Kaybolan Zamanlar

FİNAL

(Ateş'in ağızıdan devam)

Gözlerimi parkta yerde yatarken açmıştım. Bir anlık ne olduğunu hatırlayamadım. Aklıma gelenlerle hızla ayağa kalktım ani kalkmamla başım döndü. Umursamadan Toprak abiyi aradım.

"Efendim Ateş."

"Abi Gece'yi kaçırdılar. "

"Nasıl sen ne yapıyordun kaçırılırken."

"Abi beni sopayla bayılttılar."

"Gece'yle Ada'yı aynı kişi kaçırmıştır. "

"Ne yapıcaz."

"Bilmiyorum. Sen abine de haber ver."

(Gece'nin ağızından)

Uyandığımda bir odada yerde yatıyordum. Hafif doğrulunca biri bana sarıldı. Ada'ydı bu.

"Ada sen iyi misin? Sana bir şey yaptılar mı?"dedim.

"Hayır hala bir şey yapmadılar ama sen uyanmıyınca çok korktum."

En son Kayalar gittikten sonra biz Ateş ile bir banka oturmuştuk. Sonra biri gelip beni bayıltırken biri de Ateş'e sopayla vurmuştu. Kapı açıldı içeriye üç adam girdi önde olan patrona benziyordu.

"Korkma."diye fısıldadım Ada'ya.

Ayağa kalkıp Ada'nın önüne geçtim.

"Siz kimsiniz. Bizi niye kaçırdınız. "

"Aa tanıyamadın mı? Ben Sedat Çakıcı. "

"Ne istiyorsun bizden."

"Aslında ikinizi de öldürüp ailenize acı yaşatmaktı amacım. Benim evime kimse öyle benim iznim olmadan giremez. Bunun bir cezası olmalıydı. Ama sen böyle güçlü durunca sana bir şans sunmaya karar verdim. Seç küçük kız mı ölsün yoksa sen mi?"

Bu soruyla duraksadım. Ama cevabı vermem çok geç olmadı.

"Ada'ya bir şey yapma. Beni öldür. "

"Sen bilirsin."

Deyip silahını bana doğrulttu.

"Bari Ada beni görmesin. "

"Çocuğu yan odaya kilitleyin."

Adamlardan biri gelipte Ada'yı kucağına aldı. Ada bu hareketle bağırmaya başladı. Ama ben onu izlemekten başka hiçbir şey yapamadım.

"Son duanı etsen iyi olur."

Tek duam sevdiklerimin iyi olması ve onlara bir şey olmaması.

Sedat Çakıcı tetiğe bastı. Göğüsümde bir sızı hissettim. Daha sonra yere düştüm. Ölüyordum. Keşke daha önce aşık olduğumu söyleseydim Ateş'e.

...

(Toprağın ağızından)

Adamlar bulmuştu sonunda Ada ve Gece'yi kaçıran kişiyi. Sedat Çakıcı kaçırmıştı. Sırf o eve girdik diye kaçırmıştı. Şuan adamların tespit ettiği yere gidiyorduk. Kimse konuşmuyordu. Ama herkes korkuyordu. Murat'ın Gece'ye vurduğu an geldi aklıma. Söz konusu ailesi olunca gözü dönmüştü ama Gece'nin de bizim ailenin bir parçası olduğunu unutmuştu. Daha kötüsü ona Fırat'ı hatırlatıp kriz geçirmesine neden olmuştu. Ben o an Ada'yı bulmak için ufaklığımı sakinleştirememiştim. Gelince arabadan indik adamlar da bizim arkamızdan geliyordu. Çatışma başlamıştı. Ben adamları indirirken aynı zamanda Sedat'ı bulmaya çalışıyordum. Bizimkiler adamları öldürünce hızla depoya girdik. Bizim adamlardan da ölenler vardı. Depoya girdiğimizde Sedat'ı önümüzde gördük. Elindeki silahı bize doğrultmuştu.