ဂျောင်ဂုကလည်းဒီနေ့အလုပ်ပြန်ဝင်ရသည်
အိမ်မှာလည်းတစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့တော့ပျင်းတာနဲ့ထယ်ဟျောင်းတို့ကိုချိန်းကာ
ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာထိုင်နေလိုက်သည်
ထယ်ဟျောင်းရောက်လာကတည်းကမျက်နှာလည်းမကောင်း တမိုင်မိုင်တရီရီဖြစ်နေတာကြောင့်
"ဟျောင့်ထယ်ဟျောင်း မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ"ဂျီမင်း
"အေးလေ စကားတောင်မပြောဘူး"ထယ်မင်
"ဟုပါ့ ဘာလဲနေမကောင်းလို့လား"ဆိုဘတ်
"..မဟုတ်ပါဘူးမင်းတို့ကလည်း.."ထယ်
"ဒါဆိုဘာဖြစ်"ဂျီမင်း
"...ဟူးးငါဒီတိုင်းပါပဲ ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"ဟော"ထယ်မင်
"ပြောမှာသာမပြောဘူး မင်းဖြစ်နေတာငါတို့သိတယ်"ဆိုဘတိ
"အေးလေ လာလိမ်နေတယ် ဒီမှာမင်းနဲ့ငါကဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းပေါင်းလာတာနော် မင်းအကြောင်းငါအသိဆုံး"ဂျီမင်း
"မင်းတို့ကောင်တွေကလည်း...တအားစပ်စုတာပဲ...ယွန်ဂီဟျောင်းနဲ့နေချင်လို့ဟေ့ ရှင်းပြီလား"
"ဟမ်"ဆိုဘတ်
"ယွန်ဂီဟျောင်းနဲ့နေချင်လို့?"ထယ်မင်
"ဟုတယ်"ထယ်
"အော် ဒါမြန်းကွာ အာ့ကြောငိ့မင်းရုပ်အဲ့လိုဖ့စ်နေတာလား"ဂျီမင်း
"ဟုတယ်ဟေ့"ထယ်
"နေချင်တာမြန်းနေလိုက်ရောက်ပေါ့ ဘာတွေခက်ခဲနေတာလဲ"ဆိုဘတ်
"အေးလေ ပြသာနာကျလို့"ထယ်မင်
"မင်းတို့ပြောတာလွယ်တယ် ဟျောင်းကငါ့ကိုစောင့်ပဲစောင့်ခိုင်းနေတာ ဒီချိန်အတူနေလို့မဖြစ်ဘူးတဲ့"ထယ်
"ဟော ဘာလို့တုန်း"ဂျီမင်း
"ငါ့အိမ်ကခွင့်မပြုမှာရယ်နောက်ပြီးသူ့မှာလည်းအကြောင်းရှိမှာပေါ့ကွာ ငါလည်းမသိတော့ပါဘူး"
"အော် မင်းအိမ်ကဘာလို့ခွင့်မပြုရမှာလည်း"ထယ်မင်
"မင်းတို့လည်းမသိတာမဟုတ်ဘူးငါ့အိမ်အကြောင်း"ထယ်
YOU ARE READING
ကိုကို့ ကိုချစ်တယ်
Fanfiction"ကိုကိုကအခုကျနော့်ယောက်ကျားဖြစ်နေပြီနော်!!!" "မင်းပါးစပ်ကိုပိတ်ထားးး!!!!"
