Bitter Sweet

XXXVII - No Place Like HOME

........

CARMELO'S POV

Ate Aika: I am sorry for everything. Take all the time you need kung hindi mo pa kaya. Maghihintay ang ate sayo. Kahit pa gaano yan katagal,hmm? Gusto ko lang din malaman mo that my wedding wouldn't be complete without you, Patty. Miss na miss ka na ng Ate.

Trish:

.

.

.

.

.

Both of them are crying.

Just when I thought that things will get back to normal.

..

.
.

.

.

.

.

I was wrong.

Trish held back.

Trish: You can leave now.

Ate Aiks: Patty, hindi ako mapapagod at magsasawa na humingi ng sorry.

Trish: Hindi na maibabalik ng sorry mo ang —

Leave.

Please leave.

Please.

Ate Aiks: Yes, tama ka. Hindi na maibabalik ng sorry ko ang nawala sayo. Pero sana maibalik ng sorry ko ang nawala sa ating dalawa. Sana makabalik pa tayo sa dati, Patty. Sana.

It was an awkward silence hanggang sa pinuntahan na ni Gab ang ngayon ay nakaluhod pa rin na si Ate Aika. Inalalayan at dahan dahan niya itong itinayo. Nanatiling nakatayo si Trish, umiiyak at hindi magawang tingnan ang kapatid niya.

Jill was taken aback sa eksena na nadatnan niya. Litong lito kung sino ang lalapitan.

Nilapitan ko na rin siya ng maramdaman ko na hindi na niya alam ang gagawin. I held Trish's hand.

"Sige na Ate, please?"

Alam ko na naintindihan niya naman ang ibig kong sabihin.

.
.
.
.

Trish: Love?? Sobra na ba ako?

Iyon ang unang tanong niya sa akin makalipas ang ilang oras na makaalis sina Ate Aika.

"No, Love. Pero siguro it's about time. We asked them to give us time and that time has come sa tingin ko. Nawalan tayo I get it, pero hindi na natin maibabalik ang baby natin kahit habang buhay pa tayong magalit sa mundo. Pero alam mo kung ano ang kaya pa na nating maibalik?"

Trish: Si Ate Aiks.

"Yes, love. Kayang kaya pang maibalik ang dating kayo. Alam ko at ramdam ko na miss na miss mo na rin siya. She's just waiting for you. Nasaktan tayo pero wag mo rin kakalimutan lahat ng sakripisyo at pagmamahal sayo ng Ate mo. Hmm?"

Trish: What if late na? Paano kung sa ipinakita ko kanina lumayo na siya? I was too angry that I pushed her away. Paano kun—

"Sssh. That won't happen, love. Narinig mo naman ang sinabi niya kanina diba? She'll wait until you're ready. Kahit gaano pa katagal. At naniniwala ako sa sinabi niya. Because Ate Aiks has been there for your family for the longest time. Siya ang tumayo na pangalawang nanay niyo ni Jill. She's more than a sister to you. At ang isang magulang gaano pa kalaki ang naging kasalanan ng anak o gaano pa katagal nawalay ang isang anak, buong puso niya pa rin 'tong tatanggapin. Kaya hindi pa huli ang lahat."

Trish: Puntahan natin sila bukas, Love.

"Okay, Love."

—
Carys: Tita Cream O, where have you been?

Bungad na bati ni  Carys kay Jill na kakarating lamang. Isang matamlay at malalim na buntong hininga ang naisagot niya.

Trish: What's the matter? Saan ka galing? Nag dinner ka na?

Jill: As if you care.

"Jill."

Kahit na alam ko naman na may sama ng loob si Jill sa nangyari kanina,kahit ano pa ang mangyari mas matanda pa rin si Trish sakanya.

"You don't talk to your ate like that."

Jill: Why not? It's true. She doesn't even care. Because if she does sana okay na sila ni ate aiks. Kailangan pa bang lumuhod ni ate sa harapan niya? Gusto niyo lang din naman malaman saan ako galing, para matapos na to. Hinatid ko sila sa airport. Uuwi na sila. Hindi na rin naman makakasunod si Mama. Happy?

"Jill —"

hinawakan ni Trish ang kamay ko

Trish: Love, it's okay. I'll talk to Jill, hayaan na muna natin siya. I guess we'll go home, Love.

Jill left the apartment after nila mag usap ni Trish. No hurt feelings at nagkapaliwanagan naman raw si Jill.

After 6 Months

"Is everything ready, Love? Wala ka na nakalimutan?"

Trish: Ikaw, Love.

Sa pinakamalungkot na boses niya pang sinabi.

"Love, it will just be a couple of days okay? Susunod rin naman ako sainyo ni Carys."

Trish: I know but.... mas okay sana kung nandoon ka. You know just in case...

"Love, relax. You'll do great, okay? Hindi mangyayari yang mga naiisip mo. Diba nga sinadya ka pa dito ni Ate Aika para sabihin na hindi kumpleto ang kasal niya kung wala ka? Diba sabi natin sakanila to give us time? I think, Love the time has come. Jill will be there for you. You got this, hmm? Mauuna na lamang kayo ng ilang araw."

Trish: Wish me luck, Love.

"Yakang yaka mo yan, Love. Basta pag dating niyo doon wag ka ng magpapatumpik tumpik pa. Puntahan mo agad si Ate Aiks. Okay?"

Trish: Yes, Love.

"and update me."

TRICIA'S POV

It is nice to be back. Totoong ngang no place like home.

Jill: Over here, Ate Trish!

Halos lahat yata ng kasabayan naming pasahero ay napalingon sa lakas ng boses ni Jill.

Jill: Kumusta ang byahe?

Carys: Just like all of our plane rides, Tita Cream-O. Hellish!

She's right it was Hellish.

Malaki naman na si Carys pero pinakaayaw ko talagang umaalis kami ng hindi kasama si Carmelo. She is afraid of heights at tanging Daddy niya lang ang may alam kung paano siya pakalmahin. Wala naman kaming magagawa dahil kailangan niya pa mag stay sa US ng ilang araw for work. But yeah, mahirap man pero kinaya.

"Si Mama?"

Jill: Hindi na nakasama kasi may emergency sa office. But maaga raw siyang uuwi. Let's go home na para makapag pahinga na rin kayo.

"Jill, gusto ko sana na dumeretso na kina Ate Aiks?"

Jill: Our ride is here let's go?

"Jill akala ko ba wala na — ?

Jill: Oh well, surprise!

—

SORRY FOR THE INCONSISTENT UPDATE. STILL BUSY AT WORK BUT I'LL FIND TIME. YOU MAY FIND THIS BORING BUT THIS IS NECESSARY 😊

GOOD MORNING!!!! HAPPY WEDNESDAY ❤️