Dağların Çift Başlı Kurdu

6. Bölüm - Hoşlanıyor muydum?

Bir kaç minik düzenleme yapılmıştır!

Bu hayatta bir kaç şeyden nefret ederim. Mesela;

Görevden yaralanıp dönmek,

Göreve çıkamamak,

Bombok sebeplerden ceza yemek,

Hastaneler ve bir kaç şey

Şuan hastanede uyanmam gerek galiba. Nefret ediyorum.

Başım deli gibi ağrıyor. Sanki üstümden bit tır geçti de haberim yok.

Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda yanımdaki duvara yaslanmış bir Yüzbaşı vardı.

Susuzluktan boğazlarım ağrıyordu. "Karan." Dememle hemen yanıma oturdu.

"Balca su ister misin?" Hemen kafamı salladım. Masadaki suyu alıp kendisi içirdi. Kendime geldim Bismillah.

Elleriyle de içirirmiş kocamm.

"Bunun hesabını ayrı vericeksin Yüzbaşı unutma bunu." Demesine güldüm.

"Kusura bakmayın Yüzbaşım ama emirlere karşı gelemem." Dediğime 'sen ciddi misin' bakışı attı.

"Aynen Balca, Albay'ın sözünü dinlemeyip ceza yiyen bendim değil mi?" Direk gözlerimi kaçırdım.

"Oralara girme oraları elleme Yüzbaşı borçlu çıkarsın." Dememle yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

BİSMİLLAH ALLAH'IM SANA GELİYORUM HATTA GELMİŞ DE OLABİLİRİM.

"Öylemi Yüzbaşı Balca?" Dedi tek kaşını kaldırarak.

Onu taklit edip. "Öyle Yüzbaşı Karan."

Gözleri bi ara dudaklarıma kayar gibi olmuştu. Kapının çalınmasıyla direk yanımdaki koltuğa oturdu.

İçeri Şeyma abla girmişti. Sezgin abinin karısı.

"Balca'm iyimisin ablacım." Dedi endişeyle.

"İyiyim ablam merak etme. Sena nasıl onu gördün mü?"

Kafasını salladı. "Gördüm o da senin gibi, bir söz dinleyin be kızım Albay o kadar demiş az yara alın diğe. Siz gine delirtmişsiniz." Demesine gülmeye başladım.

"E abla canımız sıkılıyordu fena mı?"

"Sus kız." Diyerek elime sert olmayacak bir şekilde vurdu.

Şeyma abla Karan'a dönüp. "Karan sen çık ben Balca'nın üstünü giydiriyim haber veririm." Karan tamam diyip odadan çıktı ama bana göz kırpmayı ihmal etmedi.

Ele hojdur.

Şeyma abla direk yanıma oturdu ve yanağımı sevmeye başladı. Şeyma abla küçükken annemi tanıyordu. Benden yaklaşık 5 yaş büyüktü. Kendisi bir gün yanıma gelip. "Balca'm canım kardeşim Bade ablam seni bana emanet etti." Demişti. Bende "Nasıl oluyorki o abla?" Diye sorduğumda. "Bu gece rüyama girdi ve bana dediki 'Ala'm ve Ata'm sana emanet Şeyma'm onlara iyi bak." Demişti. Sadece Şeyma abla ve Sena biliyordu tüm hikayemi başka kimse bilmiyordu.

Çok anlatmak istemiştim, ama kimseye anlatamamıştım. Hala canım yanıyordu, bu acıyı durduramıyordum, geçmiyordu. Ama geçsindi.

Şeyma ablanın konuşmasıyla kendime geldim. "Balca'm ben ne diyecektim Bade ablama he? Az düşün be kızım." Diyip sarılmıştı. Sarılmasına karşılık verdim.

Geri çekildi. "Hadi daha üstünü giydiricez, bir daha sakın ama Balca'm lütfen kızdırma şu puştları." Demesine gülerek kafamı salladım.

Çantadan çıkardığı bol eşofman ve bol tişörtü giymeme yardım etti.