⋆ FantasyTR 'Aşk Ateşiyle Kavrulan Fantastikler' listesinde
Ölümcül ve zarif bir peri. Vadi onu terk etti. Vahşi onu kabul etti.
Roxana bir zamanlar herkesin hayran olduğu bir soylu periydi. Periler Vadisi'nin gelecekteki liderlerinden biriydi. Kana...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
༻ ❘ Canavar'ın Kalbi ❘ ༺ ─ ── ⋆❈⋆ ── ─
Vahşi Av'dan 13 Yıl Önce, Vahşi Orman
Peşinde olduğum canavar avladığım canavarların ne ilki ne de sonuydu. Onun önemi ne türünde ne de kanındaydı. Onun önemi benim Vahşi Orman'da seçtiğim geleceğim olmasıydı. Bu canavar benim hayatımı değiştirecekti. Onun kalbini almam beş yıldır aldığım eğitimi sona erdirecek ve bir canavar avcısı olmamı sağlayacaktı.
Canavarın adı yoktu, yeri yoktu. Onun hakkında bildiklerim sadece ne renkte olduğu, neye benzediği ve hangi güce sahip olduğuydu. Bir süredir beyaz bir canavardan söz ediliyordu. Diğer canavarların aksine gece değil gündüz ortaya çıkıyordu. Bazı köylere saldırıyor, perileri ve diğer orman yaratıklarını öldürüyordu. Peşine düşen kimse onu yakalayamıyordu. Rayla ve yanındaki avcılar bu beyaz canavarı öldürmemin canavar avcısı olmamı sağlayacağına hemfikir olmuşlardı.
Onu avlamak için günler önceden hazırlanmıştım. Birçok metal alaşımından yapılmış silahlarımın dışında kendime altından bir bileklik hazırlamıştım. Bu bileklik sağ elimin üzerindeydi, bileğimden parmaklarıma kadar ince zincirler halinde uzanıyordu. Yalnızca altından oluşmuyordu, Vadi'den getirdiğim küçük elmaslar, ametistler ve sitrin taşları da onun üzerindeydi. Ne olursa olsun kökenim Vadi'ye aitti ve soyuma güç veren taşların bana da güç vereceğine inanıyordum. Ayrıca gücümle sağ elimde güçlü bir silah oluşturmama yardımcı olacaktı.
Vahşi Orman'a ilk geldiğimde kısa kestiğim saçlarım artık yeniden belime kadar uzamıştı. Beyaz saçlarımı sıkıca örüp siyah deri ve kumaştan kıyafetlerimi giymiştim. Evden dışarı çıkarken her zaman olduğu gibi Rayla'yla vedalaşmadım, o dışarıda bir yerdeydi. Beni evin önünde bir başkası bekliyordu. Beni bekleyen avcı belli ki ustaydı ama yaşını belli etmiyordu.
"Son anda bir değişiklik bildirmek için buraya geldim." dedi avcı. Adını söylememişti. "Aramızdan biri seni ve canavarı takip edecek. Bizim bildiklerimizden farklı bir gündüz canavarı. Soyun sebebiyle sana zarar verirse gücünü almasından endişe ediyoruz."
"Anlıyorum." dedim sadece. Diğer canavarlar geceleri gündüze kıyasla daha güçlü olurlardı. Bu canavarsa gücünü günden ve ışıktan alıyordu. Ben de bir zamanlar ışık gücüne sahip olan bir soydan geliyordum. Takip edildiğimi ve izlendiğimi bilmek hoşuma gitmeyecekti ama ses etmedim. Avcı oradan ayrıldığında belki de son kez Rayla'nın evine baktım. Kış mevsiminde olduğumuz için sarmaşıklar azalmış ve yapraklar dökülmüştü. Burası yazları daha güzel diye düşündüm. Buraya bir daha dönmeyebilirdim. Bu görev çıktığım son görev, canavar da avlamaya çalıştığım son canavar olabilirdi. Rayla diğer usta avcıları çağırmadan bana bunu son kez hatırlatmıştı. Canavar avcısı olmak için bu görevi geçmem ve hayatta kalmam gerekiyordu.
