Kaybolan Zamanlar

20. Bölüm

(bir ay sonra)

Bir ayın içinde Poyraz, Meriç ve Miraç çok iyi anlaşmıştı. Meriç artık tamamen sandalyeyi bırakmıştı. Poyraz'ın gelmesi ve Meriç'in yürümesi ile beraber herkes çok mutluydu ve bende mafya olma yolunda güzel ilerliyordum. Aslında ben şimdi mafya olabilir çatışmalara girebilirdim ama maalesef babam ve abimler artı Kaya karşı çıkmıştı bu fikirime 18 imi bekleyecektim. Hazırlanıp aşağı indim. Yemek odasına girince.

"Günaydın. "dedim.

&"Günaydın. "

Sandalyeye oturup kahvaltıya başladım.

"Hala bugün bizi parka görürsene."
Dedi Ada.

"Götürürüm birtanem. "

"Ama bir tek sen ve Ateş abi gelsin."
Dedi Mete.

"O niye."dedi Toprak abim.

"Çünkü hep kalabalık gidiyoruz. Biz bu sefer sadece halam ve Ateş abi ile gitmek istiyoruz."dedi Ada.

"Tamam işte Ateş'e gerek yok. Ben ve ikizim sizi götürürüz. "dedi Kaya.

"Hayır ben Ateş abimi istiyorum."

"Bende."dedi Mete.

"Ya tamam biz gideriz işte Ateş'le.

"Ya ne gerek var Ateş'le gitmeye. Babacım ben gelsem olmuyor mu?" Dedi Toprak abim.

"Olmuyor."

"Size ne oluyor. Çocuklar Ateş'i istiyorsa Ateş'le giderim."

"Ama."dedi Yağız abim.

"Ay yeter. Parka çocuklar için gidiliyorsa onların istediği olucak. Hem Ateş düzgün çocuk ne abarttınız."dedi Eda abla.

Eda abaldan sonra kimse ağzını açmadı. Yemek bitince okula gittik. Çocuklar da niye Ateş'i istedi ki. Onu da anlayamadım.

Sınıfa girince Mert'in yanına oturdum. Ateş daha gelmemişti derken iyi insanmış ki geldi.

"Ateş bugün Ada ile Mete parka gitmek istiyor da bir tek ikimizin götürmesini istiyorlar. Senin için bir sorun olur mu."dedim.

"Yok bir sorun olmaz. Gideriz."

"Tamam o zaman dörtte geçen gittiğimiz parkta buluşuruz."

"Tamam. "

Öğretmen gelince konuşmayı kestik.

"Sen bu aralar Ateş ile fazla yakınsın sanki."diyerek fısıldadı Mert.

"Ne alaka senle ben gibiyiz işte. "

"Ben senin arkadaşınım. Tanımıyor muyum seni. Bir şeyler var sende. Sen Ateş'e aşık mı oldun?"

"Yok artık daha neler. Abartma istersen sadece arkadaşız. "

"Al işte klasik aşkını gizlemeye çalışan kişi cevabı. "

"Ya öyle bir şey yok. Çocuklar istedi."

"Geçen gittiğiniz parkı da mı çocuklar istedi."

"Eee."

"Ne oldu bakıyorum da cevap veremediniz Gece hanım. "

"Ya söyle oldu o."

"Nasıl. "

"Of bir kere parka gittik diye aşık mı oldum. Ne alaka."

"Sen bana yalan söylerken de hep ne alaka dersin."

"Yoo alakası yok. Ne alaka. "

Lan çocuk bana ne diyor ben ne diyorum.

"He he hiç yok alakası. Hadi bak yıllardır arkadaşız benden bir şey saklama. Her şeyini bilirim ben senin."