Uni
ရှောင်ကျန့် သူ့မျက်လုံးတွေအားယူပြီး ဖွင့်လိုက်သည်
"သားလေးသတိရပြီလား နာနေသေးလား"
အမေဖြစ်သူ လန်ရီကမေးလာတော့ရှောင်ကျန့်က ခေါင်းငြိမ့်ကအဆင်ပြေကြောင်းပြလိုက်၏
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းကြောင့် ရှောင်ကျန့်မျက်မှောင်တွေ တွန့်ချိုးသွာ၏ သူ့အမျိုသားရော....
"အမေ...ရိပေါ်ရော"
"သားဝမ်က ဟိုဘက်အခန်းမှာ ဆေးချိတ်ထားရတယ်"
ဗိုလ်ချုပ်ရှောင်ကျန့်သည် စိုးရိမ်စိတ်ကြောင့် ပူထူသွား၏
သူသည် လက်ထဲကဆေးပုလင်းအပ်ကို အမြန်ဖြုတ်ကာ ဘေးခန်းသို့ ပြေးထွက်သွား၏ သူ့အမျိုးသားလေး အဆင်ပြေမှဖြစ်မယ်
*ကျွီ*
ဝမ်ရိပေါ်ရှိတဲ့ ဆေးရုံအခန်းတံခါးသည် ဆွဲဖွင့်ခံလိုက်ရ၏
ကုတင်ပေါ်မှာမှီထိုင်နေတဲ့ကောင်လေးဟာ သူ့ကိုမြင်တော့ ချက်ချင်းမျက်ရည်တွေဝေ့သီလာသည်
"ရှောင်း"
တိုးငြင်းစွာဖြင့် ခေါ်လာသံလေးကြောင့်
ဒုဗိုလ်ချုပ်ရှောင်ကျန့်သည် သူ့အမျိုးသားလေးရှိရာသို့ သူ့ခြေလှမ်းအကျယ်ကြီးတွေဖြင့် ခပ်မြန်မြန်သွားပြီး သူ့အသက်လေးကိုထွေးပွေ့ထားလိုက်မိ၏
"အဟင့်...ရှောင်း"
ငိုကြွေးနေသောကောင်လေးကြောင့် ရှောင်ကျန့်ရဲ့ပုခုံးဟာ မျက်ရည်တွေနဲ့စိုရွှဲကုန်၏
"ဘာလို့ဒီလောက်ငိုနေရတာလဲအသက်ရယ် ကိုယ်ဘာမှမဖြစ်ဘူးလေကွာ"
ဝမ်ရိပေါ်သည် ထိုစကားကြောင့်မျက်ရည်တွေပိုမိုကျလာပြီး
သူ့အမျိုးသား ဒုဗိုလ်ချုပ်ရှောင်းကို ပို၍ တိုးဖက်လာသည်
ဪ ပြောလေကဲလေ မန်းလေပြဲလေပါလား အသက်ရယ်
"တော်ပြီလေကွာ မငိုနဲ့တော့ မျက်လုံးတွေနာလိမ့်မယ်လေ ကလေးရဲ့"
ဗိုလ်ချုပ် ရှောင်ကျန့်သည် သူအမျိုးသားလေး ရဲ့နဖူးကို နှုးညံ့စွာနမ်းလိုက်၏
"မငိုနဲ့တိတ်တော့"
"အဟင့် ရှောင်းကမကောင်းဘူး လူကိုလန့်အောင်လုပ်တယ် ဒီကဘယ်လောက် စိုးရိမ်သွားရလဲ သိရဲ့လား? သိရဲ့လားအရှုးကြီးရဲ့"
