlandırırken gözyaşlarım yüzümü yıkıyordu. Karşımdaki uçsuz bucaksız gibi görünen yere koşmak için bütün gücümü harcıyordum.

"Lütfen!" diye çaresizce mırıldanırken gözlerimi kısa bir anlığına kapattım. Oraya ulaşmak için içten bir yakarış koparırken gözlerimi açtım.

Koştum, koştum, koştum...

Nefesim tükenirken oraya ulaştım. Ağlayarak dizlerimin üzerine çökerken gözlerim dolu dolu yerde dolaşıyordu. Bir adım atsam etrafı saran ışığa ulaşacaktım. Gözyaşlarımı silerek ayağa kalkıp ileriye doğru bir adım attım. Güneşin yakıcı ısısı anında üzerime çarpıp tenimi sararken sıcaklığı hissetmek öyle güzeldi ki! Gözlerimi kapatarak bu sıcaklığın altında uyumak istedim. Kısık gözlerle etrafa bakarken yerleri saran çiçekler dikkatimi çekti. Güle benzeyen ama daha geniş yapraklı, bembeyaz çiçekler her tarafı kaplıyordu. Şaşkınlık içerisinde etrafıma bakarken üzerimdeki boyaların toz halinde kaybolmaya başladığını fark ettim. Ellerimle utanarak mahrem noktalarımı kapatmaya çalışırken gözlerim karşıdan gelen kişiye takıldı. Güneşin bütün ışıkları üzerimden ve etrafımdan çekilip sadece onun olduğu noktaya vururken kim olduğunu anlamaya çalışıyordum. Yavaş yavaş bana doğru yaklaşırken gözlerim kısılmıştı.

Merakla ona bakarken elini yavaşça bana uzattı. Avucunda, yerdeki çiçeğin aynısı vardı. Güneş bir kez daha bizi ısıtıp ve ışığıyla kutsarken Kuzey'e bakıyordum. Diğer elini belime sararak beni çıplak göğsüne çekti. Güneşin bir anda onun üzerine vurmasına şaşırmamıştım. O, dikkat çekmeyecek biri değildi. Güneşin altında göz alıcı vücudu parıldarken, saçları çok daha koyu, teni daha açık renkteydi ama gözleri... Onlara bakamıyordum. Öyle açık bir renkteydi ki! Girdap gibi beni içine çekiyordu.

Kehribar ZehriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin