"ကိုကို့ အရမ်းနာနေပြီလားး"
"အင်း...."
"ပြီးတော့မယ်...ခဏလေးပဲ."
"ဟင့်.."
"အောက်ကအကောင်က...မရပ်တော့ဘူးကိုကိုရဲ့"
"အင်းးဟင့်...သေချင်နေပြီ.ဟင့်..."
"............."
ဘယ်လိုမှမခံနိုင်တော့ပေမဲ့လည်း
သူပြောလည်းရမှာမဟုတ်တာကြောင့်
မပြောပဲသာ သူပြီးတဲ့ထိစောင့်ပြီးကြိတ်ခံကာငြီးနေရရှာသည်
သေချာတယ်ဒီပုံစံတိုင်းသာဆို
ငါသေမှာ
ဟုဂျီမင်းတွေးမိသည်
ဘာအကြောင်းနဲ့မှမျက်ရည်ကျဖူးတဲ့သူ
မဟုတ်ဘူး ဂျွန်ဂျောင်ဂုဆိုတဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ကျမှဂျီမင်းမျက်ရည်သယ်နေရသည်။
တဟင့်ဟင့်နဲ့ငိုငြီးလိုက်
နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ထားလိုက်
ဆောင်လေးကိုလည်းဆွဲထားလိုက်
အသက်ရှုတွေလည်းမြန်လာလိုက်
ချွေးတွေလည်းပြန်လိုက်ဖြင့်
သနားစရာကိုကိုရယ်ပါ
မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးကြိတ်ခံနေရှာတော့သည်။
--------------------
နေ့လည်ရောက်နေပြီကိုကိုကအခုထိမထသေးအိပ်ကောင်းတုန်း
အလုပ်တောင်မသွားပဲrunနဲ့အပ်ထားကာ
ကိုကိုအနားမှာနေပေးသည်။
ကိုကို့အားထိုင်စောင့်နေတုန်း
ရုတ်တရပ်ထမြည်လာသောကိုကို့ဖုန်းသံ
ကြောင့်ထကိုင်လိုက်ကာ
Ctကြည့်တော့မာမီဆိုလို့
"ဟယ်လို"
"ဂျောင်ဂုလေးလား"
"ဟုကဲ့မာမီကျတော်ပါ"
"အော် ဂျီမင်းရော"
"ကိုကိုကအိပ်နေတုန်း"
"ဒီချိန်ထိအိပ်နေတုန်းလား?"
"ဟုတယ်မာမီ"
"အမလေး အာ့ဆိုနှိုးနှိုးသားရေ
ဒီချိန်ထိမအိပ်ခိုင်းနဲ့နှိုးလိုက်"
"သားနောက်ပြီးကျနှိုးလိုက်ပါမယ်"
"အေးအေး နှိုးလိုက်နော်
ဒါနဲ့သားကအလုပ်မသွားရဘူးလား အိမ်မှာရှိနေတာလား"
YOU ARE READING
ကိုကို့ ကိုချစ်တယ်
Fanfiction"ကိုကိုကအခုကျနော့်ယောက်ကျားဖြစ်နေပြီနော်!!!" "မင်းပါးစပ်ကိုပိတ်ထားးး!!!!"
