"මලීශා කො දැන් අරන් දෙනවා කිව්ව ඒවා ආ.. ම ඒ කොල්ලගේ නම්බර් එක කොච්චර අමාරුවෙන්ද ඕයි හොයාගත්තේ.. අඩුම ගානේ 20 චොකලට් එකක්වත් අරන් දෙනවකෝ හලෝ..."
අකේශීගේ බර බරේ ඉවරයක් නෑ. එයා මලීශාට කොල්ලෙක් හොයලා දීලනේ. ඒ කොල්ලා අකේශීගේ තාත්තගේ යාලුවෙක්ගේ පුතෙක්. හොදට සල්ලි බාගේ නම් තියෙනවා ඒ කොල්ලට. පෙනුමෙන් නම් අහිංසක පාටයි. එයා කවීශ්. අපේ වයසෙමයි එයත්. අපේ ස්කෝලේ කොහෙද ඉතින් කොල්ලෝ. මේකේ ඉන්නේ කෙල්ලෝ විතරනේ.
ඒ උනත් මන් මේ ස්කෝලේට හරි ආසයි. මොකද මාව ක්ලාස් එකට එක්කන් ගියපු ඒ ලස්සන ගෑනු ළමයා නිසා. අකේශි, අකේශී ඒකනායක. ඒ නමත් හරි ලස්සනයි කියලා හිතුනා මට. අනිත් ගෑනූ ළමයි ගැන ඇති නොවෙන මහ අමුතු හැගීමක් එයා ගැන මට තියෙනවා. දන්නේ නෑ ඒක කොහොම කියන්නද කියලා. මන් හරි ආදරේ කරා එයාගේ ලස්සන පූස් ඇස් දෙකට. එයා සුදීප ඒකනායකගේ එකම දුව. සුදීප ඒකනායක කියන්නේ ලංකාවේ වැඩිපුරම ආදයම් ලබන දේපල වෙළදාම් ව්‍යාපාරිකයා. තාත්තා කොච්චර ලොකු සල්ලිකාරයෙක් උනත් පොඩි ලොකුකමක්වත් මන් අකේශිගෙන් මේ වෙනකන් දැක්කේ නෑ.
අකේශී ඒකනායක
වයස 17
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ඔහොම ඉන්නවා මනුස්සයෝ අරන් දෙනකන්. ඕවා කවුරුවත් අරන් යන්නේ නෑ"
මලීශා එහෙම කිව්වේ අකේශි කැෆේ එකට ගිහින් කෑම තෝරන එක බලාගෙන ඉන්න බැරි තැන. අද නම් අකේශී මලීශාව ලෙල්ලටම සුද්ද කරයි වගේ.
"එහෙම බෑ යකෝව් ඉතින්... අද මන් තෝරන ඔක්කොම අරන දෙන්නම ඕනි උබ.. මොකද මන් ඔයාට කරපු උදව්ව සල්ලි වලට ගන්න බැරි නිසා... හැබැයි ඉතින් දැන් අපි ඔක්කොටම පුලුවන් කවීශ්ව හොදට සුද්ද කරන්න.. ඌ කොහොමත් ඕනි දෙයක් අරන් දෙන කෙනෙක් හින්දා උබව ඉස්සර කරලා ඌගෙන් කඩාගත්තා නම් හරි"
