Tsismosa
Why is it so big and perky? Ang unfair! The buds hanging freely there without the strain of an undergarment are pointing my way. It's like it's taunting me…
Pinamulahan tuloy ako!
Pilit kong iniwas ang tingin mula sa katawan niya dahil hindi ko na maintindihan ang nangyayari sa sarili. It's just a woman's chest. I have that too! Why am I even overacting?
But I can't deny it anymore. The sexiness of it drew my attention, tremendously. I was hypnotized to watch her chest…
Goddamn!
I badly want to tell her to wear a bra, but who am I to do so? It's her body. And why would I gayong hindi naman dapat big deal ito? Pareho kaming babae. She can also wear and flaunt her parts however she likes. Wala akong karapatan na diktahan siya sa kung anumang isuot niya. And wouldn't that make me such an ass if pati 'yon papansinin ko pa? Kahit sa sarili ko mismo, ayaw na ayaw ko ang bagay na 'yon. Kaya nga labis ang iritasyon ko sa kaniya noong pinalitan niya ang damit ko noong nag-gym kami, eh.
Nasa akin ang isyu, subalit 'di ko alam kung bakit. Nakakainis isipin kung bakit ganito ang tumatakbo sa isipan ko. Like, come on Leigh! What's your prob? It's just some boobs!
Totally normal!
She noticed my discomfortness. Humakbang siya papalapit sa akin at inayos ang tuwalyang kanina pa pala lumihis dahil sa sobrang panginginig ko. Ngunit lalong lang yumanig ang pagkatao ko nang dumaplis ang kamay niya sa bandang dibdib ko. I deeply felt the sensation of being touched by her fingertips. It made shivers rundown to my spine.
That made me gasp, then this made worry appear on Reann's face.
"Ayos ka lang ba, Leigh?"
Nanunuyo man ang lalamunan, pinilit kong sagutin siya. "Y-Yeah… I just got chills." What a lame excuse, ugh!
I earned a chuckle from her. "Ikaw dapat ang nagbihis muna."
Damn! Pati ang pagtawa niya ang lakas ng dating sa akin. Nakikiliti ang tainga ko!
What she said got me more flustered. Oo nga naman. I should have done my business first rather than nitpicking her details.
Dire-diretso tuloy ang tungo ko sa aking dalang bag para maghanap ng pamalit. Nakakahiya naman, oh… Good thing, she didn't notice how distracted I was because of her sudden nakedness. Kung pati iyon ay napansin niya nga, mas mabuti pang nilunod ko na lang ang sarili sa languyan. My god, hindi ko talaga kakayanin kung oo! She's a good reader… Kainin na lang sana ako ng lupa if that happens!
After getting myself fresh and dry with new pair of warm clothes, lumabas ako ng banyo ng kuwarto na maginhawa ang pakiramdam. I was actually smiling, too. Pati yata hiya ay nadala sa shower. Thank goodness. I can't bear the awkwardness anymore! This is frustrating!
Naabutan ko si Reann na nakahiga naman ngayon sa kama. She lay there laxly. Her legs are dangling to the edge of it. Sabog ang kaniyang itim na buhok. May mga plastik ng snacks sa tabi niya at bote ng soft drink. She's busy tapping something on her phone. Ang liwanag mula rito ay binibigyang pokus ang iritado niyang mukha. Kagat-kagat niya rin ang labi, pinaglalaruan ang ibaba nito.
Don't tell me she's still in the same mood till now? Sour and chili hot! Geez… Baka maging permanente na ang linya sa noo niya.
Patting my wet hair with my towel to dry, I sat opposite to her and reached for my phone. Unlocking it, I finally got the concept of time. As I checked it I saw that it's quarter to eight. Dang, ang bilis talaga ng oras. Parang kanina lang ay lasap na lasap ko pa ang init ng Villa Soleada, ngunit ngayon ay nalalabi na lang talaga ang oras namin dito.
