Merhaba ballarım, yeni kitabıma ve hayal dünyama hoşgeldiniz!
Bu bölüm tanıtım bölümü olduğu için kısa, ama bir sonraki bölümler biraz daha uzun olacaktır.
İyi okumalar, oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
~~~
"Ah!" Parmağımı kesen kağıt parçasına kötü kötü baktığım da bir buçuk saattir uğraştığım proje ödevim gözüme çarptı, molamı biraz fazla uzatmıştım telefonumla oynarken, bıkkınlıkla iç çekerek kanayan parmağımı emdim, kanaması durunca da kalemimi elime alarak yazmaya koyuldum, Edebiyattaki önemli kişilerin hayatını yazıyordum, kitaptan baktıklarımın aynısını geçiriyordum ve kesinlikle hoca buna kızacaktı, ama saat gecenin ikisi olmuşken ve gözümden uyku akarken bunu pek umursamıyordum.
"Abla! Sen hâlâ uyumadın mı?" Ve çok sevgili erkek kardeşim, kendisi 15 yaşında olmasına rağmen çok zeki ve bana abilik taslamaktan asla vazgeçmiyor. Ona baygın gözlerle baktım.
"Asıl sen neden uyumadın? Saat gece iki oldu Ege," dedim sesimi hafif kızgın çıkartarak, bilmiş bir şekilde yumruklarını belinin yanlarına yasladı.
"Yarın Cumartesi akıllım, senin dershanen var ama benim yok, yarın öğlene kadar uyuyacağım!" Dedi beni gıcık etmek için, olmadım da değil. Bu ödev dershaneden verilmişti ve ben salak gibi son güne bırakmıştım.
"Uyu Ege!" Dedim sesimi azıcık yükselterek, sesimi yükselttiğim zaman korkuyordu işte. Dudaklarını hafifçe büzdü, "İyi!" Diyerek odamdan çıktı, kapımı da kapadığı için onu dövmemeye karar verdim. Gözlerimi devirdim ve Edebiyat ödevime geri döndüm.
Bir saatin sonunda ödevimi bitirdiğim de esneyerek ayağa kalktım, ödevimi çantama gelişi güzel tıktıktan sonra direkt yatağıma girdim, ama çalışma masamda tıkırtılar duyduğum da kaşlarımı çatarak yatakta doğruldum, kalemliğime koyduğuma emin olduğum uçlu kalemim masada duruyordu, hem de hafifçe sallanıyordu. Korkudan kalbim hızlanırken kapıya doğru baktım, kapım kapalıydı ve camımda kapalıydı, hoş rüzgar esse bile kalemim nasıl kutudan çıkmıştı?
Yataktan kalkarak yavaş adımlarla masam ilerledim, ışığım zaten açık olduğu için kağıttaki yazıları netlikle görüyordum, şaşkınlıkla ağzım aralandı.
"Çocuklar bu saate kadar uyanık kalmamalı sarışın."
Tam olarak bu yazıyordu, odamın içine bir kez daha bakındım, hiç kimse yoktu. Ege mi şaka yapıyordu? İmkansızdı!
Ben etrafa bakınırken bir tıkırtı daha geldi.
"Şaşkınken ne kadar da tatlısın."
"Sen de kimsin?" Diye mırıldandım titrek sesimle, kaleme dik dik bakıyordum ama oynamıyordu, bu yüzden yavaşça arkamı döndüm, birkaç saniye sonra beklediğim gibi tıkırtı geldi. Hemen arkamı döndüm.
"Seni izlemeyi seven biri..."
"Benden ne istiyorsun? Neredesin? Nasıl yazıyorsun, seni neden göremiyorum?" Arkamı döndüm, ve tekrar kağıda baktım.
"Her zaman seni izliyorum sarışınım, gözüm hep üzerinde, iyi uykular dilerim..."
~~~
Beğendiniz mi?
YOU ARE READING
ACIMASIZ RUH
Random"Ne sanıyorsun sen kendini? Sevgili değiliz, asla olamayız, sen beni korkutuyorsun ve zarar veriyorsun!" Dedim direkt, kısa bir sessizliğin ardından adım seslerini duydum, duymamla kapıya depar atmam bir oldu, ama geç kalmıştım. Saçlarımdan sertçe t...
