Kehribar Zehri

2.KİTAP 1.BÖLÜM-KABUS-

instagram: zynepguvercin

instagram: dunyakuzey

twitter: zeynepguvercin_

spotify: mitolojik.biri (kehribar zehri için liste var)

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

YENİ BÖLÜM SINIRI 600 OY VE 600 YORUM

🍂✨

♪Sezen Aksu - Şimal Yıldızı♪

🍂✨

🍂

"Küçücük kız çocuğusun sen

Göğüs kafesimde kuş gibi çırpınan."

-K.A.K

Sonbaharın silinmeyen emarelerini taşıyan solmuş yapraklar, kar taneleri gibi Erez Yalısının kocaman bahçesini saran ağaçların dallarından dökülürken sonbaharın soğuğu yetişkin bir bedene sinek ısırığı etkisi yaratabilirdi ama küçücük bir çocuk için savrulacağı güçtü.

Heyecanla açılan büyük gözleri merakla etrafta dolaşırken kimseyi görmemesiyle merdivenleri hızlıca indi. Özgürlüğüne ulaştığını belirtircesine kollarını iki yana açtığında küçük ayaklarını nemli toprağa çarparak yaprak birikintilerinin toplandığı yere koşmaya başladı. Kalın dudakları neşeyle kıvrılmış, güzel gülümsemesini ortaya dökmüştü. Güneşin parıltılarının vurduğu, yaprakların biriktiği yere ulaştığında yaprakların üzerinde zıplarken kendi kendine gülüyor, mırıldanıyordu. Gür kahverengi saçları, tombul yanaklarının sardığı yüzüne dökülürken onları geriye iterek, minik elini havaya güneşe doğru kaldırdı. Günışığını avucuna hapsettiğini düşünürken parıltılar parmaklarının arasından sızarak yüzüne çarpıyordu.

Kafasını geriye atarak bedeni kadar küçük ciğerlerine derin nefesler doldurduğunda minik adımlarla kendi etrafında dönmeye başladı. Her adımında yaprakların ezilme sesi kulaklarına dolarken yüzünde tatlı bir gülüş vardı. Dönüşünü sonunun nereye varacağını bildiği halde hızlandırdı ve kendi ayaklarına takılarak sırt üstü düştüğünde kuru yaprakların içine gömülürken neşeyle güldü.

"Yine düştün." Duyduğu yumuşak sesle bakışlarını ayak ucunda duran bedene çevirerek gülümsedi. "Çocuk gibisin, Şimal! Sürekli düşüp kendini yaralıyorsun."

Küçük kızın yanına ulaşarak ellerini pantolonunun ceplerine koydu. "Ben zaten çocuğum." Cevabıyla gözlerini devirdi. "Yanıma uzanmak ister misin?"

"Kazağım kirlenir." Huysuzca omuz silktiğinde bu sefer göz devirme sırası Dünya'daydı. "Annem yeni aldı."

"Uzanırsan istediğin bir şeyi yaparım."

"Ne istersem yapacak mısın?"

"Tek bir tanesini."

Siyah kirpiklerinin süslediği mavi gözleri, küçük kızın yüzünde dolaşırken en az onun kadar merakla inceleyen bakışlar yüzünde dolaşıyordu. Utancıyla siyah kaşlarını çatarak mavi gözlerini kaçırdı. "Bir şey istiyorum," derken ona bakmadı. "Bir daha düşme, dizlerin kanamasın."

"Ama bilerek yapmıyorum ki."

"O zaman ben yanında yokken düşmemeye çalış." Çocukça huysuzluğunu yüzüne yansıtarak yanında kıza baktı. "Yanında olmadığımda dizlerini saramam. Yaranı iyileştirmezsek mikrop kapar, annem söyledi."