3. Bölüm

649 47 14
                                    

Sabah uyandım ve saate baktım saat yediydi banyoya girdim elimi yüzümü yıkadım ve üstümü değiştirdim yedi buçuğa yarım saat vardı spor yapmaya gitsem canım hiç istemiyordu. En iyisi kitap okumak dedim ve kitabımı aldım. Bir süre sonra kitap okumaktan sıkıldığım için kitabı bıraktım ve aşağı inmeye karar verdim. Aşağı indiğimde içeride Songül hanım, Ufuk bey, Eda abla, Defne abla, Toprak abi ve çocuklar vardı. Çocuklar beni görünce bana sarıldı bende koltuğa geçtim onlarda yanıma oturdu. Ada yine konuşmaya başladı.

"Hala bugün bizi parka götür lütfeeeen."dedi.

"Anne ve babanız izin verirse okuldan sonra neden olmasın."

"Anne lütfen izin ver lütfen halamla parka gidelim hem bu seferlik Mete de gelebilir."

"Ben her zaman sizle gidicem hem o benim halam sen gelme bizle."dedi Mete.

"Hayır benim halam."dedi Ada.

"Hayır benim halam."

"Tamam çocuklar Gece ikinizin de halası ayrıca Ada gidebilir parka."dedi Defne abla.

"Mete de gidebilir."dedi Eda abla.

"Yaşasın."dediler Mete ve Ada aynı anda.

"Hatta çocuklar ikizler ve Kaya da gitsin okul çıkışı tabi Gece senin için de sorun olmazsa."dedi Songül hanım.

"Sorun olmaz."dedim.

"Songül hanım kahvaltı hazır."dedi burada çalışan Betül abla.

Betül ablanın dediğiyle hepimiz yemek odasına gittik. Bir kaç dakika sonra diğerleri de geldi onların da gelmesiyle kahvaltıya başladık.

"Kızım yeni kimliğin, artık benim soyadımı taşıyorsun."dedi Ufuk bey.

"Teşekkür ederim Ufuk bey."dedim ve kimliği aldım."

Kahvaltı bitince sandalyeden kalkıp yukarı çıktım ve odaya girip üstüme okul formasını giydim sonra tekrar aşağı indim. Kayalarla birlikte dışarı çıktım bugün bizi şoför bırakacaktı. Okula gelince arabadan indim ve kapıda bekleyen Mert'i gördüm yaaa beni kapılarda bekliyor bu kadar çabuk kaydını aldırmasına şaşırmıştım direk onun yanına yöneldim.

"Ooo Gece hanım şoförlerle özel arabalarla geliyor tabi okul da onun geç kalcam telaşesi yok."

"Eee tabi ne sandın zengin olmuşum keyfini çıkarmayayım mı? Hem sen beni kapılarda mı bekliyorsun."

"Evet seni o kadar özledim ki seni kapılarda bekliyorum."

"Bu ne özlem daha dün gece görüştük."

"Eskiden yedi yirmi dört beraberdik ama."

"Eskiden dediğin iki üç gün öncesi abartma."

"Neyse hadi geç içeri bu arada seninkiler sana bakıyor."

"Benimkiler?."

"İkizin falan."

Çaktırmadan onların tarafa baktım Kaya ve Miraç bize bakıyordu sinirli bir şekilde özellikle de Mert'e.

"Sanki beni öldüreceklermiş gibi bakıyorlar."dedi Mert.

Haklıydı ama nedenini anlayamadım sanki beni kıskanıyor gibilerdi.

"Hadi boşver girelim içeri artık. Sana sınıfı göstereyim."dedim

"Tamam."dedi.

İçeri girdik ve sınıfa çıktık. Sınıfa geldiğimizde

Kaybolan Zamanlar Where stories live. Discover now