mijn verhaal

13

De volgende dag verloopt rustig. Ik rijd met Mason mee en ben op tijd in de les. Lucas gaat bij zijn vrienden zitten. Jade en Sofie hebben niks meer gezegd over wat ze gisteren te weten zijn gekomen. Lucas en ik hebben vroeger gedaan dus rijd ik met hem mee terug naar huis. Het is eindelijk weekend dus kan ik deze avond rustig een serietje kijken zonder dat ik me druk moet maken over huiswerk. Als ik thuis kom kleed ik me direct om. Ik doe mijn loopkleren aan en steek mijn oortjes in. Ik begin te lopen ik hoor een paar meldingen binnenkomen maar die negeer ik. Op de beat van het liedje loop ik verder. Ik loop tot ik aan niks meer kan denken. Me nergens meer druk om kan maken. Lopen is altijd al een manier geweest om me te kunnen ontspannen. Om nergens meer aan te moeten denken. Ik vergeet alles wat er rondom me gebeurd. Na een tijd ben ik moe gelopen en besluit ik om maar naar huis te gaan. Pas als ik daar aankom zie ik hoe laat het is. Fuck ik heb net 3 uur gelopen. Dat is iets langer dan ik gepland had. Ik ga naar mijn kamer en neem een douche. Nadat mijn spieren terug wat ontspannen zijn kleed ik mij om en ga naar beneden. Van al dat lopen heb ik honger gekregen. Het is pas als ik de keuken inloop dat ik het merk. Het is weekend dus komt Aiden thuis. Ik zie dat iedereen al aan tafel zit.

'Aah je bent terug, ik begon al ongerust te worden.' Zegt mijn moeder.

'Ik was gewoon gaan lopen en ben de tijd uit het oog verloren.'

'Ik had je nog een berichtje gestuurd maar je reageerde niet.'

'Sorry ik heb er niet naar gekeken.' Ik loop naar de tafel.

'Jij moet Tess zijn.' Ik knik.

'Aiden veronderstel ik.' Antwoord ik.

'De enige echte, leuk je te ontmoeten.'

'Ja jouw ook, hoe is het?'

'Goed, blij dat ik nog eens thuis ben.' Zegt hij. Ik ga aan tafel zitten. Mijn moeder zet het eten op tafel en begint dan met haar vragen. Ik kijk naar Lucas en Mason. Mason ziet er gelukkig uit nu zijn broer thuis is en luistert aandachtig naar wat hij te vertellen heeft. Lucas daarin tegen ziet er niet zo gelukkig uit. Hij kijkt naar zijn bord en lijkt niet geïnteresseerd. Ik luister maar meng me niet in het gesprek. Als ik mijn bord leeg heb help ik met opruimen. Ik moet terug denken aan de melding die ik kreeg tijdens het lopen. Ik pak mijn gsm. Er is een bericht van mijn moeder met de vraag waar ik ben en wanneer ik terug ben. De andere 25 berichten komen van Jade en Sofie. Ze hebben blijkbaar een groepschat gemaakt. Er is blijkbaar een feest deze avond waar ze naartoe willen. Ik lees de berichten en stop mijn gsm terug weg. Ik weet nog niet of ik wil gaan. Ik ben best moe van het lopen. Ik heb ook nog geen auto dus ik dan moet ik weer iemand vragen om me te brengen. Ik ben vrij zeker dat Jade het niet erg zou vinden om me te komen halen maar ik ben niet graag mensen tot last. Ik ga naar mijn kamer en besluit om op mijn gemak een serie te kijken.

Na 2 afleveringen hoor ik mijn gsm afgaan. Jade belt me.

'Hey alles oké?' vraag ik zodra ik opneem.

'Ja hoor. Ik vroeg me af of je zin hebt om mee te gaan. Het word echt heel leuk. We kunnen weer dansen zoals vorige keer.'

'Ik weet het niet ik ben best moe.'

'Ooh toe nauw het word echt leuk en we hoeven niet lang te blijven.'

'Oké het is goed.'

'Ooh yeey, ik ben over een 10 minuten bij jouw.' Zegt ze duidelijk enthousiast dat ik mee ga.

'Dat is oké ik zal wel aan Lucas vragen of hij me brengt. Ik kan vragen of hij jullie ook komt halen, dan moet je niet met de auto en kan je iets drinken?'

'Euhm.... Ja als hij dat wil dan graag. Ooh ik kijk er al zo hard naar uit.' Zegt ze waarna ze aflegt. Ik loop naar Lucas zijn kamer en klop op de deur. Als hij niet direct antwoord klop ik nog eens. Ik ben wat er vorige keer is gebeurd nog niet vergeten dus ik ben niet nog eens van plan om zomaar binnen te wandelen.

'Binnen!' Roept hij.

'Hey, ik heb een vraagje.'

'Ja dat dacht ik al toen je op mijn deur klopte.' Zegt hij met een lach. Maar anders, hij lijkt niet echt gelukkig.

'Er is dus een feestje deze avond.' Zeg ik.

'Ja dat weet ik.'

'Ja dus euhm ik vroeg mij af of jij misschien wou rijden en ons daar afzetten?'

'Ja ik was toch al van plan om daar even langs te gaan, dus ik kan jullie wel meenemen.'

'Ooh echt, bedankt.' Zeg ik als ik naar hem toe ren en hem een knuffel geef.

'Euhm oké,' zegt hij 'maar je zult wel met iemand anders moeten terug komen. Ik ben van plan om me vanavond nog eens goed te laten gaan.' Zegt hij met een knipoog.

'Aah euhm oké toch bedankt.' Ik draai me om op weg naar de deur.

'Ik zal aan Mason vragen of hij jullie wilt terug brengen, als hij daar nog tijd voor heeft nu Aiden terug is tenminste.' Het laatste zegt hij stil, het is bijna gefluister. Nu weet ik zeker dat er hem iets dwars zit maar ik besluit om het te laten wat het is. Als hij het er met me over wilt hebben zal hij wel iets zeggen.

'Bedankt.' Zeg ik nog eens als ik de deur uitloop. Zodra ik op mijn kamer ben stuur ik een bericht naar de andere. Ik zoek kleren uit die er mooi uitzien maar waarin ik niet te veel toon. We sturen nog een paar berichten over de outfit die we aandoen. Ik besluit om te gaan voor een zwarte kroptop die wat uitgesneden is maar niet te bloot is met een zwart rokje met gekleurde bloemetje op. Het rokje komt tot net boven mijn knieën. Ik doe nog een beetje make-up op en wacht dan op Lucas. Na 20 minuten wachten klopt hij op mijn deur en vraagt hij of ik klaar ben. Ik loop naar de deur en zodra ik de deur open doe zie ik zijn ogen groter worden terwijl hij me van top tot teen bekijkt.

'Mijn ogen staan hier hoor.' Zeg ik mijn een lach. Ik ben ergens wel blij met zijn reactie.

'Die andere ogen mogen er nochtans ook wel wezen.' Zegt hij met een knipoog. Ineens voel ik me toch niet meer zo comfortabel maar voor ik er te veel bij stil kan staan lopen we naar zijn auto. Het valt me op dat hij er nog steeds niet zo gelukkig uit ziet.

'Vond Mason het erg om ons te komen halen?' Vraag ik om de stilte te doorbreken.

'Nee hij was van plan om te gaan met Aiden maar die kwamen pas later. Aiden komt dan met mijn auto terug komen.' Zegt hij maar zijn gezichtsuitdrukking laat niet echt zien dat hij daar blij mee is.

'Je moet het wel leuk vinden dat Aiden terug is dit weekend.'

'Ja dolblij.' Zegt hij sarcastisch.

'Oei dat klonk niet zo oprecht. Waarom ben je niet blij dat hij terug is?'

'Het is niet dat ik het niet leuk vind dat hij terug is maar zodra hij terug is gaat al Mason zijn aandacht naar hem. Dan is het alsof ik niet meer besta voor hem. Ik weet het dit klinkt stom en kinderachtig. Weet je laat maar vergeet wat ik gezegd heb.'

'Ik snap wel wat je bedoeld. Misschien moet je het daar eens met hem over hebben?'

'Dan lacht hij me alleen maar uit of vind me kinderachtig dus ik denk dat ik het zo maar laat. Toch bedankt.' We komen bij Jade aan en ik stuur haar een bericht om te laten weten dat we er zijn. Ze komt direct naar buiten lopen en stapt in de auto.

'Ooh ik heb er zo veel zin in. En bedankt dat je wou rijden hè.' Zegt ze.

'Geen probleem.' Hij rijd verder en Jade blijft de rest van de rit tot bij Sofie door ratelen over hoe blij dat ze is dat het weekend is en dat ze heel blij is dat ik toch nog besloten heb om mee te gaan. Gelukkig is de rit tot bij Sofie niet zo lang. Zodra ik haar een bericht heb gestuurd dat we er zijn zie ik dat ze de deur open doet. Jade en Sofie hebben net iets kortere kleding aan. Ik hoor Jade en Sofie door gaan over iets wat ze deze middag hebben gezien maar ik besteed er geen aandacht aan. Ik kijk naar Lucas die er duidelijk nog mee inzit dat Mason geen aandacht meer voor hem heeft. Ik pak zijn arm en wrijf erover om hem wat te troosten. Hij kijkt mijn kant op en lacht naar me. Ik vind het zo erg voor hem maar ik weet niet goed wat ik eraan kan doen. Niet veel later parkeert hij zijn wagen en wandelen we allemaal samen naar binnen. Lucas zoekt zijn vrienden op terwijl wij naar de keuken wandelen om iets te drinken te halen.