mijn verhaal

7

Na een uur wandelen ben ik eindelijk thuis. Ik wil naar mijn kamer gaan als ik mijn moeder hoor roepen.

'Je ben zo laat.'

'Ja, heb nog wat staan praten met een vriendin.' Zeg ik haar.

'Ooh leuk, ik ben blij dat je al vrienden gemaakt hebt. Zijn Mason en Lucas er niet?'

'Nee die moesten nog ergens naartoe. Ze hebben me afgezet en zijn daarna vertrokken.' Lieg ik. Ik heb echt geen zin in een discussie en ik zie het nut niet van hun nog kwader te maken. Ik loop verder naar boven en leg mijn tas weg. Ik neem mijn huiswerk en besluit om er al maar aan te beginnen. Als ik hiermee klaar ben ga ik op bed liggen en kijk een serie. Na 2 afleveringen begin ik honger te krijgen dus ga ik naar de keuken op zoek naar eten. Ik maak een broodje en neem een hap. Ik hoor de voordeur opengaan en zie Lucas binnen komen.

'Ik dacht dat we het huiswerk van biologie gingen maken?' vraag ik hem met een licht boze ondertoon. Ik slaag mijn armen over elkaar om duidelijk te maken dat ik het meen.

'Ja er kwam iets tussen. Andere keer.' Zegt hij nonchalant. Ik draai met mijn ogen, hoe kan je zo weinig geven om iets. We hadden afgesproken om de taak vandaag te maken en hij geeft er niks om dat hij zomaar afzegt, zonder goede uitleg. Eigenlijk had hij zelfs niet afgezegd het was Mason dat een bericht had gestuurd. Als hij niks had gestuurd had ik nog lang op hem zitten wachten.

'We hadden afgesproken om dit vandaag te doen.' Ik ben niet van plan om hem er zomaar mee te laten wegkomen.

'We hebben toch nog tijd zeker. Als je het zo graag vandaag wilt doen zullen we er maar aan beginnen zeker.' Hij draait zich om en maakt aanstalten om naar boven te gaan.

'Nu ben ik aan het eten dus nu zul jij even moeten wachten.' Er is een licht spottende ondertoon te horen in mijn stem. Ik heb op hem gewacht nu kan hij ook even wachten. Tot mijn verbazing draait hij zich om en komt richting mij. Hij strekt zijn armen over de tafel en neemt het broodje dat ik net had gemaakt. Hij neemt een hap en met volle mond zegt hij: 'Nu ben je klaar, kom we gaan ons huiswerk maken.' Hij knipoogt en loopt de trap op.

'Kom je nog!' roept hij. Ik sta op neem een flesje cola uit te ijskast en volg hem naar boven. Ik loop naar zijn kamer maar daar zie ik hem niet. Verbaast dat hij er niet is. 'Lucas?' vraag ik.

'Jij neemt ook je tijd hoor.' Het geluid komt uit mijn kamer.

'Maak het jezelf comfortabel.' Zeg ik sarcastisch als ik hem op mijn bed zie zitten.

'Bedankt.' Zegt hij met een grote glimlach op zijn gezicht terwijl hij de rest van mijn broodje opeet. Ik neem mijn laptop en boek en ga naast hem zitten.

De volgende 2 uur zijn we bezig met de taak. Tot mijn verbazing werkt hij goed mee.

'Zijn we nu eindelijk klaar?' vraag hij. De irritatie is in zijn stem te horen. Ik weet niet of hij mij beu is of de taak maar gelukkig voor hem is hij nu van beide af.

'Ja ik denk het wel.'

'Oef', zegt hij 'die vragen bleven maar komen. Ik dacht dat er nooit een einde aan ging komen.'

'Zo moeilijk waren de vragen toch niet.'

'Voor jou duidelijk niet nee. Biologie is onmogelijk om te begrijpen.' zegt hij met een zucht.

'Dat valt wel mee hoor.'

'Als jij mij nu eens bijles geeft, ik ben er zeker van dat het dan veel beter zou gaan.'

'En wat zit er dan in voor mij?'

'Ik kan wel een manier om jou te plezieren.' Zegt hij terwijl hij zijn wenkbrauwen op en neer beweegt. Hij leunt wat naar voor en ik voel de warmte naar mijn hoofd stijgen. Ik draai mijn hoofd een beetje.

'Dacht het niet. Je zal met iets beters moeten komen.'

'Geloof me, ik ben heel goed. Ik heb nog nooit iemand horen klagen.' Zegt hij terwijl hij met zijn tong over zijn lippen gaat.

'Dan niet.' Zeg ik en ik sta op van mijn bed en leg mijn laptop weg.

'Oké, oké ik was maar aan het lachen. Ik zal je brengen naar waar je wilt, zolang je maar geen misbruik van me maakt. Ik ga niet voor taxi spelen.

'Oké deal maar als je één keer niet komt als we afgesproken hebben dan kan je het wel vergeten. Begrepen?' Zeg ik en kijk hem serieus aan.

'Komt in orde, en moest je toch iets anders willen moet je het maar vragen hè.' Zegt hij weer met een knipoog en hij verlaat mijn kamer. Mijn moeder wilt dat we elke avond samen eten zodat we gezellig onze dag kunnen bespreken. Dus ik ga maar naar beneden en loop direct naar de keuken. Ik zie dat de rest allemaal al aan tafel zit.

'Dit weekend komt Aiden naar huis, ik dacht dat het wel leuk zou zijn dat we samen iets deden. Als een echte familie.' Ik zag dat Mason met zijn ogen draaide. Phil was de enige die hier iets op zei.

'Lijkt me een heel leuk idee.' Is het enig wat hij zegt.

'Dan kan Tess hem ook leren kennen.' Zegt mijn moeder naar mij kijkend. Ik lach, niet wetende wat ik daarop moet zeggen. Ik ken hem niet maar als hij lijkt op zijn broers zal het niet gezellig worden. Omdat niemand iets wil zeggen blijft het een tijdje stil.

'Wat hebben jullie nog gedaan.' Mijn moeder kijkt naar Mason en Lucas. 'Ik heb gehoord dat jullie na school nog iets zijn gaan doen.' Ze stoppen beide met eten, en kijken mij met grote ogen aan. Ze zijn duidelijk bang dat ik iets gezegd heb. Ik lach venijnig terug wat hen duidelijk wat kwaad maakt.

'Tess zei dat jullie haar hebben afgezet voor jullie verder gingen. Dat is heel vriendelijk van jullie.' Ik hoor dat ze een zucht laten ontsnappen.

'We hadden bij een vriend afgesproken.' Antwoord Lucas zonder van zijn bord op te kijken. Het is duidelijk dat ze er niet meer over kwijt willen.

Na het eten ruimt mijn moeder de tafel af. Phil is al verdwenen naar zijn werkkamer. Mason en Lucas gaan ook van tafel. Plots draai Lucas zich om.

'Kom je mee een film kijken?' vraagt hij aan mij. Verbaasd antwoord ik 'Euhm, ja is goed.' En ik volg hen. Ik vraag me af waarom hij ineens zo vriendelijk doet, ik had verwacht dat ze nog wel een tijdje gingen doen alsof ik niet besta.

Ze gaan een gigantische ruimte binnen. Sinds ik hier ben komen wonen heb ik alleen nog maar mijn kamer en de keuken gezien. Het huis is gigantisch en ik ben bang dat ik de weg kwijtraak als ik het huis zou verkennen. Blijkbaar is er een soort bioscoop. We gaan zitten en Lucas zet een film op.

'Bedankt dat je niks gezegd hebt.' Zegt Mason zonder me aan te kijken.

'Geen probleem, maar dat flik je me niet nog eens.'

De film start een Lucas geeft me een kom popcorn.