9. Bölüm - Çocukluk Aşkı

8K 488 43
                                    


Karan ile beraber arabalara atlayıp karargaha albayın yanına gitmiştik.

Albay bizi görünce rahat bir nefes aldı. "Oturun çocuklar." Dediğinde ikimizde yerimize oturduk.

"Anlatın bakalım." Dediğinde Karan ve ben kısaca anlatmaya başladı ve sevgili oyununu söyledik. Albay ilk kızmış gibi şaşırdı. Çünkü beni kendi kızı gibi biliyordu.

"Bu oyun ananen peşini bırakana kadar devam etsin, eğer dediğiniz gibi ananen karargaha gelirse o zaman sizin time sevgili olduğunuzu söylersiniz." Albayın demesine ikimizde kafamızı olumlu anda salladık. Odadan çıkıp ikimizde sessiz sakin bir yere çöküp oturduk.

Cebimden bir paket çıkardım ve içinden dal aldım ve yaktım. Karan'a baktığımda o da sigara içiyordu.

"Balca?"

"He?"

He dememe güldü. "Bişey sormak istiyorum ama bana da öyle bir tepki vermenden çekiniyorum."

Şaşkınca bakıp. "Ne tepkisi ve ne sorucaksın?"

Derin bir nefes aldı. "O adam yani Kemal sana neden Ala dedi?"

Bunu beklemiyordum. Karan yüz ifademi görünce. "Yok sormadım say boşver." Diyip direk yüzünü çevirdi.

Bilmeye hakkı vardı.

Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım. "Benim iki ismim var yani tek ismim Balca değil. Ala, Ala Balca Doğu. Annem ve babam şehit olmadan önce bana hep Ala derlerdi. Bazen akrabalarım da derdi. Ama onlar şehit düşünce benim ismim de benim için bitti. Bana Ala diyen herkese bağırıp çağırıyordum." Acıyla tebessüm ettim ve sigaramı söndürdüm. Karan'da söndürdü.

"Hâlâ da öyleyim, sadece o isim benim canımı yakmaktan başka bir şey yapmıyor." Gözümden bir damla yaş aktı. Yanağımda bir el hissettim. Karan göz yaşımı siliyordu.

"Ağlama, ağlayınca benimde canım yanıyor. Söz bir daha demem diyen olursa bir daha dedirtmem ama ağlamasan olmaz mı Balca?" Dedi yanağımı okşarken.

Buruk bir tebessümle. "Tamam ağlamıycam. Söz." Dedikten sonra Karan da benim gibi tebessüm etti.

Konuyu dağıtmak ister gibi. "Eee Balca hanım hobileriniz nedir? Silah dışında."

"Hmm bir düşüniyim. Gitar çalmayı ve şarkı söylemeyi çok severim bir de piyano çalmayı. Sizin hobileriniz nedir Karan bey?" Dedim onun gibi sorarak.

"Bende senin gibi gitar çalmayı seviyorum, sesim güzel diyorlar lakin söylemeyi pek sevmiyorum ve ok atmayı severim."

Kim güzel diyor acaba?

Dişi biri değildir ya.

Nolduuuhhh kıskandın

Ne kıskanıcam ben ya.

Tabi tabi bende namık kemal.

"Şarkı söyleyip gitar çalsana." Dedi Karan beklemiyordum.

"Hı ne?" Dememle dudaklarından küçük bir kıkırtı çıktı.

"Diyorum ki gitar çalıp şarkı söylermisin?"

"Olur neden olmasın. O zaman bu akşam tim ile beraber bize yemeğe geliyorsun ve bende söylüyorum."

Çocuk gibi somurttu. "Ama bana söylemeni istiyordum." Demesine kahkaha attım.

"Bazen çocuk gibi oluyorsunuz Yüzbaşı Çevik."

Ters ters baktı. "Bazen sizde beni çocuk olmaya zorluyorsunuz Yüzbaşı Doğu." Diyip ayağa kalktı ve elini uzattı. Uzattığı elini tuttum.

Beraber tim ile olan özel odaya geçtik. Sena beni görünce rahatlamış gibi nefesini vermişti. Endişelenmişti.

Dağların Çift Başlı Kurdu Where stories live. Discover now