"අකේශී ඔයා නිදිද.. අපි ඔයාලගේ ගෙදරට ආවා..."
"ආ.. ආවද.. අනේ සොරි අහිංසා මට ටිකක් නින්ද ගියා..."
"කමක් නෑ අනේ.. ඕකට මොකටද සොරි කියන්නේ..."
"අන්න ඔයාලගේ අම්මා එනවා..."
"පුතේ.. ඔයා ආවද.. කෝ අපේ දෝණී.."
"එයා පිටිපස්සේ ඉන්නවා අම්මේ... අම්මා එයාව එක්කගෙන යන්නකෝ.. මට පොඩි ගමනක් යන්න තියෙනවා... මන් ගිහින් ඉක්මනට එන්නම්.."
"කොහෙද යන්න හදන්නේ මේ රෑ.. අනික ඔයා ඉන්න තත්ත්වෙත් එක්ක ඔහොම රෑ තිස්සේ ගමන් යන්න තියාගන්න එපා පුතෙ.."
'හරි ඒක මන් බලාගන්නම්කෝ.. අම්ම බබාව එක්කන් ගෙට යන්නකෝ.. මන් ඉක්මනට එන්නම්.. එන්න අහිංසා අපි යමු.."
අපි දෙන්නම ආපහු වාහනේට නැගලා හොටෙල් එකකට ගියා.. මන් දන්නේ නෑ ඇයි අකේශී හොටෙල් එකකට ආවේ කියලා.. අනික මොකද්ද අකේශී ඉන්න තත්ත්වේ?
"අපිට රූම් එකක් ගන්න පුලුවන්ද.."
"පුලුවන් මිස්.. දවස් කීයකටද බුක් කරන්නේ.."
"එක දවසකට තමයි ඕනි.."
"හරි මැඩම්.. එහෙනම් පේමන්ට් එක එක කරන්නකෝ.."
"ආ හරී..'
"මෙන්න මැඩම් කී එක.."
"ඕකේ තැන්ක් යූ.."
"යු ආර් වෙල්කම් මැඩම්.."
"එන්න අහිංසා අපි යමු.."
"හ්ම්ම්ම්..."
ඇත්තටම මෙතන මොකද්ද මේ වෙන්නේ.. ඇයි අකේශී හොටෙල් රූම් එකකට ආවේ.. මොනවද එයාට මට කියන්න තියෙන්නේ..
"එන්න අහිංසා ඇතුලට.."
"හ්ම්ම්.."
"වාඩිවෙන්නකෝ.."
"හ්ම්ම්.. මොනවද අකේශී මේ වෙන්නේ.. ඇත්තටම මොකද්ද ප්‍රශ්නේ..."
"මට ඕනි මේ හැමදේම ඔයාට කියන්න.. මන් මෙච්චර කල් ඒවා හිතේ තියගෙන ජීවත් උනා.. ඒත් දැන් එහෙම ජීවත් වෙන්න බැරි නිසා මන් මේ ඔක්කොම ඔයාට කියන්න තීරණේ කලා අහිංසා.."
"හරි අකේශී මන් අහගෙන ඉන්නේ.. කියන්නකෝ ඔයා.. ඔයාගේ ඕනිම දේකට මන් ඉන්නවා ඔයාට..."
