19 ✦ Işığın Merhameti

330 33 84
                                    

19 bölüm... ne ara 19'a geldiğimizi inanın bilmiyorum. Bu iyi bir şey elbette. Ben Ölümcül Zarafet'i yazmayı çok seviyorum. Umarım siz de kitabımı okurken iyi vakit geçiriyorsunuzdur.

Yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. İyi okumalar :)

── ⋆ ──

༻ ❘ Işığın Merhameti ❘ ༺─ ── ⋆❈⋆ ── ─

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

༻ ❘ Işığın Merhameti ❘ ༺
─ ── ⋆❈⋆ ── ─

Vahşi Av'dan 10 Yıl Önce, Vahşi Orman

Hayatta kalabilmemin tek yolu onu öldürmekti.

Ya ben onu öldürecektim ya da o beni ve değer verdiklerimi öldürecekti.

Artık Vahşi Orman halkından biriydim. Vahşi, acımasız, ölümcül. Artık tek bildiğim hayatta kalmak için mücadele etmekti. Karşımdakinin canavar, yaratık, muhafız veya vahşi peri olması önemli değildi. Karşımda olduğu sürece, bana veya yakınımdakilere zarar vermek istediği sürece kim olduğu fark etmezdi. O benim düşmanımdı ve onun ölümünü getiren ben olacaktım.

Kyle onun bir dönüştürülen olduğunu söylemişti. Muhtemelen melez bir peri, başka birinin amaçları için bir canavara dönüştürülmüştü. Benim gibi soylu perileri avlama amacıyla kötü niyetli biri tarafından kanatları ve yırtıcı pençeleri olan, ne bir periye ne de bildiğim başka yaratığa benzeyen bir yaratığa dönüştürülmüştü. En kötüsüyle form değiştirebiliyor olmasıydı. Babam onun birden fazla canavar olabileceğini sanmıştı, şimdi karşımızda tek bir canavar olduğunu biliyorduk. Birden fazla forma bürünebilen bir canavar.

Bize verilen görev onu öldürmekti.

Bu görevin verilme sebebiyse babamı Periler Vadisi'nde yaşanacak karmaşadan uzaklaştırmak, Luxana ile Antheia'yı ve böylece de annemi yalnız bırakmaktı. Muhtemelen Ajax veya çocuklarının işiydi. Canavarın dönüştürülmesine bile etkileri olabilirdi, gerçi bunu söylemek için erkendi.

Dönüştürülen canavar buralardaydı. Rayla'dan Laxen sezgilerimi dilediğimde arttırabilmeyi öğrenmiştim. Kyle'dan ormanda içgüdülerimi dikkatle dinlemeyi öğrenmiştim. Şimdiyse tehlikede olduğumuzun bilincindeydim. Öncelikle hemen yanımda olan Kyle'ı uyardım. Birkaç dakika öncesine kadar şimdi hatırlayamadığım bir konuyu konuşuyorduk. Konuşmaya ara vermem onu şüphelendirdi. Günlerimizin çoğu birlikte geçiyordu, birbirimizin hareketlerini ve imalarını çözmeye başlamıştık. Kyle omzuna dokunmamla bana döndü ve yüz ifademden ne durumda olduğumuzu anladı. Nyla ve Rian'ı sessizce uyardık.

Vahşi Orman'da her daim temkinli olmak gerekirdi. Bu bizim için olağan bir durumdu ve tehlikede olmadığımız sürece yürüyüşümüze ya da ses tonumuza dikkat ettiğimizi fark etmezdik. Şimdiyse adımlarımızın dikkatli ve sessiz olduğunun bilincindeydim. Çok geçmeden Vahşi Orman da tehlikede olduğumuzun işaretlerini vermeye başladı. Kışta ve soğukta nadiren ortalıkta gördüğümüz birkaç kuşun sesi duyuldu. Hava soğuktu ve kar az da olsa yağıyordu. Havanın soğuğu başka bir seviyeye geçti. Sanki bu dünyaya ait değildi.

Ölümcül ZarafetWhere stories live. Discover now