6 ✦ Soylu, Muhafız ve Avcı

896 78 233
                                    

Yazdıklarımı sizin için paylaşıyorum. Yorum yapıp varlığınızı ve yeni bölümleri beklediğinizi belli ederseniz çok sevinirim :)

── ⋆ ──

༻ ❘ Soylu, Muhafız ve Avcı ❘ ༺─ ── ⋆❈⋆ ── ─

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

༻ ❘ Soylu, Muhafız ve Avcı ❘ ༺
─ ── ⋆❈⋆ ── ─

Vahşi Av'dan 15 Yıl Önce, Vahşi Orman

Drana kasabası sakin bir yerdi. Anton'un kaldığı hana doğru ilerlerken hava iyice serinlemişti. Taş yolda yürürken pelerinimin başlığıyla saçlarımı kapattım, etrafıma pek bakınmasam da neler olduğunu biliyordum. Gündönümü sebebiyle sokaklar kalabalık sayılıyrdı. Meydanda düzenlenen ziyafet ve eğlencelerin seslerini uzaktan duyabiliyordum. Ahşap evler Vadi'nin gösterişli ve renkli yapılarına oldukça zıttı. Hana vardığımda pelerinin başlığını kaşlarıma kadar indirdim. Burası Anton'un dışında başka muhafızların da konakladığı bir yerdi. Doğrusu bundan rahatsızdım. Buradaki ilk yılımda pek bir yer bilmediğim doğruydu ve en yakın kasaba iyi bir seçenek gibi görünüyordu. Şimdiyse başka bir yerde buluşabilirdik. Anton, soyundan gelen Laxen sezgileriyle hana gelişimi önceden anlamış ve benim hanın alt katındaki yemek yenilen salona girmemin hemen ardından ayağa kalkmıştı. Ona doğru ilerledim ama önceki karşılaşmamızın aksine ona sarılmadım. Az önce oturduğu masaya geçtiğimizde çok yakınımızda iki muhafızın olduğunu gördüm, göz ucuyla onlara baktığımda bizi izlediklerini fark ettim.

"Anton." dedim. Sesimdeki uyaran tonu fark edeceğini umuyordum.

"Sorun yok, Roxana. Onlar dostlarım." diye açıkladı. Görmeyeli biraz değişmişti. Lacivert saçları ve sakalları biraz uzamıştı. Pelerinimi çıkarıp sandalyeye astım. Mor kanatlarının benim beyaz saçlarımdan daha çok dikkat çektiği kesindi.

Etrafıma bakındığımda muhafızların sayısının arttığını fark ettim. Geçenki gelişimde yalnızca o ve bir arkadaşı vardı. Şimdiyse muhafızlar kendi hanelerinin renklerindeki pelerinleri ve parlak zırhlarıyla oldukça ilgi çekiyorlardı. Bu handa bulunan vahşi periler de muhtemelen kasabalılardı ve hepsi iyi giyimliydi. Sayılarıysa oldukça azdı.

En son görüşmemizde Anton'la daha yakındık ve ondan hoşlanıyordum. Şimdiyse emin değildim. Anton'un menekşe gözleri parıldıyordu ve yüzünde güzel bir gülümseme vardı. Ben de gülümsemeye çalıştım. "Vadi'den ne haber getirdin? Ve nasılsın?"

"Ben iyiyim. Getirdiğim haberler de iyi. Luxana'nın liderliği kabul edildi ve meclis üyesi oldu. Luxana Vadi'ye geri dönmeni ve ona yardımcı olmanı umuyor."

Luxana'nın bunu istemesine şaşırmamıştım. Çocukluk hayalimiz birlikte Luxan'ı yönetmekti. Ben lider, o da danışmanım olacaktı. Kanatlarımı kaybetmemin sonrasında varisliğim ona verilmişti. İyileşme ve olanları kabullenme sürecim aylar sürmüştü, varislik umurumda olan son şeydi. Büyükannem olanlara rağmen varislik eğitimimi sürdürmeye karar vermişti. Birçok liderin iki veya üç varisi aynı eğitimi gördüğünden ve Luxana da öncesinde benimle aynı eğitimi aldığından buna şaşırmamıştım. Ancak sonrasında beni Marion ile nişanladığını ve varis olmam için elinden geleni yapacağını anneme söylemişti. Benim lider olmamı neden bu kadar istediğini bilmiyordum. Luserna'nın neden öldürüldüğünü de bilmiyordum. "Vadi'ye dönersem onun varisi olurum ve Maren soylular sebebiyle ikimizin de hayatı riske girer. Luserna'nın ölümüyle ilgili bir gelişme var mı?"

Ölümcül ZarafetWhere stories live. Discover now