ကၽြန္မေယာက်္ား သိၾကားသားေတာ္ Myanmar Zaw Gyi Version

အပိုင္း(၁၄) ငါ့အလွည့္

ခြပ္. ခြပ္ခြပ္ခြပ္.. (ျမင္းခြာသံ)

အိမ္ေရွ႕စံ၏လွည္းယာဥ္ေလးက တာလမ္းမေပၚမွာ ၀ံ့ၾကြားစြာေမာင္းႏွင္လွ်က္ရွိသည္။ လမ္းရွင္းေပးေသာ ေရွ႕ေတာ္ေျပးျမင္းစစ္သည္မ်ားကလည္း သူတို႔အလုပ္သူတို႔လုပ္ေနၾကသည္။ လမ္းေဘး၀ဲယာမွ ျပည္သူမ်ားလည္း အိမ္ေရွ႕စံၾကြလာသည္ကို တေလးတစား ဖူးေမွ်ာ္ရန္ ၾကိဳးပမ္းၾကေလသည္။

လွည္းယာဥ္ေတာ္မွာ လိုက္ကာမ်ားအကုန္ခ်ထားေသာေၾကာင့္ အထဲမွာမည္သူမည္၀ါ ၾကြျမန္းလာေၾကာင္းကို ျပည္သူေတြမျမင္ရေပ။ သို႔ေသာ္သည္လွည္းယာဥ္က အိမ္တြင္းမႈေက်ာင္းေတာ္မွ နယ္စားမင္း မာဘိတၱ၏စံအိမ္သို႔ ဦးတည္ကာေမာင္းႏွင္လာသည့္ လွည္းယာဥ္ ျဖစ္ေပသည္။

စံအိမ္ေရွ႕အေရာက္တြင္ လွည္းယာဥ္အတြင္းမွဆင္းလာသူက မယ္၀ဒီ. ၊ သူမ၏အေနာက္မွာ ႏူတ္ဆက္စကားလွမ္းေျပာေနသူက အိမ္ေရွ႕စံ နႏၵစည္သူမင္းသား

မယ္၀ဒီက အိမ္ေရွ႕စံကို လွည္းယာဥ္ေအာက္မွ တရိုတေသ ျပန္လည္ႏူတ္ဆက္သည္။ ေငးၾကည့္ေနၾကေသာ ျပည္သူအမ်ားကလည္း နယ္စားမင္းသမီး ပဥၥ၀ဒီရာမွာ မၾကာမွီတြင္ အိမ္ေရွ႕စံ၏ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္ရန္ ေျမၾကီးခတ္တပ္အပ္မလြဲပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ၾကသည္။

အားလံုးေရွ႕မွာ အားတင္းကာ လူကိုစိတ္ကေဆာင္ေနေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ အရမ္းပင္ပန္းေနျပီ။

နယ္စားမင္းက အိမ္ေရွ႕စံႏွင့္ တည့္ေအာင္ေနျပီး အိမ္ေရွ႕စံအၾကိဳက္အတိုင္း ေျပာဆိုေနထိုင္ဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္မွာၾကားထားသည္ မဟုတ္ပါလား။

ေက်ာင္းေတာ္ကဆုေပးပြဲမွာလည္း စိတ္ပင္ပန္းရသလို၊ ေန႔လည္စာစားပြဲမွာလည္း ထမင္း ေကာင္းေကာင္းမစားႏိုင္ခဲ့ေပ။ အားအားရွိ အိမ္ေရွ႕စံကို ျပန္ျပံဳးျပရ၊ ေသရည္ငဲွဲ႕ေပးရနဲ႔ မယ္၀ဒီဆိုတာ အရင္တုန္းကမယ္၀ဒီမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေတာစပ္မွာအမဲလိုက္ျပီး ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ေျပာတဲ့လုပ္တတ္တဲ့ မယ္၀ဒီဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး။

အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕ စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္ေအာင္ မ်က္ႏွာဖံုးအထပ္ထပ္ကာရံကာ ဟန္ေဆာင္ထားရတဲ့ မယ္၀ဒီ ပဲရွိေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ့ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြနဲ႔ မယ္၀ဒီကပဲ ကၽြန္မကိုဒီေလာကမွာ ရွင္သန္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးေပးမွာမဟုတ္လား။