⋆ FantasyTR 'Aşk Ateşiyle Kavrulan Fantastikler' listesinde
Ölümcül ve zarif bir peri. Vadi onu terk etti. Vahşi onu kabul etti.
Roxana bir zamanlar herkesin hayran olduğu bir soylu periydi. Periler Vadisi'nin gelecekteki liderlerinden biriydi. Kana...
Luxan muhafızlarının kampında uyumak bana bir zamanlar onların lideri olmak için eğitildiğimi hatırlatmış olmalıydı. O gece gördüğüm rüyanın tek açıklaması buydu. Vahşi Orman'da uyurken pek rüya görmezdim, gördüklerim de Vadi'yle ilgili olmazdı. Önceki yıllarda birkaç kez Kyle'ı rüyamda gördüğümü hatırlıyordum, bir daha karşılaşmamamıza rağmen aklımda kalmış olmalıydı, ama elbette sebebi bu değildi. Rayla bana rüyaların Laxen soylu olup da Laxen güçlerine hakim olmayanlar için oldukça önemli olduğunu söylemişti. Laxen soylular bazen geleceğe dair görüler görebilirdi. Bu görülere sahip olmayanlar ise rüyalarında bazı uyarıları görürdü. O geceki rüyamın onlardan biri olmaması için her şeyi yapardım.
Rüyam Luxan Evi'nin en üst katından Periler Vadisi'nin başkentini izlememle başladı. Bir rüya olduğunun kesinlikle farkındaydım. İlk düşüncem burada ne işimin olduğuydu. Diğeriyse manzaramın güzelliğiydi. Hava açıktı ve büyülüydü. Vadi'yi çevreleyen dağların siluetlerini görebiliyordum. Başkent Vadi'nin en yüksek binalarına sahipti. Meclis binası ise en yükseğiydi. Rengarenk kristallerle süslü gösterişli yapıyı görememem imkansızdı. Onun arkasında Luxan Evi kadar yüksek olabilecek iki yapının siluetleri vardı. Luxan Hanesi kadar önemli diğer iki hane: Kaelan ve Elowen. Luxan Evi beyazken Kaelan Evi mavi, Elowen Evi ise yeşildi. Onlar kadar gösterişli başka hane binaları da dikkat çekiyordu. Rengarenk kristallerle ve çiçeklerle süslü binalar. Etrafta rengarenk kanatlarıyla uçan soylu periler, pegasuslar ve grifonlar.
Bazıları için dünyanın en güzel yeri. Zarif Vadi perilerinin yuvası, Vadi'nin kalbi.
Bu güzelliğin ve zarafetin arkasında gizlenen bir karanlık vardı. Burası güç için sınır tanımayan hanelerin, entrikaların ve hırsın yuvasıydı. Vadi'yi çevreleyen güvenli dağların arasında benim için tehlike ve korku vardı. Zarafetlerin arkasına saklanmış olanlarsa zorbalar ve katillerdi.
"Roxana. Misafirler seni bekliyor." Annemin sesi beni manzaranın tehlikesinden ve güzelliğinden ayırdı. İster istemez şaşırdım. Sesini duymayalı yedi yıl olmuştu.
"Anne?" Bunun bir rüya olduğunun farkındaydım, buna rağmen kendimi ona doğru koşmaktan ve ona sarılmaktan alıkoyamadım. "Seni çok özledim."
Annem bana gülümsedi. "Bir daha babana görevlerini kısa tutmasını söylesen iyi olur. Vahşi Orman'da daha az vakit geçiririz."
Vahşi Orman'da olan onlar değil ben olmalıydım. Neler oluyordu? Bu bir uyarıysa sebebini çözmek zorundaydım. "Olur." diyebildim sadece. Bakışlarımı altın gözlerinden altın kanatlarına yönelttim. Benim yanıma uçarak değil yürüyerek gelmişti ama güzel kanatları sırtındaydı. Altın kahve saçları omuzlarına dökülüyordu. Beyaz elbisesinde altın detaylar vardı. Babam dün bana ona benzediğimi söylemişti. Hiç sanmıyordum. Annem benden daha güzeldi, daha zarifti. Onun yanında yürürken neyden yapıldığını unuttuğum ve yansımamı görebileceğim kadar parlak kapıda kendimi gördüm.
