P-39

586 28 2
                                    

"အားးးကျစ်"

"....နာလိုက်တာ"

ညကအရှိန်နဲ့နောက်ကျမှလည်းအိပ်ရပြီး
မနက်ရောက်တော့လည်း‌အစောကြီးပဲနိုးနေသည်။

ထို့ကြောင့်အိပ်‌ယာပေါ်ကထကာ
မျက်မှာသစ်ပြီးခုတင်ပေါ်ပြန်ထိုင်နေလိုက်သည်

မနိုးသေးတဲ့တစ်စုံတစ်ကုကိုနှိုးလိုက်ပြီး

"ဂျောင်ဂု...ထတော့"

"......ဘယ်နှနာရီရှိပြီမို့လို့လဲ"

"ကိုးနာရီထိုးနေပြီ"

"အစောကြီးရှိသေးတယ် ပြန်အိပ်မယ်"

ဆိုကာဆောင်ပြန်ခြုံလိုက်သည်
ဂျီမင်းက

"ရားးးဘယ်ကိုပြန်အိပ်မှာလဲ..!
မင်းအလုပ်သွားရမှာမဟုတ်လား ထစမ်း
ဟိုကောင်လေး!"

".............."

"ဂျောင်ဂု....."

မထပဲပေကပ်ကပ်ပြန်အိပ်နေသောဂျောင်ဂု

"တွေ့လာ ညကျရင်စောစောမအိပ်ဘူးမနက်ကျရင်မထတော့ဘူး"

"ညတုန်းကကိုကို့ ကိုလုပ်နေတာလေဘယ်လိုစောစောအိပ်ရမှာလဲ"

"ဂျွန်ဂျောင်ဂု.မင်းစကားကို"

"ဟုတယ်..သိရဲ့သားနဲ့...မသွားတော့ဘူး အလုပ်"

ဆိုကာပြန်အိပ်သွားတော့သည်။

"ဘယ်လိုကလေးမှန်းမသိဘူး
စိတ်ညစ်တယ်"

ဆိုကာခုတင်ပေါ်ကထကာ
အရှေ့သို့ထွက်လာတော့သည်

မီးဖိုချောင်ထဲဝင်သွားပြီး
မနက်စာစားဖို့တစ်ခုခုရှာလိုက်သည်

ဂျွန်ဂျောငိဂုပြင်ပေးတာကိုစားမနေတော့ဘူးကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲပြင်စားမယ်ဆိုတဲ့စိတ်ဖြင့်
ရှာလိုက်သည်

ကိုယ်စားချင်တာကိုထုတ်စားလိုက်ပြီးနောက်
သုံးထားတဲ့ပန်းကန်လေးတစိချက်ကိုဆေးကာ ဧည့်ခန်းစီပြန်ရောက်လာသည်

ရုတ်တရပ်စားပွဲပေါ်ကထမြည်လာတဲ့ဖုန်းသံကြောင့်ကောက်ကိုင်လိုက်တော့ဆိုဘတ်

"အေးဆိုဘတ်ပြော"

"ဂျီမင်းနိုးပြီလား"

"နိုးပြီပေါ့ကွ"

ကိုကို့ ကိုချစ်တယ်Onde histórias criam vida. Descubra agora