ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုကိုဖွင့်ပြောပြီးနောက်
အရမ်းကိုကရုစိုက်လာကာ ချစ်ကြောင်းလဲခနခနပြောနေတာမို့ဂျောင်ကုတောင်နားငြီးနေပြီ~
"သေချာလိုက်ကြည့်နော်အသားပေါင်းလေး~"
"ဟုတ်~"
အူဝန်ကမျက်လုံးတစ်ဘက်နာနေတာမို့
ထယ်ယောင်းကနားခိုင်းထားပြီးဂျောင်ကုကို
သူကိုယ်တိုင်စာပြပေးနေတာ~
"ကိုယ်ရှင်းပြတာနားလည်ရဲ့လား~"
"နားတော့နားလည်ပါတယ် ဒါဘေမဲ့hyungက
ဆရာလိုလဲအပြင်ဗဟုသုတတွေမပြောပြတတ်ဘူး
စာချည်းဘဲပြောတာ~"
"ကိုယ်ကကျောင်းဆရာပါ့မဟုတ်တာကလေးရယ်
ဒီစာချည်းဘဲရှင်းပြရတာတောင်အလော~"
"သွားတော့အလုပ်သွားလုပ်တော့
ကျွန်တော်စာကျက်တော့မှာ~"
"အင်းပါ ရရင်လာဆိုပြရမယ်နော်~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
"လိမ္မာတယ်..မွ~"
ဖောင်းအိနေတဲ့ဂျောင်ကုရဲ့ပါးပြင်လေးကို
နှာခေါင်းနစ်ဝင်သည်အထိနမ်းလိုက်တဲ့
ထယ်ယောင်းကြောင့်ဂျောင်ကုကမျက်စောင်းတထိုးထိုးရယ်~
"ဘာမှန်းလဲမသိဘူး နမ်းဘဲနမ်းနေတာ~"
"ချစ်လို့လေ စာကျက်တော့~"
ထို့နောက်ထယ်ယောင်းကသူ့အလုပ်သူလုပ်နေပြီး
ဂျောင်ကုကစာကျက်နေကာ
စာရတာနဲ့စာပြန်ဖို့အတွက်ထယ်ယောင်းဆီသွားပြီ~
"hyung စာရပြီ~"
"ဟုတ်လား ဆိုပြကြည့်ပါဦး~"
"ဟုတ်~"
ဂျောင်ကုကသူကျက်လို့ရထားတဲ့စာကိုဆိုပြတော့
အမှားတွေပါနေဘေမဲ့ထယ်ယောင်းကမဆူဘဲ
ထောက်ပေးကာ ပြန်ပြီးတော့လဲကျက်ကူလိုက်သေး~
"ကျွန်တော်အိပ်ချင်ပြီhyung~"
"လာခဲ့ကိုယ့်အပေါ်မှာလာအိပ်~"
"အိပ်ယာမှာအိပ်ချင်တာ~"
"အိပ်ယာမှာအိပ်လဲခနဆိုကိုယ့်အပေါ်ရောက်လာတာဘဲကို
လာပါ ခနနေအိပ်ယာမှာချပေးမယ်~"
ထယ်ယောင်းပြောတာလဲဟုတ်နေတာမို့ဂျောင်ကုဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲထယ်ယောင်းပေါင်ပေါ်ခွတက်ကာ
ရင်အုံမှာမှီအိပ်နေလိုက်တယ်~ထယ်ယောင်းကတော့
မပြီးသေးတဲ့အလုပ်တွေလုပ်ရင်းပေါ့~
YOU ARE READING
First time{Complete}
Romanceအားတင်းပြီး ပထမဆုံးပြန်ရေးတဲ့Ficလေးပါ အရင်လိုအားပေးကြပါဦး🥺 အားတင္းၿပီး ပထမဆံုးျပန္ေရးတဲ့Ficေလးပါ အရင္လိုအားေပးၾကပါၪီး🥺
