Chapter 5: Number.

155 3 0
                                    

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto.

Anong oras na kami natapos ni Layvance sa pagpapainit-

Ay, puta, ang pangit pakinggan.

I mean iparamdam sakanya ang init-

Shuta!

Ah, basta nagpainit kami.

PUTANGINA. ANG DUMI!

Kaya hito ako. Alas dos na nang umaga nakauwi. Jusko!

Mukang tulog na rin naman sina mommy at hindi na 'ko hinintay. Nasa bandang sala na 'ko nang biglang nag-on ang ilaw. Takot ako sa multo pero sana multo na lang nakita ko kesa sa bultong to.

"M-mommy," Kinakabahan kong turan.

She's sitting on the chair with a wine glass on her hand.

Jusko baka ibato sakin.

"Anong oras na?" Diretsyo niyang tanong.

"Uh... Ano... Umm... Teka... Titignan ko-"

"Khai Sylvester! Alas dos na nang umaga. Malapit nang mag-alas tres!" Nagulat pa 'ko sa biglaang sigaw niya. "Uwi na nang matinong tao to?! Hanggag 5 lang ang klase nyo, ah!"

Hindi ako umimik. I just stud there listening to her.

"Sumagot ka Sylvester!"

"Ano kasi-"

"Sumasagot sagot kana ngayon?!" She cut me off.

Sabi mo sumagot ako!

"Ano ha?! Napipi ka ata bigla?!"

Mabuti na lamang at may pasok kami bukas at hindi sumubra ang sermon ni Mommy. Pinaakyat na niya 'ko nang nagising si Daddy at sinabing patulugin na ako't may pasok pa bukas. Nangako naman akong 'di na mauulit, kaya hinayaan na 'ko ni Mommy.

Umagang-umaga ang panget nang bumungad sakin.

"Why are they here again?" I asked one of the maids.

"D-dito raw ho sila mag bre-breakfast, sir."

"Pre, hingi ako hatdog."

"Milo lang akin."

"Wala pa ba si Ayler?"

"Anong oras ka nagising?"

Subrang ingay nila ang aga-aga. May pasok pa kami but Aidan's classmates are here. Dito pa talaga kakain.

Automatico naman silang natahimik lahat nang pumasok ako sa hapag. Their eyes are on me. But my eyes remain on the guy smiling at me meaningfully.

Lord, sana po maubos ang mga ngipin ni Lawrence, amen.

Inirapan ko lang siya't naghanap nang makakain.

"Good morning, my subrang gwapo kong kapatid-"

"Fuck off." Pinutol ko na ang sasabihin ni Aidan.

Alam ko kasing may kaylangan siya. Wala ang cook namin ngayon kaya walang tagaluto. At kung pinaplano niyang paglutoin ako'y magplano siya ulit.

Humawak siya sa dibdib at umaktong na saktan. "Ang harsh mo naman, gwapo."

Inirapan ko na lang siya't kumuha nang bacon, hattdog, at egg sa ref.

Nagsimula na 'kong magluto't hindi pinansin ang demonyong pilit akong kinakausap.

"Ano niluluto mo?"

A Rose Hidden in The Thorns.Where stories live. Discover now