A Rose Hidden in The Thorns.

Chapter 4: Sick.

Alam na ni Layvance!

"What you did is against the rule." May pagbabanta ko siyang tinignan kahit nanginginig na 'ko.

Adito kami ngayon sa classroom. At dahil kanina pa ang uwian ay kami lamang ang narito.

"I'm the SSG President. I'm obligated to make sure things go the right way." Hindi parin naalais ang nakakalukong ngiti niya. "And you being here is a huge mistake. You do realize that you're in a all boys school, right?"

"Then I'll leave." Matapang kong turan.

But to my shock his face turned dead serious. Unti-unti siyang naglakad sa akin. "It's not that easy, Ms. Setheria." His hands went to my cheeks. "You think I'll let you go easily?"

Winasi ko ang kamay niya at pabalibag na tumayo, pinapantayan ang mga tingin niya.

Pambihera. Magkapatid nga talaga sila ni Lawrence. Mga putangina.

"You're just like your brother." Malamig kong turan.

His eyes turned darker. My eyes widen when his arm went to my waist. "I'm far, far, far, worst than my brother, Darling. He's nothing but a trying hard wanna-be-me." Bakas ang pagkaseryoso sa boses niya.

Subrang lapit nang muka niya sakin naamoy ko na ang hininga niya.

Shocks ang bango!

"T-then what do you want?"

"You." Walang kautal-utal niyang sagot.

Agad akong napabalikwas dahil sa sagot niya. Lumayos ako nang plant hakbang habang tinitignan siya nang masama. "Ano?!"

"I want you," He answered without hesitation.

"Gago ka ba?!"

"Language, miss."

"Ulul. Lilipat na lang ako nang skwelahan." Lumapit ako sa isang upuan kung nasaan ang bag ko nang may nauna na sakin. "Ano ba?!"

Hindi siya umimik at tinago ang bag ko sa likod niya. "Like I told you, it's not that easy."

"It is! I'll transfer school that's it!" Pilit kong inaagaw ang bag ko sakanya kaso itinaas nang piste ang kamay niya.

Mashado siyang matangkad. I think he's around 6'2ft kaya hindi ko maabot ang pisteng bag.

"Piste, bahala ka diyan. Edi sayo na yang bag na yan." I give up.

Hindi ko naman ginastosan ang laman non. Kahit ako nga ang bumili non ay hindi kaya nang enerheya ko 'to.

I walked away from him but before I could leave the room ay may kamay na namang pumulupot sa bewang ko.

"Ah!" Tili ko nang maramdaman ang paglutang ko. "Layvance! Fuck you! Let me go!"

He's carrying me in his shoulder na parang sako nang bigas. Hindi niya' ko sinagot. Kumunot ang noo ko nang ibaba niya ko sa Teachers table.

His hands both went to my sides parang kinukulong ako while he's infront of me. "Hindi ka pwedeng umalis." Seryoso niyang turan.

"At bakit?! Diyos ka ba?!"

"No-"

"Oh, yun naman pala, eh. Then stop commanding me!"

"I'm not."

"Then let me go!"

"No!"