23. BÖLÜM

2.1K 126 39
                                    

Selamlar.

~~~

Gözlerimi güzel bir kokuyla açmıştım, bu güzel koku tabii ki Yıldırım'dan geliyordu, aklıma annemin Ece'den bahsedeceği geldiğinde kaşlarımı çattım, yavaşça yataktan kalkarak masanın üzerinden telefonumu aldım ve annemi aradım.

"Kızım," dedi, sesi sakin geldiği için ister istemez ben de sakinleştim, "Anne, aramadın beni, ne oldu?" Dedim.

"Babana söyledim, çok mutlu oldu aslında, hep bir kızım daha olsun derdi bana zaten," sesi çok mutlu geliyordu, ben de ister istemez sevindim.

"Peki bizimle mi yaşayacak artık?" Dedim.

"Bilemiyorum, belki bir süre, ama sonrası kesin değil," dedi, bizimle kalmasını çok isterdim ama Ege ne olacaktı? Evlatlık almış sayılırdık ve kardeş olurduk, Ege ondan, Ece'de ondan hoşlanırken ne olacaktı?

"Ege'de bir şey fark ettin mi?" Dedim sıkıla sıkıla, "Evet, birbirlerinden fena etkilenmişler,"

"Ne olacak?" Dedim.

"Biliyorsun ki bizim evde kalsa bile evlatlık belgesi yok, o yüzden kardeşte sayılmazsınız, bırak ne yaparlarsa yapsınlar, geçici bir hevestir. Zaten Ece gidecek," kaşlarımı çattım.

"Az önce kesin değil diyordun,"

Derin bir nefes aldı, "Baban çoktan bir aile buldu, çok mutlu oldu ama aynı zaman da onun için daha iyi bir aile bakıyor, birkaç hafta sonra aile gelecek ve beğenirlerse Ece'yi alacaklar," dedi.

Üzülmüştüm ama onun için en iyisi buydu, "Tamam annecim, ben Ece'yle konuşurum, dert etme sen." Dedim derdini anlayarak.

"Teşekkürler kızım, hadi sen de eve gel artık," dediğinde onaylayan bir mırıltı çıkardım.

Telefonu kapadığım da Yıldırım uyanmış, beni izliyordu, üzerimde sadece bir atlet vardı, altımda da onun şortlarından birini giymiştim, tabii şortları diz kapağımın altında bitiyordu.

"Seni kendi kıyafetlerimle görmek çok hoş bebeğim," utandığımı hissederek gözlerimi kaçırdım.

"Benim artık eve gitmem gerek, beni bırakır mısın?" Dediğimde yataktan kalktı, üzeri çıplaktı. Hızlıca üzerine bir tişört geçirdi.

"Bırakırım, ama önce güzel bir kahvaltı yapalım," dediğinde onayladım, hiç reddedemezdim.

Beraber birkaç kahvaltılık hazırlayıp yedikten sonra ben üzerimi değiştim ve yola çıktık.

~~~

"Rojbin abla, Ege bana trip atıyor!" Eve geleli yarım saat olmuştu, duşumu almıştım ve yatağımda uzanıyordum, Ece ise yatağın dibinde dikilmiş bana bakıyordu.

"Neden?" Dediğimde omuz silkti, "Ödevini yapamıyormuş, dikkatini dağıttığım için beni odasından kovdu, hiçbir şey yapmadan oturuyordum hâlbuki!" Kahkaha attım.

"Tamam sen burada kal ben hâlledeceğim," dediğimde somurtarak yatağıma oturdu, ben de odadan çıkıp Ege'nin odasına girdim, ödevini yapıyordu.

"Kızı niye kovuyorsun lan?" Aniden sesimi yükseltmemle irkilmiş, su bardağını devirmişti salak kardeşim.

"Abla ödevim sırılsıklam oldu!" Diye bağırdığın da kaşlarımı çattım.

"Bağırma bana! Ablanım ben senin, ben hiçbir şey yapmadım ayı!" Dediğimde öfkeyle bana yaklaştı, ne yapacağını izlerken bir anda beni itmesiyle duvara girdim, şaşkınlıkla gözlerim belermişti.

ACIMASIZ RUHWhere stories live. Discover now