Dağların Çift Başlı Kurdu

10. Bölüm - Gargamel ve Azman

Şarkı;

Yüksek Sadakat - Belki üstümüzden bir kuş geçer

Bir kaç minik düzenleme yapılmıştır!

(Bu şarkı yazdığım yerde başlayabilir.)

Çocukluk aşkım ile yıllar sonra karşılaşmıştım ve benim bu adama karşı içimde bir duygu vardı.

Küçüklüğümüzde ağladığım her zaman yanımda olan, üzüldüğümde beni hep mutlu etmeye çalışan, ailemizin sözünü dinlemeyip ortalıktan kaybolduğumuz zaman çok eğlenen Karan vardı, ve yıllar sonra tekrar karşılaştığımızda bana öyle bir bakıyordu ki bakışlarını çok sever olmuştum.

Ama ya bana yapılanları öğrenirse?

Yanağıma dokunan el ile kendime geldim. Dalmıştım.

"Azman?" Dedi kafasını omzuna yatırarak.

"Gargamel?" Dedim onu taklit ederek. Dayanamayıp kollarımı boynuna doladım kendiside ellerini belime koyarak yavaşça kucağına oturttu.

Ve bir sorun vardı olmaması gereken bir şey.

Karnımda bir his vardı, içim içime sığmıyordu.

"Her yerde aradım seni be Azman. Nereden bilebilirdim ki geldiğim timin komutanı olduğunu. Küçükken bile sana hep Ala derdim Balca demezdim. O kadar zihnimde Ala diğe kalmıştın ki. Seni hatırlayamadım." Demesine acı bir tebessüm ettim.

"Gitmek zorundaydım Karan. Ben o zaman senin kadar güçlü değildim hatırlamıyor musun? Ayağım takılıp düştüğümde bile ağlayan bir çocuktum küçükken." Dediğimde dudaklarından kıkırtı çıktı.

"Hatırlamaz olur muyum? Bade ablam bile direk ben gelene kadar benim adımı söyleyip seni sakinleştirmeye çalışıyordu."

Güldüm. Yaklaşık 5 dakika konuşmadık ve ikimizde birbirimize sarıldık.

"Balca?"

"Hı?"

Yutkunup. "Bir daha gitme olur mu?" Diye sordu çocuk gibi bu sefer yutkunan ben oldum.

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım o da bana bakıyordu. "Söz gitmiycem Gargamel, Azman sözü." Dediğimde tebessüm etti.

Sonuna kadar izleyebilirdim.

İkimizde ayağa kalkıp odadan çıktık ve Karan bir askeri çağırdı.

"Aslanım Binbaşı gitti mi?"

"Gitti komutanım." Derin bir oh çektim.

"Tamamdır sağol kardeşim." Dedikten sonra asker gitti.

Cebimden telefonumu çıkarttım. Sena mesaj atmıştı.

Sena'm🤍: Güzelim biz gidiyoruz haberin olsun. Seni her yerde aradım ama bulamadım.

Balca: Tamam canım, sen bizim timdekilere haber verir misin akşam bize gelsinler uzun zamandır beraber toplanmıyorduk. Hem şarkı söylememi istiyorlardı onlarda.

Sena direk çevrimiçi oldu.

Sena'm🤍: Tamamdır ben hallederim.

Balca: Sağol kardeşim.

Mesajlardan çıktım ve telefonu cebime koydum. Karan'a döndüm.

"Hadi gidelim." Dedikten sonra ikimizde odalarımıza geçip eşyalarımızı aldık.

Çok yorgundum pat diye düşüp bayılabilirdim.

"Ya Karaaaaan." Dediğimde Karan bana garip bir ifadeyle baktı.