ကၽြန္မေယာက်္ား သိၾကားသားေတာ္ Myanmar Zaw Gyi Version

အပိုင္း (၁၂) မိန္းမရိုင္းေလး (ဗလ၏ point of view)

"ေ၀း. ." (လူအမ်ား ေၾကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္သံ)

'ေဟးေဟး. .' (အမ်ိဳးသားမ်ား ရယ္သံ)

စပါးက်ီအေနာက္က တလင္းျပင္မွာ လံုျခံဳေရးရဲမက္ေတြ ေၾကြအံကစားေနၾကသည္။ ေအာ္သံဟစ္သံ အားေပးသံမ်ား ဆူဆူညံညံႏွင့္ စည္ကားေနၾကအတိုင္း စည္ကားလွ်က္၊ သူတို႔နံေဘးမွ မီးပံုငယ္ေလးကလည္း မမွိတ္မသုန္ ေတာက္ပစြာရွိေနပါသည္။

ဗလက ထိုလူအုပ္မ်ား၏ ေ၀းရာသို႔ေလွ်ာက္လာရင္း ေခါင္းတခါခါႏွင့္ သက္ျပင္းခ်မိေလသည္။

>>သည္ေန႔အဖို႔လည္း ညကင္းကို သူတို႔အစားကၽြန္ေတာ္ပဲ ေစာင့္ေပးရအံုးမွာေပါ့။ မင္းေစာင့္ဖို႔ မလိုပါဘူးကြာ ဆိုေပမယ့္ ၀ီရိယဆိုတာ ပိုတယ္မိရွိဘူးေလ။

ဟိုတေလာကလည္း အဲလိုပဲ လံုျခံဳေရးေပါ့ေလ်ာ့မိၾကလို႔ ျခံထဲကို ေတာ၀က္ရိုင္းေတြ ၀င္လာၾကတာ မဟုတ္လား. . .

ဒါေလးေစာင့္ၾကည့္ေပးရတာ ဘာမွမပင္ပန္းပါဘူး<<

ေခါင္းေပၚအထိ အုပ္၍ျခံဳထားေသာ ၀တ္ရံု၏အနားစကို မ်က္ႏွာဖံုးလုနီးပါး ဆြဲခ်လိုက္ျပီး ပန္းပဲအလုပ္ရံုအေနာက္ဖက္က စိုက္ခင္းမ်ားရွိရာသို႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး လမ္းေလွ်ာက္လာပါသည္။

သူ၏မ်က္ႏွာကို စံအိမ္တြင္းက အလုပ္သမားအေတာ္မ်ားမ်ားက ျမင္ဖူးျပီးသားျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ားသူငွာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးေသာေၾကာင့္ အျမဲလိုလို ဟူဒီျဖင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဂၽြတ္. . ဂ်လြပ္. . (သစ္ကိုင္းက်ိဳးသံ)

အသံၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ ဗလ၏မ်က္လံုးမ်ားက ပန္းပဲရံုအေနာက္မွ သစ္ပင္ၾကီးထံသို႕ ေရာက္ရွိသြားေလသည္။

>>ေတာ၀က္ေတြ လာျပန္ျပီလား. . ?<<

ျခံစည္းရိုးအနားသို႔ ခ်ည္းကပ္သြားေသာအခါ

>>ေဟာ. . . ဟိုမွာ လံုးလံုးလံုးလံုးနဲ႔ ေတြ႕ပါျပီ တစ္ေကာင္၊

ေတာက္. . ငါဒီေလာက္ စည္းတားထားတဲ့အထဲက ရေအာင္တိုး၀င္လာေသးတယ္။

ကြာ. . .အေစာင့္ေတြ ေတြ႕သြားလို႔ကေတာ့ မင္းဒီည အရက္နဲ႔ျမည္းခံရေတာ့မွာ<<