SON DERS(TAMAMLANDI)

4.Bölüm

Dirim yanıma doğru gelirken istemesemde gülüyordum.
Dirim?Bana yardım eden yufka yürekli çocuk?Herkes bundan mı korkuyordu yani?
Gerçi onu yanıdığımı söyleyemezdim ama.

-Kay!

Yanıma geldiğinde söylediği ilk kelime bu olmuştu.Serseri ne olacak!

Duvar kenarına doğru kaydığımda herkes şaşkınlıkla bize bakıyordu.Öğretmen dahil.

-Önünüze!
Yerine oturur oturmaz verdiği bu emirle herkes önüne dönmüştü.
Hoca dersi anlatmaya başladığında Dirim'e doğru eğildim

-Naber arkadaşım?

Tahtaya baktığı bakışlarını bana çevirdi.

-Arkadaşım?

-Evet.Arkadaşım.Yeni okulumdan.

Son kelimemi kazandığım zaferle sırıtarak söylemiştim.

Sesli bir şekilde iç çekmişti.

-Sana ilk dersten kaldığını söylemiştim.

-Kurtarmalara girerim.

Verdiğim cevapla kendimle grur duymuştum.Aferindi bana.

-Tamam kabul.Ol bakalım benimle arkadaş.Ama bir haftan var.Bir hafta sonra sana tekrar soracağım arkadaşlığına devam edip etmek istemediği.

-Tamam.Anlaştık.Ama bugün saat 4'te dersimiz var dimi?

Heyecanlanmıştım.Yeni okul.Yeni arkadaş...

-Evet.Benimle arkadaş olup olmaman derslerimizi etkilemeyecek.

*******

İlk tenefüste Dirim beni tek başıma bırakıp çıkmıştı.Kaba serseri.
Yanıma gelen Arda ve bir kıza gülümsedim.

Arda eliyle kızı gösterdi.

-Kardelen.Kuzenim olur kendisi.

-Aynı zamanda en iyi arkadaşı.
dedi Kardelen Ardaya gçz devirerek.

-Memnun oldum Kardelen.Ben Aleda.

Memnun oldum der demez bana sarılmıştı.Fazla sıcak davranmıştı. Bu kızı sevmiştim.İyi anlaşacağımıza emindim.

-Kalk ordan.

Bir ders boyunca ön sıramızda oturan iki kızdan birisi başıma dikilerek söylemişti bu kelimeleri.

-Nedenmiş?

Her ne kadar yenide olsam kendimi ezdirmeye niyetim yoktu.

-Çünkü Ebru'dan sonra Dirim yanına kimseyi oturtmadı ve şimdi sen oturdun.Demekki artık yanına birilerini oturtuyor.Senin gibi eziktense ben otursam daha iyi olur değilmi tatlım?

Uyuz kız yanındaki diğer sessiz kızdan onay beklemişti.

-Evet.Öyle.

Yanındaki kız kısa ve net bir cevap vermişti.
Ebru kimdi?Ve neden ondan sonra kimse Dirim'in yanına oturmamıştı?
Ebru'dan sonra derken neyi kast etmişti?
Aklımdaki sorulardan tekrar kızın sesini duyunca kurtuldum.

-Hadi kızım!Kalksana!

-Tuğçe.Ayıp oluyor daha ilk günden ama.

Başucumda bekleyen Kardelen konuşmuştu.Bu kızla cidden iyi anlaşacaktım ben.

-Tamam.Madem bu kadar istiyorsun otur.

Sırt çantamı aldım ve onun masasına bir öne attım.

Küçük bir çocuk gibi sevinçten yanındaki arkadaşına sarıldı ve
-Aferin.Çabuk öğreniyorsun.
diyerek benim yerime geçti.

Ahh.İnsan bir teşekkür falan eder.Bilsem böyle konuşacağını hiç kalkmazdım.Ama pekte umursamamaya karar verdim.Ne de olsa orası en arka sıraydı ve ders pek dinlenilmezdi.

-Neden kalktın?

Kardelen'e gülümseyerek cevap verdim.

-En arkaydı orası.Ders pek dinlenilmez.

Anladım dercesine başını salladı ve koluyla Arda'yı dürttü.

-Gör bak.Aleda ders dinleyeyim diye öne geçiyor.Bizim salak Tuğçe sözümü geçirsim sanıyor.

Arda gülmeye başlamıştı.Tabi bende.

-Şimdi hatırladım.Sana bir şey soracaktım.Müdür de neden senin telefon numaran var?Babam falan deme.Bayılır kalırım.

-Yok yok.Aman Allah korusun.Kim okuduğu okulun müdürünün babası olmasını ister ki?
Ben okul başkanıyım.Aynı zamanda sende bizim sınıfta olduğun için beni aramıştır.Bu arada okulda senin yanına oturduğun çocuğun.

Yanıma baktım.Yanımda az önce Tuğçe'nin yanındaki kız vardı.

-O değil.Arka sıradaki.Dirim'in.
Dirim Doğu.

Şimdi anlamıştım her şeyi.O gün Dirim'in soy ismi o yüzden tanıdık gelmişti.Dirim Doğu.
Özel Doğu Lisesi.
Ve üniformaların rengi;mavi ile siyah.

******
Derse Dirim gelmemişti.
Hatta hiç bir derse girmemişti.
Her derse başka bir hoca girdiğinden her ders kendimi tanıtmıştım.
Okul çıkışı çok iyi anlaştığım yeni arkadaşlarımla vedalaştım.
Saat 15:30 du.Bu sebeple direkt olarak deniz kenarına gidecektim.Telefondan saatime baktığımda tekrar gördüğüm 24 arama yazısını görmezden gelmeye çalıştım.Sürekli Onur ve İrem arıyordu.Mesajlarını okumadan siliyordum.Onları hayatımdan silsiğim gibi.

Sahile doğru giderken kolumun sertçe tutulmasıyla arkama döndüm.

-Lütfen beni dinle.Sana her şeyi anlatacağım.

-Dinlemek istemiyorum Onur.Gidermisin?

-Nereye gidiyorsun hem sen?
Gitmiyorum.

-Git! Tamam mı? Git! Erkek arkadaşımın yanına gidiyorum!

İlk defa Onur'a bu kadar bağırmıştım.

Ağlamamak için dişlerimi sıkarken oda söylediklerimi sindirmeye çalışıyordu.

-Sen bana aşıktın? Bir günlük müydü senin aşkın?

Hayır.Aptal.Hala sana aşığım ben.Aldığım her nefeste ölüyorum ben. Hayallerimden vazgeçtim ben...

- Evet. Belkide sana hiç aşık değilmişimdir. Senin bana olmadığın gibi.

Gerçek düşüncelerimi söyleyemediğim için boğazım düğümlenmişti.Yutkunamıyordum. Sanki birisi boğazımı sıkıp nefes almamı engelliyordu.

-Beni dinle.Çok geç olmadan bir kere beni dinle.

sesi yalvarır gibi çıkmıştı.Ama onu dinleyemezdim.Eğer dinlersem affederdim.Ve affedersem ne anlamı kalırdı.Beni aldatan kişilere alkış tutmuş olurdum.

-Dinlemek istemiyorum!

diye bağırdım.

Kolumu daha fazla sıkıyordu farkında olmadan. Gözleri dolmuştu.

-Canım acıyor. Bırak.

-Beni dinle.Belki bir daha sana açıklama yapamam.Beni son kez dinle.

-Aledaa.

Bana bağıran kişiyi görmemle yüzümü koskoca bir tebessüm kaplamıştı.İşte kurtarıcım...

Bir bölüm dahaa.Olaylar çok yavaş ilerliyor.Farkımdayım ama sonraki bölümlerde cidden karışacak.

Onur 'un Konuşmalarından da fark ettiyseniz onunla ilgili gelişmeler ve Dirim le Aledanın arası...
Bakalım neler olacak?

Öpüldünüüüz