Kaybolan Zamanlar

10. Bölüm

Sabah kalktığımda yanımda uyuyan Gece'yle gülümsedim saate baktığımda sekiz olduğunu gördüm. Fena uymuşuz ve biraz daha uyursak Gece okula geç kalıcak. Bu yüzden ona uyanması için seslendim.

"Gece uyan hadi, okula geç kalıcaksın."

"Biraz daha lütfen 5 saatçik daha."

"5 saat mi yuh be kızım 5 dakika tamam da 5 saat ne, hadi kalk."

"Off tamam kalktım."

"Bir dakika senin ne işin var burada."
dedi.

"Dün birlikte uyumuştuk ya."

"Heee, saat kaç."

"Sekiz."

"Ne, geç kalıcam ne diye iki saattir uyandırmıyorsun."

"Bende şimdi kalktığım için olabilir mi?"

"Yaaa tamam kalk ve çık odadan hadi."

"Tamam sakin ol geç kalmazsın."

Dedim ve odadan çıktım. Çıktığımda kapının önünde duran Defne'yi gördüm.

"Çok güzel uyuyordunuz kıyamadım uyandırmaya. Geç kalmayın diye şimdi geldim."

"İyi yapmışsın."

"Siz neden birlikte uyuyordunuz."

"Gece dün kâbus gördü sakinleşmesi için birlikte uyumayı teklif ettim."

"Aynen Murat kesinlikle sakinleşmesi için birlikte uyudunuz."

"Ne diyorsun sen Defne."

"Diyorum ki sadece sakinleştirmek için Gece'yle uyuduğundan emin misin?"

"Yani biraz da kardeşimle uyumak istemiş olabilirim."

"Biraz mı?"

"Tamam kabul kardeşimle uyumak istedim. İlla polis eşi olduğunu belli etmek zorunda mısın?"

Konuşurken odamıza girmiştik.

(Gece'nin ağızından)

Murat odadan çıkınca elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim ve aşağı indim Kayalar kapıda beni bekliyordu.

"Sonunda uyandın ikiz."

"Kızım kahvaltını okulda yaparsın."
dedi Songül hanım.

"Tamam Songül hanım."

"Ama bak kızım sakın unutma, Kaya gözün ikizinin üstünde olsun."

"Tamam anne merak etme."dedi Kaya.

Sonra arabaya bindik. Okula gelince arabadan indik. Biz Kaya'yla birlikte sınıfımıza ikizler de kendi sınıflarına gittiler. Sınıfa girince Mert'in yanına oturdum.

"Ooo gözümüz yollarda kaldı ya siz nerdesiniz iki gündür yoktunuz."dedi Ayaz.

"Sizene kardeşim canımız okula gitmek istemedik, abimin bir arkadaşı rapor yazdı."

"Oh ne rahat okula gitmek canım istemiyor abi bana rapor yaz. Nerede bizde o şans"dedi Alaz.

"Valla diyebilecek bir şeyim yok Alaz. Dediğin gibi şans meselesi."dedi Kaya.

Öğretmen gelince konuşmayı bırakıp derse odaklandık.

Birinci ders bitince Kaya kantine gitti. Normalde benimde gitmem lazımdı ama Songül hanım umrumda değil canım bir şey yemek istemiyor. Sınıfa elinde tost ve ayranla giren Kaya'yı görünce şaşırdım. Bu çocuk sabah kahvaltı etmemiş miydi. Tost ve ayranı benim önüme koyunca daha da şaşırdım.