Divine Destiny // ZAKOŃCZONE

9. Deszcz w Kalifornii

Pierwszy raz od dawna dobrze spałam. Na tyle dobrze, że wstałam przed budzikiem, zrobiłam śniadanie i wzięłam prysznic. Nawet założyłam ulubiony czarny top i kremowe spodnie.

Wczorajsza rozmowa z Aidenem coś mi uświadomiła. Zdziwiłam się jak dobrze się nam rozmawiało. Było miło.

Może te dwa miesiące nie będą aż takie złe?

Nawet Melissa wróciła wczoraj w dobrym humorze. Nie usłyszałam od niej słowa, że razem z Aidenem zniknęliśmy na tak długo.

Gdy ja ubierałam w podskokach czarne trampki prawie łamiąc sobie przy tym obie ręce, mama pewnie przewracała się na drugi bok.

Wyszłam z domu zamykając za sobą drzwi na klucz a w tym samym momencie na podjazd wjechał czarny Chevrolet.

Rzuciłam sportową torbę na tylne siedzenie i ułożyłam się na fotelu.

-Hej - uśmiechnęłam się do niego miło po czym zapięłam pas.

-Cześć - burknął ciszej nawet na mnie nie patrząc.

Wyglądał inaczej. Jego cera była bledsza a oczy bardziej podkrążone. Jego włosy, które wczoraj były idealnie ułożone, dzisiaj opanował nieład. Przez mocno zaciśniętą pięść jego żyły były uwydatnione a knykcie stały się białe.

Ton jego głosu również był inny. Jakby osoba obok której właśnie siedziałam nie była tą samą z którą rozmawiałam wczoraj w altanie.

-Wszystko w porządku? - zapytałam zdziwiona zmianą jego zachowania.

Chłopak jakby jeszcze bardziej się zdenerwował, przez co zaczął obracać język w buzi.

-A ty co kurwa, w terapeutkę się bawisz? - warknął w moim kierunku. Zmrużył oczy i przechylił głowę pytająco.

Po Aidenie Woodzie z wczoraj nie było śladu. Wróciły mu ustawienia fabryczne.

Co ja mu matkę zabiłam?

Z resztą, dlaczego ja się dziwię. Aiden zawsze taki był. Wczoraj dałam się nabrać na jakiś nieśmieszny żart.

Chłopak z piskiem opon ruszył, wbijając mnie w fotel.

Wyprzedził pierwszy samochód, drugi i trzeci. Właśnie zabierał się do wyprzedzania czwartego gdy zza zakrętu wyjechała ciężarówka, jadąca prosto na nas. Brunet przyhamował i schował się po czym ponownie przyspieszył.

-Co ty myślisz że występujesz w Tokio drift?! Zwolnij kurwa bo nas pozabijasz! - wykrzyczałam do bruneta, lecz ten nijak nie zareagował.

-Myślałem, że grzeczne dziewczynki nie przeklinają -zakpił, ponownie zmieniając pas

-Potrafię przeklnąć cię w czterech językach więc lepiej uważaj - zacisnęłam powieki i złapałam się uchwytu przy drzwiach gdy Aiden gwałtownie skręcił a moim ciałem szarpnęło w lewą stronę.

Gdybym nie miała zapiętych pasów, pewnie wyleciałbym przez przednią szybę. Samochód zatrzymał się przez co pas nieprzyjemnie wbijał mi się w żebra.

Otworzyłam najpierw jedno okno, później drugie.

-Przeżyliśmy? - zapytałam, kątem oka widząc jak brunet przewraca oczami i wysiada z samochodu. Odwróciłam się po torbę leżącą za mną, gdy drzwi od strony pasażera otworzyły się. Aiden oparł jedną rękę odach a drugą zabrał torbę z moich kolan, przerzucając sobie przez ramię. Wysiadłam zdziwiona patrząc na chłopaka, którego wzrok chciał skierować mnie na jego dłoń. Jego rozszerzone, napięte palce czekały, aż splotę je ze swoimi.