Chapter 37

75.1K 2.1K 2.3K
                                    

Letter

Sa galit pa lang noong Bautista, which was the fucking Captain, alam kong sabog na sabog na siya.

The referee was now talking to him, including his other teammates, trying to calm him down. Tumatawa lamang kaming umalis doon lalo na't kahit pa gumapang sila at isa-isang maka three-point shot, sa layo ng tambak ng score, kahit man lang higitan ang dalawang quarter ay imposible na.

I was already chilling on the next few minutes as Connor was substituted by Tyler again when he got a foul for traveling. So clumsy! Sinasadya nalang yatang laruin ang game at hindi na siniseryoso ang kalaban. And it even added to their anger at us that we're taking them like a joke.

It cuts not just into their egos but into their whole career as basketball players for having zero losses. Naiiling na ang coach nila at parang sumuko na lamang, halos tulala na minsan na nanonood sa game, at napapabuntonghininga.

"The Green Archers won! Talagang hindi inaasahan 'to! Sinong mag-aakala na mananalo sila? Naka limang dunk, naka limang three-point shot, no one really saw their win coming! This is so unexpected!" the commentator announced in his sarcastic voice as soon as the last seconds finished by our team making another score.

Bumaba ang mga girls na kaibigan namin at nagtatalong lumapit sa iba pa naming teammates na sila Angelo at doon sila nagkakagulo. Sinundan ko ng tingin si Shiloh na naging mabagal pa ang paglapit.

Ngayon ko lang napagtanto ang ayos niya. He was wearing a white neck cap backwards and a simple white t-shirt that made him boyishly handsome. Lumawak ang ngisi ko at nagmamadaling lumapit sa kanya lalo na't nagpigil pa yatang tumakbo palapit sa akin. I took the steps and met him halfway, pulled his waist, and hugged him tightly.

Medyo nagulat siya sa yakap ko. Ngunit nang dumalo rin ang mga boys at nakiyakap habang naghihiyawan ay natawa siya.

"Shiloh! Shiloh! Shiloh! Shiloh!" The boys screamed and even carried him.

Sumigaw si Shiloh at natatawang umilag ngunit umangat pa rin siya habang nawawala ang mga mata kakasigaw.

"Tama na!" he screamed and laughed.

"Tama na!" Ako ang natatawang pumigil hanggang ibaba nila ito.

"Ang mga bakla," we heard a tease from the other team.

Shiloh's smile faded. Umangat ang aking kilay at sabay sabay ang lingon namin sa player na kanina pa namin gustong gustong durugin sa pisikal na paraan.

"Oo nga. Mga bakla kami dito, dude. Bakit? Gusto mong sumali? Naiinggit ka ba?" si Tyler na sinabayan ang biro at natatawang tinanguan si Bautista.

"Anong masasabi mo kung sakaling ang nakatalo sa'yo sa court ay mga bakla?" si Ronan na nakakalokong itinagilid ang ulo.

"Bro, that hurts. Don't tease him. This is his second life. Let's be nice to him at least." I mocked and laughed as well.

"Ay oo nga? Siya ba 'yon? 'Yung captain? Hindi ko agad nakilala! Galingan mo sa susunod, bro! Para naman matandaan ka namin!" si Connor.

Tumawa kami habang si Shiloh ay nag-iiwas ng tingin sa kanya at hinaplos ang siko. His other hand reached for my jersey and pulled me a bit while shaking his head.

Bautista was smirking, but we could sense how his temper was snapping. Tinatawag siya ng team niya, mukhang ayaw nang iharap ang mga sarili sa amin, ngunit itong Bautista ay matigas ang mukha at nagawa pang silipin si Shiloh sa tabi ko.

I stood in front of Shiloh and looked at him warningly. Mavric stepped forward and covered Shiloh as well. Rick clicked his neck and nodded at Bautista while Tyler and Ron were already in their alert stances, ready to defend whatever this fucker has in his mind.

Between the Rainbow (Strawberries and Cigarettes Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon